Hoi, heeft iemand ervaring met breath holding spell ? Wij hebben gisteren deze diagnose gekregen voor ons zoontje. Ik zou het fijn vinden om ervaringen/tips uit te wisselen. Alvast bedankt.
Op you tube zijn veel filmpjes te vinden. Wat voor ervaring zoek je precies? Ik ken wel kindjes die dit doen, vind het best eng... In het gezicht blazen helpt om ze weer adem te laten halen. Heb wel geleerd op de EHBOcursus dat veel kindjes zelf weer op tijd adem halen hoor!
Ik zoek moeders van kindjes die dit ook hebben. Om ervaringen uit te wisselen. En hoe de opvoeding gaat, want ik kan me voorstellen dat je bepaalde dingen uit de weg gaat, om een aanval te ontwijken. Net de hummel naar bed gebracht, en hij begint meteen te brullen. Ik vind het best een lastig dilemma. Haal je hem er wel/ niet uit. Als ik hem er uit haal, begint hij nog harder te brullen als hij er dan weer in gaat....Iemand ervaring?
Sorry ik Weet niet wat het is, waar Weet alleen dat als je kindje in zijn huil blijft hangen en niet door huilt je niet in 't gezichtje mag blazen.. Hij krijgt dan nog geen adem. Beste is een nat washandje ofzo...
Oh Simone doet dat ook wel eens. Nooit bij stilgestaan dat dat een naam heeft. Edit: Ohnee, Simone valt dan niet flauw, die ademt gewoon even niet. Telt dat ook?
Dochter van mijn vriendin had dit ook wel eens, maar die gaan echt niet overal rekening mee houden hoor. Als ze zo kwaad/overstuur wordt dat ze dreigt flauw te vallen doen ze ineens iets "onverwachts" (dus ineens optillen ofzo), zodat ze weer een soort bij komt. Je moet er m.i. niet te moeilijk over doen. Het is niet levensbedreigend en gaat vanzelf over. Het is ook geen ziekte ofzo, gewoon iets wat sommige kindjes hebben. Het is doodeng om te zien natuurlijk, maar dat is het eigenlijk wel.
Onze dochter deed het voor het eerst met 11 maanden, toen we op vakantie waren in Griekenland. We schrokken ons wild... We hebben toen gelijk de huisarts in Nederland gebeld en zijn bericht was vooral: Het kan géén kwaad en vooral níét toegeven in hetgeen waarom je kindje het doet. Ze ging hier overigens maar nét zo ver dat ze bijna out ging. 1 x is ze echt out gegaan, maar dat was ook maar 5 seconden. En heel wat keren viel ze al wel, gewoon omdat ze dus niet meer op haar benen kon blijven staan. Op die momenten ving ik haar wel op en praatte wel op haar in, maar verder deed ik niets. En als het uit boosheid voortkwam, negeerde ik haar zelfs totaal, behalve dat ik haar vanuit een ooghoek in de gaten hield, om te voorkomen dat ze zich bezeerde als ze zou vallen. Blazen, of een nat washandje of zo is volgens mij niet nodig. Vanaf haar 2,5 jaar deed ze het volgens mij niet meer. Misschien scheelde het, dat ze toen kon praten? Hoe oud is jou kindje? Verder de 'angst' : Wij waren er toch wel snel aan gewend en vonden het eerder vervelend en irritant '*zucht* ze doet het weer ' dan eng. Zeker geen situatie gaan ontwijken. Oke, je hoeft ze niet op te zoeken, maar je kindje moet gewoon ook leren, dat het niets oplost en dat het niets helpt. (even ervanuit gaand, dat je kindje geen 4 maanden is ofzo) .
owja, zoek ook eens met de zoek functie, dan vind je ook wel wat topics: http://www.zwangerschapspagina.nl/baby-dreumes/187472-geschrokken-dochtertje.html
BHS is toch iets wat kindjes "hebben" niet wat ze "doen"? Vind het nogal wat om zoiets vervelend te vinden... Kindjes zijn zich er toch niet van bewust dat ze hun adem inhouden?
Nou ja, hebben of doen...het is een beetje van beiden denk ik. Ze worden gewoon zo kwaad bijv. omdat iets niet mag en huilen dan zo hard dat ze "vergeten" adem te halen. Dat vergeten adem te halen gaat niet bewust, maar het heel kwaad worden wel.
Onze huisarts gaf indertijd aan, dat kinderen het bewust kunnen gaan doen. Zolang hun adem inhouden, tot ze out gaan, als ze merken dat ze daarmee hun zin krijgen. Net als 'als ik maar lang genoeg huil, dan komt mama wel' (natuurlijk ook weer niet bij een heel kleintje) of 'als ik maar blijf zeuren en zeuren, dan geeft mama wel toe'. Dat het dus een manier van drammen, of zin doordrijven, wordt. En ja, dat vind ik vervelend.
Bedankt voor de reacties, en vooral Athina, Wat BHS is, dat weten we. Genoeg te vinden op internet en filmpjes op youtube. Ik kan me voorstellen dat als het te vaak gebeurt (ik hoor verhalen van 3 keer per dag in extreme gevallen), dat het echt vervelend wordt, zowel voor jezelf als voor je kindje. Mijn zoontje is nu 10 maanden, en het is nu 3 keer voorgekomen (en 2 keer bijna) dat hij out ging binnen 1 week tijd. Doodeng en zeer heftige ervaring, als je het nog nooit hebt meegemaakt of van gehoord hebt. Wat mij opviel is dat het nu 2 keer is gebeurd (en 1 keer bijna) nadat hij in bad is geweest. Toeval? Daarom zou ik het dus fijn vinden, om met ouders die zelf een kindje met BHS hebben ervaringen uit te wisselen. En ook hoe het verloop is in de tijd. Ik weet niet of het vaker gaat voorkomen, maar als het zo is, zitten we de komende jaren er nog wel aan vast. Wordt het dan erger in de peuterpubertijd ect.? Ik las ook dat het versterkt kan worden door ziek zijn/verkouden zijn? Ik snap ook wel dat je de opvoeding zo normaal mogelijk moet laten verlopen, maar er zijn nu eenmaal situaties waarbij je liever een aanval voorkomt. En wat dat voor impact geeft dat op je opvoeding, daarom wil ik ervaringen/tips uitwisselen. Alvast bedankt.