Eigen kleinkinderen voortrekken

helaas erg herkenbaar ikzelf zou dit later niet doen een kind is een kind of het nu eigen is of niet zit helaas in hetzelfde schuitje als jou vaak er wat van gezegt maar dan word je raar aangekeken

 

Jeetje... Wat onaardig van je schoonouders zeg.
Dit doen ze heel bewust en geven dus niks om jouw kind. Laat staan dat ze respect voor jullie hebben.
Je kan een ander kind niet voortrekken of elke keer overladen met cadeautjes. Ik zou het echt niet pikken als mijn moeder met cadeautjes aan komt zetten terwijl de kleine van mijn vriend niks krijgt

 

Mijn stiefoma deed dat ook altijd.

Haar kleinkinderen waren fantastisch en werden verwend. Ik en mijn zusje moesten daar dan niet moeilijk over doen.

Als kind heb ik dat altijd als onderstreping gezien dat dat dus duidelijk geen familie was en heeft dat mijn relatie met mijn stiefvader, voor wie dit dan voor de lieve vrede geaccepteerd moest worden, beslist geen goed gedaan. (Ik zag hem al als overbodige indringer, dat werd weer eens bevestigd).

 

Mijn ouders behandelen mijn stiefzoons als zij erbij zijn exact hetzelfde als hun echte kleinkinderen. Dus met verjaardagen krijgen alle kleinkids een kado van hetzelfde bedrag, als opa en oma de hele familie uitnodigen voor een dagje uit dan plannen ze dat in de weekenden dat de jongens er ook zijn enz. Maar als de jongens er niet bij zijn, zoals afgelopen jaar met kerst, dan krijgen ze niet later alsnog een kadootje. Dat hoeft van ons ook niet want ze hebben 5 paar (stief) opa's en oma's en het hoeft ook niet allemaal 5dubbelop (dat krijgen de andere kleinkinderen ook niet).
Maar ze zullen ze never nooit overslaan als ze erbij zijn en als dat wel zou gebeuren zou ik daar echt wel wat van zeggen, ik wil niet dat er onderscheid gemaakt word tussen mijn dochter en haar broers. Tuurlijk snap ik dat het gevoel anders is, mijn ouders hebben resp. 13 en 5 jaar uit de levens van de jongens gemist, ze voelen ze niet zo goed aan en missen nu eenmaal het gevoel van "kind van ons kind" maar dat laten ze nooit merken aan ons of de kinderen. Als iemand vraagt hoeveel kleinkids ze hebben zeggen ze ook altijd " 7 en 2 bonuskleinkinderen"
Niet leuk voor je oudste dus, kwetsend voor jou als moeder en uiteindelijk ook sneu voor je jongste want het lijkt me grote broer/zus daar behoorlijk jaloers op is als hij/zij steeds op zijn neus kijkt.

 

Lastig punt, want ik snap jou gevoel als moeder zijnde en zou er hetzelfde over denken. Maar als ik dat even loslaat snap ik je schoonouders ook wel weer, hoe lullig ze ook handelen, dat staat voorop want ik snap dat jou dat zeer doet en je dochter het niet snapt. Maar heeft je dochter geen andere opa en oma waar ze dingetjes van krijgt? Mijn ouders nemen mijn stiefdochter ook mee en zijn ook begaan met haar en toch, als ze de kleinkinderen noemen noemen ze er 4 en daar hoort stiefdochter dus niet bij. Terwijl ook zij voor hetzelfde bedrag kado's krijgt en voor alle feestjes wordt uitgenodigd en als er iets is zullen mijn ouders haar ook altijd helpen, maar idd hun 'bioloogische kleinkinderen' krijgen vaker een kado. Misschien ook wel omdat de kleinste varieren tussen de 0 en 6 jaar en de oudste 17 is. Wat het lastig maakt, ik zie mijn stiefdochter ook niet als eigen, dus hoe kan ik dan verwachten dat mijn ouders dat wel zouden doen? Dat is een beetje waarom ik je schoonouders wel snap. Al zou ik het onderscheid niet maken. Maar ik snap ook je vriend die het lullig vind als zijn dochter dan niks meer krijgt... Kortom moeilijk situatie met m.i. veel kanten eraan vast.....
Hoe gaan jouw ouders/familie met zijn kinderen om???

 

Mijn schoonouders hebben nog geen biologische kleinkinderen maar als ik zie hoe ontzettend ze opa en oma zijn. Ze wonen in het buitenland en voor mijn zoontje durft ze nu eindelijk het vliegtuig te pakken ondanks dat ze doodsbang is. Ze is ongelofelijk trots en heel erg oma. Natuurlijk zal het anders zijn als wij of mijn zwager nog een kindje krijgt maar ik denk vooral omdat ze het proces dan van begin af aan mee kan maken. Ik was er een beetje bang voor voordat ik ze kende had ook heel anders kunnen zijn en ze hadden toch ook moeilijk kunnen doen dat de vriendin van hun zoon al een kind had maar dat is nooit het geval geweest. Hij hoort er echt helemaal bij.

 

Begrijp me niet verkeerd ik snap jou standpunt. Maar toch er is ook een andere kant. Lijkt me lastig voor je vriend om tegen zijn ouders te zeggen dat ze hun kleinkind niks meer mogen geven. Misschien dat hij kan voorstellen dat ze, als ze dan perse iets willen geven, ze dat doen als jouw dochter het niet ziet? Want hoe moeilijk en pijnlijk ook ik denk niet dat jij degene bent die kan bepalen dat je stiefdochter niks meer mag krijgen van haar opa en oma.... Heel netjes dat de opa van je dochter het anders doet, maar je kan mensen daar niet in dwingen. En als jij gaat zeggen dat je stiefdochter niks meer mag krijgen denk ik ook dat zij gaat 'steigeren' ten opzichte van jou als ze dat weet.
Misschien je vriend met zijn dochter alleen contact met hen laten hebben als ze je dochter zo buiten sluiten? Dan wordt ze er niet mee geconfronteerd? Of misschien een gesprek en uitleggen hoe jij het ziet? Misschien hebben ze het zelf niet eens door?

 

Begrijpelijk daar hebben mijn ouders ook een handje van, maar als ik er wat van zeg... dan maakt dat nog geen verschil... pfff... ouders Maar ja als dat al zo was voordat jij in beeld kwam zeg maar doe je er al helemaal weinig aan vrees ik....

 

Wat erg! Mijn hart zou huilen.
Het zijn allebei jouw kinderen toch? Of heb ik niet goed gelezen?

Ik zit in dezelfde gezinssituatie maar mijn schoonouders hebben juist voor mijn jongens wel wat leuks meegebracht en ze vragen steeds of ze ook wel meekomen op familiebezoek. Echt een warm bad .
Ze kunnen je zo raken via je kinderen hè. Positief en negatief.

 

ik vind niet dat ze het onderscheid mogen maken waar de kinderen bij zijn, maar ik snap heel goed dat zij de stief kleinkinderen niet hetzelfde zien als de eigen kleinkinderen. Ik heb het gevoel dat ouders van een samengesteld gezin te vaak verwachten dat het voor andere familieleden 1 is. Je kunt het nu eenmaal niet afdwingen dat mensen dat zo voelen.

 

nee dat kan dus idd niet, zeker niet in 1 gezin.

 

Ik dacht ook dat beide kinderen van ts zijn waarbij alleen de jongste van haar huidige partner ts samen is?

Evengoed vind ik idd niet dat je je schoonouders kunt vertellen dat ze hun biologische kleinkind niets mogen geven, maar je kunt ze zeker wel vertellen dat ze niets mogen geven wanneer je oudste erbij is (omdat dit heel sneu is voor de oudste om zo overuidelijk buitengesloten te worden.
Ik vind het uberhaupt heel kinderachtig gedrag, wat kost een kleinigheidje bij de action nou, geef de oudste dan ook wat.

Hoe willen ze dit doen met feestdagen dan? Komt Sinterklaas bijv ook alleen een kadootje bij opa en oma brengen voor de jongste en niet voor de oudste?

 

Oke dat kan ook, ik dacht aan dochter van TS en een stiefdochter? Nu weet ik het niet meer?

 

Hier ook. Gelukkig zijn schoonouders niet zo geverig waardoor het niet opvalt. Maar als er een niet-biologisch kleinkind jarig is, is er altijd wel iets. Of geen geld en dus een klein cadeautje, of geen tijd en dus een minibezoekje van 10 minuten.

Mijn kinderen worden trouwens ook niet als kleinkinderen gezien. Ik heb namelijk dochters maar zij vinden het zo erg dat ze geen kleindochters hebben. Gemiste kans denk ik dan, ze willen ze graag en ze zijn er ook gewoon. Maar blijkbaar voldoen die van mij niet.

Ze zijn nu zelf op een leeftijd dat ze het heel goed in de gaten hebben. Dus ze willen ook niet meer mee op bezoek daar, en als ze hier op bezoek komen kan er bij de kinderen amper een begroeting van af. Vind ik niet leuk maar ik snap het wel.