Hier hebben wij in december een 20 weken echo gehad en ook hier waren té korte bovenbeentjes op te zien. Op de p5 lijn. Ook hier naar huis gestuurd met de boodschap dat het eventueel zou kunnen duiden op Down. Ik ben zelf 1.70 en mijn man 1.83. Dus ook niet klein. Wij hebben uiteindelijk een GUO gehad met een lieve echoscopiste die ons helemaal heeft gerustgesteld. Er zijn verder geen enkele andere dingen om te denken aan Down. Ons meisje heeft gewoon niet zo'n lange benen. Onwijs veel sterkte de komende dagen. Het wachten is slopend!
Hey, Net hetzelfde meegemaakt, hier mijn verhaal Met 25 weken zaten zijn beentjes net op de p5 lijn, met 28 weken zat hij eronder zijn hoofdje groeide wel volgens schema, bij elke controle vertelde ze ons dat zijn beentjes nauwelijks nog groeide, we zijn hiervoor doorgestuurd geweest naar het UZA. Buiten de beentjes zagen ze niets abnormaal aan onze kleine man en vertelde ze ons om gewoon af te wachten tot hij geboren zou worden. Na de geboorte zag je duidelijk dat zijn beentjes te klein waren, ze hebben bloed getrokken en een rx van de heupen. 2 weken later moesten we naar een professor genetica voor de uitslag en bij ons bleek het dwerggroei te zijn. We weten enkel nog niet welke vorm. Onze kleine man doet het uitstekend je ziet er niets verkeerd aan buiten zijn broeken die wat te groot zijn, zijn hoofd is niet vergroot en ook kwa ontwikkeling doet hij het prima. Ik begrijp je bezorgdheid heel goed heb mij ook mijn hele zwangerschap zorgen gemaakt. Maar als ik je een gouden tip mag geven, begin niet als een gek te googlen en wacht gewoon even af je leest zoveel verschillende en tegenstrijdige dingen waardoor je je nog meer zorgen gaat maken. Hopelijk is alles bij jou in orde en zijn jouw slapeloze nachten voor niets geweest.
Dankjewel voor je lieve berichtje. Doet me goed!. Hadden ze in het ziekenhuis niet meer testjes kunnen doen om te kijken Of er iets aan de hand was? Of maken ze echt alleen een echo? En gaan daar van uit? Wat goed om te horen dat jullie zoontje gezond is geboren. En dat hij wat kleiner is Maakt natuurlijk helemaal niet uit. Ik maak me onbewust druk en moet dat niet doen Maar het is slopend als je niet weet waar je aan toe bent....alle gedachtes spoken door me hoofd. Maar dat zal je wel herkennen? Hoe zette jij het een beetje van je af die onzekerheid?
In het ziekenhuis hebben ze een uitgebreide 3d echo gemaakt omdat er daarop niets te zien was wat verontrustend was heben ze ook geen verdere testen gedaan ik was toen 30 weken zwanger. Ik begrijp je heel goed. Ik probeerde vooral te genieten van mijn dikke buik, alles in orde brengen voor zijn komt, enzovoort.... Ik en mijn vriend hebben veel gepraat over wat ik voelde wat me ook goed heeft gedaan
Mijn ervaring is dat als je geen VWP doet ze verder ook niet speculeren over wat het kan zijn. Ik heb het een keer rechtstreeks gevraagd aan een professor die antwoorde toen; het zou eventueel kunnen wijzen op een chromosomale afwijking of een afwijking van het skelet. Niet echt een heel duidelijk antwoord...
Als het goed is krijg ik de keuze voor een vruchtwater punctie, als het nodig blijkt te zijn etc..daar kunnen ze natuurlijk ook veel uit halen. Ik zal het morgen gaan zien, en laat het op me afkomen. ben wel heel erg zenuwachtig. Praten doe ik ook met me vriend. En dat lucht ook op gelukkig.
Das normaal en heet begrijpelijk Mij hebben ze nooit voorgesteld om een vruchtwaterpunctie te laten doen Ik hoop echt het beste voor jou Ik duim alvalst
Maar hoe komt het dat het bij jou nooit is voorgesteld dan? Ze zagen daar verder niet een reden toe? Want ik kan me voorstellen dat je zelf ook met de onzekerheid liep?
Neen ze hadden geen reden enkel zijn korte benen maar omdat ze langs mijn vriend zijn kant niet super groot zijn gingen ze er eerst van uit dat het gewoon erfelijk was maar ze hebben dan de 3d echo laten zien aan een botspecialist en deze stelde voor om een rx te nemen om verdere afwijkingen te kunnen uitsluiten. Ik was heel onzeker er spookte vanalles door mijn hoofd vooral omdat ze niet met zekerheid konden zeggen of hij gewoon klein was of er toch niets anders aan de hand was. Als moeder begin je te twijfelen
Ja dat kan ik me heel goed voorstellen! Die onzekerheid die gaat ook niet zomaar even weg. Ik ben bang dat ik dit ook nog wel hou. Ongeacht wat er uit gaat komen. Ik hoop wel dat ik een keuze krijg naar meerdere onderzoeken mocht het natuurlijk echt nodig zijn. Maar die onzekerheid zal ik wel blijven voelen. Knap hoe jij er mee omgegaan bent.Was de rest op de echo wel goed? Zoals armen, hoofd etc?
Hoofd en buik zaten goed op schema armpjes waren ook naar de kleine kant maar niet zo hard als de beentjes
Oh...Ja dat is hier dus ook allemaal goed. Behalve dat het hoodje ook wat klein leek...Het zegt dus nog niet zoveel..
Ik heb het zelf ook gehad bij de zwangerschap van mijn dochter. Alleen was het pas te zien op de groei echo. Hier ook veel te kleine bovenbeentjes. Wij zijn toen doorgestuurd naar het ziekenhuis is Rotterdam. Daar heb ik een echo gehad en was het inderdaad veel te klein maar verder niets afwijkend te zien. Een week later moest ik weer terug komen om te kijken of het wel gegroeid was. Hier was het geval dat de beentjes gewoon hun eigen tempo hadden met groeien. Bij de geboorte inderdaad wel wat korte beentjes maar dat is inmiddels weer helemaal goed gegroeid. Ik hoop dat het bij jullie hetzelfde geval is. Sterkte
Meiden onwijs bedankt voor alle verhalen en lieve berichtjes! Vandaag de echo gehad en ze heeft alles nog eens 10x gechekt. Kindje heeft inderdaad kleine beentjes, maar in verhouding met zijn gehele lichaam (NIET te klein) Het is een klein kindje. Hij valt wel binnen de lijntjes. Zei vond het geen reden om verder te kijken aangezien ze niet denkt aan afwijkingen, omdat ze dan wel meer had moeten zien. Ik krijg nu over 4 weken wel weer een extra groei echo. Ik hoop dat zijn beentjes dan wat groter gegroeid zijn.