Hallo dames, Zoals jullie weten moet ik binnenkort opgenomen worden in een psychiatrisch ziekenhuis omdat mijn toestand ernstig is zoals mijn psychologe en ha zegt. Gisteren had mijn vriend een gesprek met mijn ha om hem precies uit te leggen hoe ik me voel en wat er in me omgaat, ze heeft hem ook gevraagd hoelang ie het nog gaat volhouden met mij, omdat het absoluut niet makkelijk is om met een depressief persoon te leven. Als ik hem dan vraag of hij het nog wil/kan volhouden zegt ie:"natuurlijk, ik hou echt wel van je, we hebben al veel moeilijke momenten gehad, maar ik blijf je steunen, hoe moeilijk je soms ook bent". Hij zal tegen mij niet zo gauw zeggen dat ie het niet meer ziet zitten, want hij is er echt vaag over. Dus vraag ik aan jullie, hoe is het nu om te leven met een depressief persoon, mijn vriend zal mijn daar nooit kunnen op antwoorden, daarom vraag ik jullie ervaringen. Liefs
ik weet eerlijk gezegd niet of ik je dat wil vertellen. ten eerste omdat het voor iedereen anders is, en ten tweede omdat jij nu aan jezelf moet denken, en je niet druk moet gaan maken om je vriend. en dat zal hij ongetwijfeld ook vinden.
iedereen ervaart dat anders, de enige die je dat kan vertellen is je vriend, en hij is er niet vaag over, integendeel, alleen jij gelooft hem niet, dat is iets anders.
Ik zeg eerlijk dat ik het zelf erg moeilijk vond (2 depressieve familieleden in de thuissituatie gehad). Ik weet natuurlijk niet hoe het verder bij jullie thuis is want niet elke depressieve persoon is hetzelfde en niet elke partner of huisgenoot is hetzelfde. Persoonlijk ben ik een soort van uit huis gevlucht want werd er zelf ook helemaal depri van. Natuurlijk kun je er niks aan doen als depressief persoon zijnde, maar denk dat het al partner of huisgenoot soms echt heel vermoeiend kan zijn.
Iedereen zal dit anders ervaren, want de 1 leeft met iemand die constant chago is en de ander leeft met iemand die misschien wel zelfmoordneigingen heeft! Niet te vergelijken dus! En waarom zou je vriend liegen?? Als hij het echt verschrikkelijk vind, was hij dan niet allang bij je weggegaan?? Ik denk dat je bijzonder blij mag zijn met zo'n vriend!
Het zal vast moeilijk zijn voor je partner, voor jezelf is het al moeilijk! Hij kan ook niet zo even in je kijken om te zien wat er in je omgaat. Dat je vriend naar de HA is geweest voor een gesprek zegt heel erg veel dus probeer te vertrouwen op zijn woord en dat van, mijn vriend zal daar nooit op kunnen antwoorden: meid, neem genoegen met zijn antwoord.
iedereen ervaar dit anders snap niet dat mijn vriend het nog met mij uit hou ben ook depressief geweest direct na de geboorte van me zoon en nu soms nog had medicijn nu niet meer gaat wel iets beter maar toch
ik maak me gewoon een beetje zorgen, ik wil hem zo graag geloven dat ie bij me blijft en me graag ziet, maar ik heb het daar moeilijk mee, ligt ook een deel aan mijn verleden. Ik had daar nog niet echt bij stilgestaan, maar na het gesprek met mijn ha, ben ik toch wel even geschrokken.
Maar dat komt waarschijnlijk ook omdat je je nu zo rot voelt.. Ik wil je heel veel sterkte wensen meis!
Mijn vader is al erg lang depressief en ook mijn moeder is depressief... Toen ik nog thuis woonde vond ik het erg moeilijk om er mee om te gaan! Ik was bang om verkeerde dingen te zeggen, ik dacht dat het door mij kwam etc etc. Nu ik samenwoon kan ik er beter mee omgaan (ben natuurlijk niet dagelijks bij mijn ouders dat scheelt dan weer) Maar het is voor iedereen anders! En ik denk dat als je echt van iemand houd er ook altijd voor diegene zal zijn ongeacht in wat voor situatie en oké het is soms misschien wel lastig maar ben ervan overtuigd dat echte liefde overwint!
Jouw vriend zegt dat hij van je houdt en dat hij bij je wil blijven. Geloof dat maar! Als je je druk gaat maken over of hij misschien niet echt bij je wil blijven, word je alleen maar depressiever meis! Natuurlijk is het niet makkelijk om met een depressief iemand te leven, maar je moet er vanuit gaan dat jij beter wordt en dat jullie het hartstikke goed gaan hebben samen.