Ik weet net dat ik weer zwanger ben, na mijn miskraam. Het is nog pril 3w5d maar mijn man is er om de een of andere reden al helemaal van overtuigd dat het deze x goed zit. Ook voel ik mij dit keer heel anders en er is nog een bizar verschil met de vorige zwangerschappen die fout liepen...mijn katten. Sinds gisteren zijn ze niet van me af te slaan. Het zijn normaal al wel schootkatten, maar nu is het gewoon niet leuk meer. Ik heb er 6 en ben gewoon constant bezig om ze van mijn lijf af te plukken Is mijn schoot vol kruipen ze in mijn nek Dit heb ik maar 1x eerder gehad, bij de zwangerschap van mijn zoontje. Zouden ze kunnen aanvoelen of het goed zit of niet? Ook mijn zoontje van 2 lijkt wat te merken, hij is flink knuffelig en vandaag met aankleden vloog hij om mijn nek en hield zich vast alsof zijn leven er vanaf hing. Hij begon gister ook over een zusje Zijn er meer meiden met dit soort ervaringen?
Haha ja hoor, klinkt bekend. Ik heb twee katten (een kater en een poes) en normaal sliep de kater bij ons in bed en ging onze poes haar eigen gangetje (ze haten elkaar namelijk). En op de dag van de bevruchting (echt de dag van de bevruchting, het is ongelooflijk wat die beesten aanvoelen/ruiken of whatever) sprong de kater van ons bed en kwam poeslief in bed liggen. Nu is zij niet meer weg te slaan bij mij. De kater vind me nog steeds wel leuk, maar niet meer zo leuk als eerst (houdt niet van veranderingen). De poes heeft bij allebei mijn zwangerschappen veel op mijn buik gelegen, precies op mijn baarmoeder als ik lag. Ze is gelukkig licht, dus heb er geen last van. Maar wat ik heel erg frappant vond (en heel hard hoopte dat het dit keer niet zou gaan gebeuren) was dat de poes tijdens mijn vorige zwangerschap vanuit het niets heel hard op mijn baarmoeder sprong. Kreeg erge buikpijn toen en ging later naar het ziekenhuis voor een echo. Daar bleek dat mijn kind een levensbedreigende afwijking had. Soms denk ik wel eens dat ze het geweten heeft en ons heeft willen waarschuwen... Deze zwangerschap heeft ze dat niet gedaan en is ze heel voorzichtig met mijn buik. Dus dankzij haar heb ik er wat meer vertrouwen in. Zo is een lang verhaal geworden haha. Maar ik hoop dat het je wat gerust steld.
Met 6 katten die op schoot willen heb jij het wel heel druk ! Ik heb wel meer verhalen gelezen van katten die ineens heel aanhankelijk zijn en op de buik van hun vrouwtje willen liggen dus wie weet! Ik hoop voor je dat het dit keer wel goed gaat! Liefs Lelie
Kan.. 1 van onze honden ging telkens mij me op schoot liggen... Als ik weer even weg moest zette ik haar weer naast me neer op de bank... Ik ging weer zitten en tadaaa mevrouw ging weer op mn schoot zitten... Dus of ze het al door had... Tja wie zal het zeggen..
Ik ken t ook van mn vorige zwangerschappen. Heb nu geen poes meer helaas. Maar die poes toen was ook niet bij me weg te slaan. Heb ook door haar het idee gekregen bij de eerste, dat ik wel eens zwanger kon zijn. Ze gedroeg zich zo ontzettend anders naar mij toe. Normaal was ze wel n knuffel maar toen was het echt niet meer normaal. Ze zou als het ware nog op de wc op schoot gekropen zijn als ze de kans had gekregen. Tijdens dat ik n bad zat heeft ze het wel eens geprobeert...en water verafschuwde ze toch echt Mis haar nu wel hoor
wij hebben 3 katten waarvan 1 mij in het begin dat we samenwoonde een paar keer aangevlogen is (2x vol in m'n hoofd met nagels en tanden...en 1x met nagels in m'n gezicht)...in januari kwam hij steeds dichter bij me in de buurt liggen (ik wist toen nog niet dat ik zwanger was) en na een week of 2 lag hij constant op m'n schoot ...pas toen ik een zwangerschapstest had gedaan die positief was en ik het tegen m'n moeder vertelde (van de kat en de zwangerschap) zei m'n moeder gelijk dat de kat het alleen wist...heel apart allemaal...want de andere 2 lijken nix te merken
Herken het wel, maar dan met onze hond. Die doet niks anders dan op schoot en kusjes geven. Dus wel herkenbaar.
Onze oude kat lag altijd op de buik van mijn moeder toen ze in verwachting was van mijn jongste zusje, heel lief
Ik heb 2 katten, 1 kater en 1 poes van 2 jaartjes oud en die poes die was altijd heel erg bang. Maar de laatste aantal weken komt ze regelmatig bij me liggen en wil ze geaaid worden. Als ik moe ben en op de bank lig, komen zij ook allebij. Ik had nooit verwacht dat de kleinste ineens niet meer bang zou zijn en zoveel aandacht wil hebben. Er was één keer dat mijn stiefzoontje het thuis té bont had gemaakt en ik overstuur op de bank lag. die katten kwamen nog nooit zoveel naar me toe als die dag.[/u]
Jeetje Vlinder, dat is wel heel apart hoor. hopelijk gebeurd het niet nog een keer en blijft ze lekker lief bij je liggen. Ik heb je verhaal gelezen en wil je ook heel veel geluk wensen, want het moet nu wel ontzettend spannend zijn allemaal voor je. Nou ik ga maar duimen dat het een goed teken is..het is en blijft apart dat ze nu wel komen en de vorige keren niet. Mijn oude dame sprong zelfs op het aanrecht tijdens het koken, daar komt ze normaal nooit Zoonlief begon na zijn dutje ook alweer over zusje, dus wie weet... Ik blijf nog even voorzichtig tot we zeker voorbij de 12 weken zijn, dus ik hoop dat ze voorbij vliegen
Heb een schat van een kater rondlopen hier. Afkomstig uit het asiel maar alweer 1,5 jaar bij ons. Het 1e jaar ging niet geheel vlekkeloos want hij plast geregeld naast de bak wisten de mensen in het asiel ons te vertellen. Maar das een kwestie van goed schoonmaken en in de gaten houden of hij wel op de goede plek staat. Dus wij als totale leken nemen dat aan....eenmaal thuis ging het even goed maar toen begon het plassen naast de bak. Was puur gedrag want hij deed het telkens op 1 plek, vlak er naast. Toen hoorde ik via een persoon met paranormale gaven (eigenlijk heel toevallig begon ik erover, op een forum) dat hij bang was dat we hem zouden verlaten. Ze zag dat hij in het verleden ook geschopt was. Vond ik echt vreselijk om te horen en ik zou hem dat nooit doen. Nooit bij een dier, maar zeker niet bij deze lieve schat. Toen hebben we de bak verplaatst en zij heeft hem 'behandeld'. Het ging heel lang goed en wat denk je....sinds een aantal weken heeft meneer het voorzien op de deurmat. Die hebben we weggehaald en nu doet hij het weer als vanouds naast de bak. Iets zegt me dat hij nu aanvoelt dat er iets gaat veranderen. En dat hij er niet al te blij mee is, want misschien weer die angst van help ik moet weg? Wie weet is hij door zijn vorige baas ook weggedaan toen er een kindje kwam...klinkt misschien wat wazig maar dit is heel erg het gevoel wat ik nu over hem heb. En hij gaat echt niet weg, absoluut niet.
Jeetje melloncollie, heb gewoon tranen in m'n ogen als ik je verhaal lees.. hoe kunnen mensen toch dieren schoppen/slaan echt onbegrijpelijk.. Moet vreselijk zijn voor het beestje dat ie zo bang is, ik zou em lekker verwennen en vooral veel betrekken bij je groeiende buik dat ie in ieder geval er aan went dat de nieuwe verandering goed is. Succes!
Ja hoor hier ook. Normaal zijn de katten heel aanhankelijk naar mijn vriend toe, maar nu is het zo dat ze bij me op de buik willen liggen en dat doe nze heel voorzichtig zonder te dabben. Ook kan de zwarte me de hele avond aan zitten te staren.Zo van een afstandje zeg maar. Van de week had de tijger geplast en ik had hem opgepakt en bij haar plas neergezet. Ze zette en hoge rug op tegen mij en toen kwam de zwarte uit het niets (want die had niks gedaan) en begon te blazen en te snauwen tegen de tijgerpoes. Heel bizar of ze bemoeid zich er niet mee als het niet voor haar is of ze kiest de kant van haar zusje. En nou koos ze dus ervoor om mij te beschermen. Later kreeg de tijger nog een haal van haar en vervolgens komt ze bij mij op schoot zitten. Heel erg vaag maar ze schijnene het te merken. Liefs nance158
Ja, hier ook. Nu heeft onze kater (ook uit het asiel) bij mijn vorige zwangerschap idd een paar keer over onze spullen heengepiest! Ging gewoon in mijn tas zitten pissen! Hij heeft ook andere gedragsproblemen die erger worden wanneer ik zwanger ben. Maar hij is het nu gelukkig wel gewend en ik geef hem extra aandacht. Maar ik ben wel geinteresseerd in die persoon die jullie kat toen heeft geholpen. Heb je wat informatie voor me? Jekunt me pbén als je wil!
hallo klinkt allemaal erg bekend ik heb ook twee katers en die liggen tegenwoordig ook ineens op me buik als ik op de bank of in bed lig, leuk te lezen dat andere dat ook hebben.
het hondje van 1 van mijn cliënten ging steeds op mijn schoot liggen, toen was ik zwanger maar ik wist het niet. Maar mijn cliënt vond het heel apart want ze zei dat ie dat nooit bij iemand deed behalve bij haarzelf, maar dus zeker niet bij mensen die hij nauwelijks kende. vond ik wel maf. Katten heb ik de laatste tijd niet meegemaakt dus daar zou k niks over kunnen zeggen, maar ik denk idd dat dieren zoiets wel kunnen voelen
Hihi, mijn hondje lag ook elke morgen voordat ik ging werken samen met mij op de bank (terwijl hij dit eigenlijk niet mocht) met zijn hoofdje nét onder mijn buik. Wist toen ook nog niet dat ik al zwanger was, dus geloof ook wel dat honden en katten het op de een of andere manier voelen
Zwijg me over de katten In het begin vond ik het schattig dat Muis (Simba) de hele tijd aan me hing nu begin ik het gewoon ergerlijk te vinden! Ook hebben de twee katers het nu door, de ene doet niets anders dan piepend door het huis lopen en begint met dingen te slepen zoals het babydeken en de teddyberen en de andere wilt 's nachts constant op mn buik liggen terwijl hij me eerder niet zag staan. Zucht (Eentje heeft juist mijn mooie orchideeplant op de grond gesmeten en de schade is niet meer te herstellen dus moet ik die wegdoen, daarom ben ik nu even niet te spreken over mn 'lieverds')
melloncollie (Do Apr 03, 2008 10:52 am) -------------------------------------------------------------------------------- He Daydreamy, Had ik ook hoor toen ik het hoorde. Ik dacht dat arme beestje het is werkelijk zo'n goedzak! We zijn nou heel bewust me them bezig elke dag even flink knuffelen en aanhalen en zeggen dat hij mag blijven ook als de baby er is. En zowaar plaste hij vandaag niet naast de bak. Maarja ik sliep vannacht ook niet thuis, was op het werk, misschien vond ie het wel fijn dat ik er niet was? Ik draag immers de baby?