Hoi allemaal, Wie wisten voor de geboorte ook het geslacht van hun kindje nog niet en hoe zijn jullie daar uiteindelijk bij de geboorte achter gekomen? Zei de verloskundige of gynaecoloog het bij het aangeven van de baby of hebben jij of je man zelf gekeken? En hebben jullie daar iets over aangegeven in het bevalplan? Ben benieuwd hoe zoiets op zo'n moment gaat. Het lijkt me het mooist om er zelf achter te komen. Benieuwd naar de ervaringen!
Wij hebben in het bevalplan staan dat we zelf het geslacht bekijken. Geen idee of dat ook echt gaat lukken, maar het aangeven zoals jij het zou willen kan sowieso geen kwaad
mijn moeder wist bij al haar kinderen niet wat het werd. Normaal riep de verloskundige gelijk wat het was, maar bij de laatste had ze aangegeven dat ze het zelf wilde zien. Dus je kan het gewoon aangeven hoor wat je graag wilt. Ikzelf weet ook niet wat het wordt, ws. ga ik ook aangeven dat ik zelf wil kijken wat het is.
wij wisten het de eerste keer wel 2e keer niet. toen de baby op me gelegd werd heb ik meteen tussen de beentjes gekeken en het was een meid! hebben het er eigenlijk niet over gehad wie ging zeggen wat er uit kwam. ml heeft even later nog even gecheckt of het toch niet stiekem een jongetje was.
Toen ons zoontje bijna geboren was zei mijn man: ''Ik ben benieuwd wie er gelijk heeft'', gezien ik dacht dat het een jongetje zou zijn en hij dacht dat het een meisje zou zijn. De verloskundige zei toen dat ze dacht dat ik gelijk had, omdat jongetjes tijdens het persen blijkbaar vaak heel stil liggen, terwijl meisjes dan heel beweeglijk zijn. En toen hij geboren werd, volgens mij zagen we het gewoon allemaal toen, haha. Ik vond het een erg leuk moment, die verrassing!
Vorige keer en nu weer aangegeven dat we graag zelf willen ontdekken wat het geslacht van ons kindje is. Bij mijn dochter zag ik het meteen toen ze eruit kwam en op mijn buik gelegd werd.
Hier na twee minuten m ar gevraagd wat het nou eigenlijk was, manlief zei altijd ik zie t toch al gelijk.. Nou hij heeft niet eens gekeken was blij dat t er was! Toen vroeg de arts assistent nou papa wat is t? Euuhh geen idee (beentjes lagen over elkaar hahahah)
Ik ben bevallen op de baarkruk en toen kwam de baby er in 1x uit, vk ving de baby op en direct daarna in mijn armen. Echt tijd om te kijken had ik niet, was nog half van de wereld en moest snel weer op bed gaan liggen. Kreeg al snel deken over mij (en baby) heen. Ik vloeide nogal en verpleging was druk met me bezig dus dat duurde ff. Pas toen een verpleegster vroeg hoe de baby heette bedachten we dat we eens moesten kijken. Heb zelf (met een beetje hulp) baby omhoog getild. Moment van tussen de beentjes kijken vond ik echt magisch! Heb echt 2 keer goed gekeken of het een meisje was, iedereen dacht namelijk een jongen. Was en ben echt zo blij met mijn meisje. Mijn voorkeur gaat bij de volgende ook uit naar zelf kijken.
Superleuk om jullie verhalen over dit bijzondere moment te lezen! Ik ga er nu zeker iets over in mijn bevalplan zetten.
Ik zag het eigenlijk meteen toen ze tussen mijn benen omhoog kwam haha. Niemand die al iets had gezien of gezegd maar toevallig viel mijn oog zo op het geslachtsdeel haha. Heel leuk dat ik juist van dat moment een foto van mijn reactie heb. Van tevoren eigenlijk niet nagedacht of ik het als eerste zelf wilde zien of iemand het mocht zeggen.
Na 120 minuten persen was ik zooooo blij dat hij eruit was, dat we allemaal echt niet keken naar het geslacht. Verloskundige zei niets(ze wist wel dat wij het niet wisten)....zoonlief pruttelde maar was nog niet mooi bijgekleurd. Denk echt pas na een minuut of 4 dat ik vroeg 'Wat hebben we eigenlijk'. Hihihi zo leuk om zelf het beentje op te tillen!
Toen dochterlief geboren werd riep haar papa keihard 'HET IS EEN JONGEN!!!!' Waarop de vk zei 'nee hoor, kijk maar eens goed, ze is gewoon erg gezwollen tussen haar beentjes' XD Hij had dat voor een balzakje aangezien
Ik weet het eigenlijk niet zo goed meer. Volgens mij hebben we met de vk gekeken toen ze op mijn buik lagen... maar goed, dat is dus een moment dat ik niet helemaal helder meer heb. Gek eigenlijk!
Ik heb er eigenlijk nooit over nagedacht om er iets over in mijn bevalplan te zetten. Bij beide pakte ik zelf de kinderen aan zodra ze er uit waren en legde ze op mijn buik, dan ziet eigenlijk niemand wat het is. Pas als ik behoefte voelde om te gaan kijken dan keek ik zelf. Ik ben wel twee keer in bad bevallen dus dat beschermt een beetje tegen gluurders en bemoeiers.
Leuk om te lezen hoe verschillend het bij iedereen gaat, dat sommigen het meteen zien en anderen zich na een tijdje pas realiseren dat ze het nog niet weten haha. Ben benieuwd hoe het zal lopen. Het maakt me niet zoveel uit hoe het precies gebeurt, alle verhalen klinken bijzonder, maar ik hoor het in ieder geval liever van mijn man of dat ik het zelf zie. We hebben het tenslotte al die maanden al niet van iemand anders willen horen.
Wij willen het deze zwangerschap ook niet weten. Bij de jongste wist ik wat het werd en mijn man niet Toen de kleine ter wereld kwam met een spoedkeizersnede riep mijn man; het is een jongen he? Waarop de arts ja riep, en mijn man mega blij tegen mij riep; ik zei het toch?! ( hij riep vanaf de eerste echo al dat t een jongen zou worden) Dit keer willen we het dus beiden niet weten. En dit keer willen we t ook zelf zien als t geboren wordt. Mits de omstandigheden dit toelaten uiteraard. Erg leuk ook om de verhalen van anderen te lezen, het lijkt me een enorm spannend en bijzonder moment als je het zelf als eerste ziet zonder dat er iets door een arts of vk is gezegd.
Ik had in mijn bevallingsplan gezet dat we zelf wilden kijken. Maar ik kreeg ineens een spoedkeizersnede en de gynaecoloog hoorde ik zeggen, "nou ik zie nog niks hangen, ja het is een meisje". Vond ik achteraf erg grappig. Hij wist wel dat het geslacht voor ons een verassing was en dat we al twee meiden hebben.
Ik vroeg na een tijdje: 'was is het????' (Toen ik me realiseerde dat ik dat nog helemaal niet wist) En toen zei de verloskundige; 'kijk zelf maar!!' Ze zei het verder niet, dat liet ze aan ons over!
Toen mijn dochter eindelijk eruit was en op mijn buik werd gelegd probeerde ik eigenlijk meteen te kijken, maar mijn ogen deden zo zeer. Dus toen bracht ik iets uit van: volgens mij is het een meisje? Toen de rest dat bevestigde moest ik van binnen zo hard lachen, want iedereen dacht dat het een jongetje werd