Op dit moment zit ik weer naar een hond te luisteren die helemaal in paniek is, dit maal van een deur die iets te hard dichtging bij de onderburen. Hij is als de dood voor vuurwerk en onweer. Flitsen, knallen, fluitjes.. Hij raakt compleet in paniek.. We hebben alles geprobeerd; kalmerende medicijnen/spray's tot aan maximale dosis, grootmoeders trucjes, gedragstherapie, dierenarts, vuurwerk training.. Niks helpt. Het is dit jaar zelfs nog erger! Begon het vorig jaar pas na de kerst toen de kwajongens met hun rotjes begonnen, nu is het al een week raak. Af en toe hoor je al een keer een knal buiten en hij durft gewoon niet meer. Overdag, geen probleem. Hij loopt lekker mee en is vrolijk, tot een knal. Dan is het staart tussen z'n poten, oren plat en in blinde paniek de kortste weg naar huis trekken. Dat negeren we, gewoon doorlopen. Wat moet je anders? Maar als het donker is hoeft ie niet eens een knal te horen. Als hij al mee naar buiten wil.. Vanavond ook weer, continue op z'n hoede, dicht bij ons en zo snel mogelijk weer naar huis willen. Zodra hij door heeft dat we richting deur gaan (flat met 2 mogelijke aanloop routes terug) begint hij te trekken en wil hij zo snel mogelijk binnen zijn. En dat bijna elke avond.. Behalve dat het zo niet leuk meer is om hem uit te laten, is het ook gewoon zielig als je die paniek in z'n ogen ziet. Met oud&nieuw gaat hij naar een pension midden in de polder waar geen vuurwerk in de buurt word afgestoken. Hier gaat hij heen zodra de verkoop begint en 2 januari komt ie terug. Niet leuk, maar voor hem en voor ons de beste oplossing. Iemand de gouden tip? Moest het vooral even kwijt. Het is trouwens een Friese stabij van 3.
Heel rot voor de hond. Wij hadden er vroeger ook zo een. Hele stoere hond, tot het oud en nieuw werd Je kunt ook medicijnen krijgen voor de hond waardoor hij minder gestressed is. Gewoon via de dierenarts.
Klinkt of je er alles al aan gedaan hebt... Heb geen tips verder. Sterkte. Zielig voor dat beestje. Vind het ook wel sneu dat hij naar een pension gaat. Snap je bijbedoeling hoor maar toch... Zo'n besstje is al helemaal van de leg deze dagen en dan moet ie ook nog een tijdje zonder z'n baasjes in een pension zitten.
He wat zielig dat ie zo bang is. Hoe reageer jij op hem als hij zo bang is, en wat doet hij dan? Gaat ie schuilen? Blaffen, of troost zoeken bij je?
Pffff het is net of dat je het over mijn hond hebt ook een stabij. Die van mij leeft niet meer maar zoals jij het omschrijft zo was de mijne ook altijd. Heb opgeven moment kalmeringspillen gegeven maar daar werd ze zo dronken van dat ze gewoon omviel echt te zielig.. Ze kroop bij mij altijd in de gangkast onder de trap en daar lag ze dan te rillen als een rietje. Ik liet haar altijd maar gewoon en schonk zo weinig mogelijk aandacht aan het bange gedrag dat was voor haar het beste Ik heb dus helaas geen tips voor je want ik lees dat je al heel veel hebt geprobeerd
Ook voor mij heel herkenbaar, hier een Jack Russell die ook zo bang is. Ik heef hem nu voor het tweede jaar ( nu 3. Weken) voeg van Royal canon dat heet calm. Er zit iets in waardoor ze alles wat meer doorheen roze bril gaan zien . Ik merk heel veel verschil .
Mijn moeder heeft ook een friese stabij en die is ook doodsbang voor iedere knal. Als het regent en hij denkt dat het gaat onweren gaat hij gewoon niet mee naar buiten en met oud en nieuw komt hij 2 dagen niet buiten! Hij doet het gewoon niet. Mijn moeder is naar iemand gweest die met kruiden werkt, en zo een kruidendrankje heeft voor de hond en dit werkt gewoon echt. Pillen bij de dierenarts werkte hier ook niet. Misschien zo iemand opzoeken. Ikweet datmijn moeder een foto van de hond mee moest nemen en zo wist ze precies wat er was en wat ze kon doen. Succes, en het is idd zielig!
Ik heb geen oplossing die meteen op korte termijn iets gaat doen. Maar ik zou eens overwegen om te informeren bij een gedragstherapeut voor honden. Die weten vaak manieren om het aan te pakken waardoor het gedrag veranderd en hij minder angstig wordt voor harde geluiden, maar het duurt vaak wel even voor het optimaal werkt.
wij hebben voor onze katten altijd een feliway, een soort antimuggen ding voor in het stopcontact, waardoor ze relaxed worden. moet dinsdag bij de dierenart er een halen, en erin doen, tegen de tijd dat het echt knallen is zijn ze dan iets meer zen en ligt niet het hele huis onder de viezigheid. sterkte meis, je dierenarts kan je zeker helpen
Het zijn gelukkig bekenden van hem en van ons Bedankt voor de tips dames, zitten er 2 bij die we nog niet geprobeerd hebben. Overigens begint hij altijd te blaffen en kruipt onder de eettafel als we binnen zijn. Buiten word het een zielig trekkend hoopje hond. Troosten doen we niet, alleen in hele extreme gevallen dat ie echt op is van de stress.
Ik denk dat het pension de beste optie is hoor, zo te lezen heb je al van alles geprobeerd.. Dan zijn daar in ieder geval geen knallen in de buurt en voelt ie zich ws. een stuk rustiger dan bij jullie thuis. Zijn best veel mensen die dat doen hoor..
Wij hebben idd ook een hond die zo bang is van vuurwerk. Wat hier helpt is klassieke muziek hard aanzetten. Wordt ie rustig van, nou ja rustig, rustiger. En verder ook niet aanhalen of knuffelen wanneer die bibbert. Hij kijkt altijd naar ons wanneer er een knal is, om te kijken wat we doen denk ik, dus we proberen er zelf zo min mogelijk op te reageren. Het ziet er verschrikkelijk uit! Maar hij gaat dan wel op een gegeven moment liggen. Uitlaten s' avonds is idd een ramp. Donker durft ie bijna niet in dan... Ik laat hem dan altijd maar wat vroeger uit, terwijl het nog licht is en dan maar hopen dat er niemand dingen aan het afsteken zijn... Snoepjes helpen ook. Iets waar hij heel moeilijk nee tegen zegt, niet als hij bibbert, maar als hij toch verder wandelt ook al was er een knal dan krijgt ie er eentje. Had m snel door. Duurde wel een tijd voordat het echt werkte, maar gaat steeds beter nu. Het is een ramp ieder jaar iig...hebben ook vanalles geprobeerd eerst. Iets voor in het stopcontact wat dan een soort van mama hond geur afgeeft, nou onze muren moesten eraan geloven...pilletjes....noem maar op. Het beste voor ons is dus klassieke muziek, tv evt harder aan en zorgen dat hij toch bij ons blijft zodat we zeker weten dat hij de muren niet aanvalt en zichzelf evt zeer doet. Al zeggen en doen we verder eigenlijk niks met hem, negeren dus...Is jullie eettafel een soort van veilig plaatsje voor hem? Misschien kun je er een kleed overheen doen om het lekker donker te maken voor hem? Dat helpt ook weleens. Hebben ze een holletje. Gelukkig is het pension zo te horen lekker rustig. Arm beestje... Succes! Ik hoop ieder jaar dat het snel weer voorbij is...
Pas heel goed op met sommige medicatie voor vuurwerk. Het lijkt alsof de hond "weg" is. Lichamelijk lijkt het alsof ze weg zijn, maar geestelijk zijn ze nog bij. Geef je groot gelijk dat je hem naar het pension brengt!!! Voor beide partijen goede keus!
Mijn ouders hebben ook een hond die zo ontzettend bang is van vuurwerk, toevallig ook een halve stabij. Sinds 2 jaar doet m'n moeder haar een 'thundershirt' aan, Google maar eens. Bij hun hond helpt het goed! Daarvoor ook alles geprobeerd maar niets hielp.
Ik herinner me meteen een aflevering van "the dog whisperer" oftewel Cesar Milan. Daar was ook een hond die doodsbebauwd was voor alles wat lawaai maakt en ook voor balonnen etc. Het was een heeeeeeeleeeeee lange weg maar uiteindelijk is de hond er aan gewend geraakt en schrikt hij niet meer. Misschien die aflevering eens opzoeken.
Ga ik eens doen! Soms zou ik willen dat ie eens wat meer op de katten lette. Die richten hun kop op en slapen verder, of zitten in het raamkozijn te kijken. Maar dit hoort bij hem en we gaan er gewoon alles aan doen om het voor hem beter te maken.
Hier ook een stabij! En ook hetzelfde verhaal... De eerste 2 jaar nergens last van, de afgelopen 2 jaar blinde paniek bij het afsteken van vuurwerk of onweer en onverwachte harde knallen. Ik lees dat je er al veel aan hebt gedaan, hier hetzelfde verhaal maar het kan ook gewoon karakter zijn. Helaas is daar dus niet veel aan te doen en dit gaat dus een stapje verder dan de therapie of de manier hoe baasjes er mee om gaan. Het ligt dus niet aan jullie... Helaas zijn er momenten waar zo'n hondje doorheen moet dus ik denk in jullie geval lekker naar dat pension doen! Lijkt mij voor het hondje de beste oplossing. Wij zorgen er voor dat hij z'n beheofte kan doen en blijven 31 dec gewoon thuis. We slepen hem er wel doorheen zeg maar maar het blijft wel heel zielig! Ik lees verder ff mee om te kijken of ik nog iets tegenkom wat we nog niet geprobeerd hebben. Baat het niet...
Wij hebben een hond die een angststoornis had / gedeeltelijk nog heeft... Na alles geprobeerd te hebben, zijn we destijds in overleg met de dierenarts gestart met amitriptyline voor een periode van 3 maanden. Het idee hierachter was dat zij door deze 'kuur' rust zou krijgen, haar angst zou gaan vergeten en meer positieve ervaringen op zou gaan doen. Het had wel wat negatieve bijwerkingen, maar na die drie maanden zijn we af gaan bouwen, met positief resultaat! Het gaat nu echt een stuk beter, en haar angst is voor ons veel beter te handelen... Misschien zou je dit eens bij je eigen dierenarts aan kunnen kaarten!
Hier ookz zo een. We gebruiken nu bach bloesem, drie soorten, gewoon door het water. Reactie van de hond is nu veel minder. Wij reageren wel op de hond wanneer het knalt. Niet overdreven,maar ze komt even op schoot, even aaien en aangeven dat het nu klaar is. Vooralsnog werkt dit perfect.