Iedereen zei altijd: het eerste jaar is het zwaarst, daarna wordt het makkelijker... nou, ik denk er toch echt anders over, ik vind het steeds moeilijker worden!!! Timo is echt een ondernemend mannetje en is continu op zoek naar iets nieuws om te ontdekken. Dat lukt hem aardig, alleen vaak zijn die dingen nou net de gevaarlijke! Zo had hij vanochtend een stoel naar het aanrecht geschoven, was hij erop geklommen en stond met een glas in zijn handen. Laatst is hij van een stenen trapje gedonderd, gat in zijn hoofd. Ik probeer hem uitdagend speelgoed aan te bieden, maar hij wil niet met speelgoed spelen, hij wil grote-mensen-dingen doen... stofzuigen, afwassen, de was doen en dus ook op een gewone stoel zitten ipv kinderstoel... op zich begrijpelijk, maar wat ik zo lastig vind is dat hij geen gevaar ziet en hij begrijpt nog lang niet alles wat ik hem probeer uit te leggen! Hij is superlief en luistert redelijk goed, maar ik loop soms echt de hele dag achter hem aan te rennen... pfff... wanneer wordt het echt "makkelijker"?
ik denk dat dit nog wel even blijft.... wel is na een tijdje het nieuwtje eraf, maar dan ontdekken ze weer wat nieuws.. Ik denk dat het fijn is hem zijn energie kwijt te laten kunnen, dus naar de speeltuin, t bos/strand wat dan ook waar hij kan ontdekken op n veiligere manier? Over een tijdje gaat hij t wat beter begrijpen, en tot die tijd is t heel goed opletten en corrigeren. Succes!
Ik ben het helemaal met je eens. Ik vond ook het 1e jaar veel makkelijker ook omdat hij toen nog niet liep. Nu is het ook een doerakkie en alles uitproberen. Natuurlijk hoort het bij de leeftijd, maar pittig is het wel. Lopen en vooral buiten vindt hij natuurlijk geweldig maar hij loopt altijd net de andere kant op. Willen wij links gaat hij rechts etc. En als hij dan niet zijn zin krijgt is het ook drammen huilen en zich laten vallen op de grond. Ik denk dat het vanaf een jaar of 2 makkelijk wordt (hoop ik)
herken het helemaal!! Dat eerste jaar vond ik bij alle twee het makkelijkst. Fleur zit nu een overal aan zit fase maar vermaakt zich prima zelf en met haar zus. Na twee jaar zijn ze misschien wat minder roekeloos maar.... dan begint de peuterpubertijd en maak dan je borst maar nat. Nee, zelluf doen, om niets huilen. Dat vindt ik tot nu toe het moeilijkst van allemaal. Ging er liever twee keer per nacht uit om ze lekker aan de borst te hebben!
Eerste jaar is lastig, van 1 tot 2 ook heel lastig en vermoeiend zo'n ondernemend kind. Van 2 tot 3 peuterpuberteit pffff, van 3 tot 4 heeeel erg aan school toen zijn. Makkelijkste leeftijd is van 5 tot 10 wordt vaak gezegd.
Heb ik dus helemaal niet Hier een drama eerste jaar gehad ivm allerlei medische dingen waar ze nu nog steeds niet vanaf is. Maar nu kan ze zoveel zelf doen en snapt ze zoveel, vind het echt een stuk makkelijker. Nu hebben wij ook niet heel veel dingen die ze niet mag en het huis redelijk dreumes proof gemaakt dus heb niet het idee dat ik de hele tijd achter haar aan moet. Als zij buiten/binnen wil zijn terwijl ik binnen/buiten ben, prima, er kan vrijwel niks gebeuren, ja blauwe plekken, maar goed, zonder vallen en opstaan wordt niemand groot Verder als ze haar drama queen act geeft stap ik gewoon over haar heen en laat haar heerlijk liggen gillen, waardoor ik nu het idee heb dat ze dat steeds minder doet. Ik ben juist heel benieuwd wat de peuterpubertijd gaat brengen, want zoals het nu gaat mag het van mij nog heeeeeeeeel lang doorgaan
Ben jaloers op je Pila79... ons huis is ook echt Timo proof, maar hij maakt het zelf onveilig door bijvoorbeeld op een stoel te gaan staan (neem aan dat jullie wel stoelen hebben? )... ik denk dat het erg per kind verschilt. Ook ik ben zeer benieuwd naar de peuterpuberteit
Dat is hier ook zo. Hij is nu ruim 16 maanden, loopt nog niet maar is razendsnel. Haalt in de keuken alle lades open en haalt alles eruit. Klimt op de stoelen en zo op de eettafel. Klimt op de bank, op de eettafel en valt er ook gewoon af. En uit de box kan hij ook zelf komen dus dat is dus geen optie en je kunt hem dus niet even "wegparkeren" als je b.v. naar de WC moet of de was op wil hangen. Verder speelt hij liever met dingen uit huis dan met speelgoed.
Stoelen hahaha die hebben we idd wel, maar de onze laat ze wel aardig staan. Wel gaat ze op de bank staan en is daar idd ook al een keer flink vanaf gekletterd (hap, wekadvies, hele reutemeteut, mijn man was thuis en net te laat met zeggen dat ze moest gaan zitten) Ook heeft ze flnk gehavende knieen van het vallen, maar goed, ze kan tegenwoordig "rennen" en struikelt dus de halve dag. @miesje: ik neem haar gewoon mee naar de wc. Hoef ik me ook geen zorgen te maken dat ze toch op de bank gaat springen. Zeg ook niet dat ze een voorbeeldig kind is , maar vind het wel zo makkelijk dat ze zoveel zelf kan en begrijpt. Denk dat het idd zoals alice zegt, dat het pas echt makkelijker wordt al ze een jaar of 5 zijn.
Hahaha, Timo gaat ook standaard mee naar de WC en speelt dan braaf met mijn tampons of toiletpapier . Als ik het zo lees dan zitten we eigenlijk allemaal een beetje in hetzelfde schuitje en hoort het gewoon bij de leeftijd. Een leeftijd die ik overigens wel erg leuk vind, je hebt zoveel meer contact en ziet je kind elke dag weer nieuwe dingen leren en ontwikkelen, echt heel grappig en mooi. Met 5 jaar zal het ongetwijfeld anders zijn, misschien makkelijker, maar ja, ook dan zullen er weer dingen spelen die we dan weer lastig vinden... en misschien kijken we dan met heimwee terug naar deze tijd!