Soms word ik wel gebeld door bijvoorbeeld een buurvrouw, maar dan weet die buurvrouw dat ik de gezinsvoogd ben. In vechtscheidingen word ik de hele dag gebeld , door het hele netwerk rondom de ouders die in scheiding liggen. Vaak wil dat netwerk proberen mij aan hun kant te krijgen want 'vader is zó verschrikkelijk' of 'moeder heeft de kont van haar dochter maar met één papiertje afgeveegd in plaats van 2' En ja, dat gebeurt vaak die onbenullige zaken want heel veel ouders gebruiken hun kinderen om bij de gezinsvoogd aan te geven hoe slecht de andere ouder wel niet is. Bij mijn instelling komen we in beeld als ouders hun gezag zijn kwijtgeraakt en waarvan wij het gezag uitoefenen over hun kinderen. Of we komen in beeld als de rechter vindt dat wij het gezin in de gaten moeten houden en van daaruit kan het 2 kanten op. Óf ouders raken hun gezag kwijt, óf ouders blijven hun gezag behouden, maar moeten wel meewerken aan de door ons ingezette hulpverlening. Er zijn meer smaken, maar hier komt het wel op neer. De WSG is inderdaad een zelfde soort instelling als waar ik werk, maar de clientèle van de WSG heeft een lager (of heel erg laag) IQ.
Nee ik werk bij Amarant en met cliënten met een licht verstandelijke beperking. Mocht er dan een maatregel komen dan is dan eigenlijk altijd vanuit de WSG omdat hun ook vooral cliënten hebben met lvb. BJZ heeft voornamelijk cliënten met een ‘normaal begaafd IQ’
@Luchia Als leek zeg ik dat je moet gaan bellen met VT. Als professional raad ik je aan om te gaan bellen. De situatie die jij beschrijft klinkt zorgelijk. Het zou natuurlijk kunnen dat de buurvrouw hulp nodig heeft en dat niet durft te vragen. Hoe is je contact met haar? Mocht je VT gaan bellen dan is waarschijnlijk het eerste wat ze vragen of je zelf al actie hebt ondernomen. Bereid je daar vast op voor. Ik zou het begrijpen als je bang bent voor wat er gaat gebeuren als jij een melding doet, maar bedenk dat je het niet doet omdat het iets voor jou zou kunnen betekenen of voor jou gevolgen zou hebben, maar voor het kind dat misschien in een onveilige situatie zit.
Zoals bij ons altijd gezegd wordt, een melding nav een vermijdbaar ongeval (in ons geval dan, wij zien die kinderen met letsel) kan ook betekenen dat er een gesprek gevoerd wordt door VT over veiligheid, zonder dat er verder allerlei "gevolgen" zijn. Melden kost inderdaad een hoop tijd. VT artsen zijn zoooooo lang van stof. Dat zou zo de helft korter kunnen.
Pleegdochter van mijn zus valt onder de WSG omdat haar ouders en zus een verstandelijke beperking / laag IQ hebben, zij zelf niet en heeft zelf het gevoel daardoor bij de WSG niet op de goede plek te zitten. En ik moet beamen als ik zie hoe er met dat meisje de afgelopen 3 jaar is omgegaan ze dat daar ook niet zit. Heb door de ervaring met haar ook geen hoge pet op van de WSG en durf bijna te stellen dat ze dat kind in de ruim 10 jaar dat ze daar onder valt meer hebben verknipt dan geholpen.
Is volgens mij wel zijn slaapkamer zijn namelijk gelijke woningen en zit precies daar ook een kleinere slaapkamer. Kan ook begrijpen inderdaad dat een kindje soms gewoon moeilijk slaapt maar het is meer de mate op hoe vaak het gebeurde ook.. Ik denk ook dat bij meer moeders het wel eens is gebeurd dat je uit frustratie je stem verheft en later denkt misschien had ik het zo moeten zeggen. Ik herken het zelf ook!
Ja helaas zijn er echt super schrijnende verhalen zowel bij BJB als bij WSG. En ik denk ook wel eens dat het anders zou moeten maar ik weet ook hun werkdruk en de daarbij behorende extra druk zoals de agressie en bedreiging. Ik zie heel veel wisselingen van personeel bij de WSG want natuurlijk de cliënt nooit ten goede komt. Ik denk wel dat je dit aan zou kunnen kaarten als je echt feiten hebt waardoor je merkt dat dit schadelijk is voor het meisje. Helaas weet ik ook dat je haast hemel en aarde moet bewegen om een andere (gezins)voogd te krijgen, zeker als dit alleen van fam uit komt. Is er nog een andere instantie betrokken?
Hoe oud is het kind in kwestie? Naar wat ik lees lijkt het me een stap te ver gaan om een melding te maken. Je weet de oorzaak niet van het huilen snachts. Wie weet zit er een medische oorzaak achter en de mate hoevaak het gebeurt zegt dan ook niks als er sprake is van een medisch probleem.
Het contact met haar is er niet echt.. Probeer altijd wel hoi te zeggen als ik haar ergens tegenkom bij de winkel of bij de brievenbussen maar vaak zegt ze er niks op terug. In iedergeval wel bedankt voor het meedenken en advies geven!
Misschien eerst de buurvrouw eens aanspreken of er naar toe gaan en vragen of je haar misschien kunt helpen/ advies kunt geven. Soms doet een luchtig gesprek al wonderen.