Hoe goed kunnen jullie je alles nog herinneren?

ik heb er zelf geen last van, maar ik heb met een centimeter of 9 een ruggeprik gehad dus dat scheelt. ik weet het meeste nog wel.
maar jouw verhaal hoor ik wel vaak, dat dingen wazig zijn of gewoon vergeten. lijkt me idd niet leuk. kan je man je niet invullen?

 

Ik kan me de bevalling nog wel redelijk herinneren totdat ik onder narcose ging
En dat kan ook niet helemaal ingevuld worden door mijn man, want als je volledig onder narcose gaat mag hij er niet bij zijn. Hij mocht vanachter de deur kijken.
Lijkt me heel vervelend dat je het je niet zo goed kan herinneren, zou idd ook vragen aan diegene die erbij was (je man?).

 

Ik heb een hele mooie bevalling gehad.
Ik denk er ondanks de pijnlijke weeen echt met veel plezier aan terug en herinner me alles ook nog heel erg goed.
Ik kan het ook eigenlijk nog precies navertellen.
Ook het moment dat het iets minder goed ging en mijn meisje het benauwd kreeg. Ze overwogen een keizersnede maar dat wilde ik niet. Even een minder leuk moment, want plotseling verzamelde iedereen zich om mijn bed en kon ik de weeen even niet meer weg puffen. Ja, ik kan echt alles nog na vertellen tot op het laatste moment. Toen Esmee op mijn buik lag was ik wel even verdoofd.
Na negen maanden lag je kindje daar dan eindelijk, het moment waar je zo naar verlangde was aangekomen. We konden haar zien, bekijken, bewonderen, knuffelen, vasthouden, kussen heerlijk!!!

Ik ben een baby scrapboek aan het maken en volg alles elke maand weer. Schrijf elke maand een verhaaltje en plak er de mooiste foto's bij. Van de bevalling heb ik een verhaal geschreven hoe ik het ervaren heb van het begin tot het einde en mijn man ook.
Geweldig dat nu allemaal weer te lezen en te bekijken.

 

Ik kan het me nog heel goed herinneren, alle feiten. Ik weet alleen niet meer precies hoe de pijn voelde maar dat weet ik ook niet meer van mijn blindedarmonsteking. En beiden waren toch echt pijnlijk.
Ik kan mijn gevoel niet meer herinneren. Ik was opgelucht toen ze er eindelijk was maar ik voelde echt bijna niets tijdens en na de bevalling. Ja alleen tijdens de persweeen ophouden voelde ik echt wanhoop.

 

mmm hier ook iets minder hoor maar er was op het einde paniek, bedenk me ook wel eens hoe het nu was maar sommige dingetjes waren wazig was dan wel ook 2 uur bezig persweeën tegen te houden dus zat helemaal in mezelf gekeerd daarom mischien ook dat je dingetjes vergeet....

ligt volgens mij ook een beetje aan je bevalling denk ik

 

Ik was in een soort roes, in mijn eigen wereld..maar toch ook weer niet. Was sterk bezig met mezelf en had geen oog voor de rest, maar wist wel wat er om me heen gebeurde.

Het laatste stukje, de overgangsfase van weeen naar persweeen was echt het heftigst!!! Zo pijnlijk!! Toen zat ik echt in mijn eigen wereld, niks boeide me meer, liet me helemaal gaan (vette oerkreten haha)
Voelde me zelfs een beetje high..

Ik heb niet bewust genoten van het moment dat ze op mijn buik lag. Ik moest wel huilen, maar dat leek wel op automatische piloot. Want verder voelde ik volgens mij niet veel.
Ik miste toch wel die intens gelukkige emoties ofzo......

En ik weet wel dat ze aangekleed werd en dat er nog aan mij gevraagd werd: wat moet ze aan?
Maar het boeide me niet veel. Pak maar wat uit de kast, zei ik.

Ik was te druk met blij zijn dat het over was en met iedereen smsen.

 

Sommige dingen weet ik nog supergoed, andere dingen lijken vervaagd te zijn en een aantal dingen kwamen na een week ofzo ineens weer in mijn brein op. Zoals, oja, ik heb nog een echo gehad tussendoor om te kijken of ze een sterrenkijkertje was.

Alle tijdstippen, zoals hoe laat ik hoeveel cm had, weet ik allemaal niet meer, mijn man wel. Heb het wel opgeschreven.

Alle dingen die eng waren en erg veel pijn deden weet ik zeker nog heel goed!

 

Ik weet eigenlijk nog werkelijk alles van de bevalling. Ik had dan ook een korte droombevalling.
Vanaf de eerste krimp tot aan de geboorte was maar 4 uurtjes en ik had zelf met de persweeen geen pijn, en babbelde gewoon verder tussen 2 persweeen door (sorry voor de vrouwen die wel pijn hadden ). Wel heb ik daarna alles opgeschreven voor later.
Als ik vandaag mijn bevalling moet vertellen, dan weet ik nog steeds alles en ieder klein dingetje.

 

Ik kan me alles nog herrineren,, ik weet zelfs nog dat ik de vk heb gevraagd tijdens de persween of het hoofdje terug ging of bleef staan hoever hij was,, hahaha de vk stond met mond vol tanden dat ik dat nog kon vragen,,
Douchen alles nog,, de hele nacht erna nog,,
Heb oowk een hele makkelijke bevalling gehad misschien dat dat de reden oowk wel is

Liefsz

 

Bij vlagen..

dat we maandags naar zh zijn gegaan, ohja.. dat ik smorgen nog gedouched heb en daarna rond half 8 t zh gebeld.

dat we maandagavond om 19 uur weer thuis zaten.. Vroeg op bed lagen en ik er na half uur/ drie kwartier weer af was en ff geen raad wist met de weeën..
Rond middernacht/ 1 uur dinsdag morgen terug naar Heerenveen zijn gegaan..
's morgens ingeleid.. Van de hele dag geen tijdsbesef heb (gehad) 's vaonds rond 21 uur een warme douche nam en toen peter me stond af te drogen dat de VK kwam zeggen met de gyn. te overleggen.. om 21.45 hoorde ik dat ik een half uur later naar OK ging..

Wat ik wel weet is dat ik alleen maar rugweeën heb gehad en dat dat geen pretje is.
Ik heel blij was dat de stagiaire Verloskunde de hele dag ook naast mn bed zat.

Maar verder... vooral t ontbreken van tijdsbesef vind ik best raar.. omdat ik zo vaak eens op een klok kijk..

 

Hoe de tijd verlopen is, weet ik nog wel. Niet meer in detail maar dat weet ik van gisteren ook al niet meer. Maar weet nog wel dat we naar het zh gingen, dat ze om het uur kwamen kijken, dat het weer licht werd, dat ze m'n vliezen braken enzovoort...

Vanaf dat ik een cm of 7 ontsluiting had, weet ik het juist allemaal weer heel goed, omdat ik toen een ruggenprik kreeg en het weer wat helderder inzag.

De pijn herinner ik me niet meer, maar ik weet nog wel dat ik had bedacht dat het me geen ene *#$(@ zou kunnen schelen als ze op dat moment mijn buik zouden opensnijden (zonder verdoving) en het kind eruit zouden trekken, dus het zal wel zeer hebben gedaan

 

De eerste bevalling niet daarbij was ik in een soort trance ,weet heel veel dingen niet meer en ook tijdens de bevalling was het alsof ik verdoofd was weet veel dingen niet meer. was wel een heftige bevalling van maar 4 uur.
Tweede bevalling weet ik wel helemaal was heel anders ook de persweeen mijn god dit waren niet testoppen zo sterk terwijl ik bij de eerste nu achteraf helemaal niks had en het zelf heb gedaan. tweede bevalling duurde 2 uur , voelde veel meer pijjn maar de weeen waren ook veel sterker .

 

Weet helaas alles nog. Had wel pijnstilling en daardoor was ik in een soort roes maar weet alles nog. Ook wat ik gezegd had. Ik heb het ook opgeschreven voor mezelf om de bevalling te kunnen verwerken. Ik heb namelijk een zware rot bevalling gehad.

 

Ik was op den duur ook in een soort roes.
Ik heb zelf het idee dat dit kwam door de spuit pethedine.
Vind het echt heel jammer, daarom wil ik de volgende keer tijdens de bevalling foto's maken.
Gelukkig weet mijn man wel alles.

 

ik kan me tot de 7 centimeter alles nog wel vrij goed herinneren, daarna kreeg ik een weeenstorm tot ik mocht persen en heb ik echt in mijn eigen wereldje gezeten. Het persen kan ik me nog vrij goed herinneren, omdat het overal flink scheurde. (ze was er dan ook al met 10 minuten uit, ik had hele sterke persweeen.) Dat scheuren aan de bovenkant, bij mn clitoris, vergeet ik echt nooit meer, wat een godvergeten zeer deed dat. Daarna moest ik gehecht worden, dus heb van het aankleden en die reflextesten eigenlijk niets mee gekregen.. Het enige waar ik heel erg spijt van heb (kan er niets aan doen, maar toch), dat ik dat eerste halfuurtje niet meer heb kunnen genieten.. Maar ik had zo'n zeer dat de VK wel moest gaan hechten.

 

Helaas kan ik me nog heel veel herinneren. Weet ook dat de tijd in mijn gedachten heel anders was dan de werkelijkheid. Ik weet niet meer precies hoe vaak ik heb gedoucht. Maar wel mijn favo plekken tijdens de weeen. Wat ik het meeste onthouden heb is de pijn van de tangverlossing (lees vierendelen), toen was ik in paniek.

 

Van mijn bevalling kan ik helaas ook zeer weinig herrinneren.
Het was ook niet echt een makkelijke bevalling.
De bevalling duurde 4 uurtjes maar was ook vrij heftig
met een constante weenstorm en helaas moest ik ook nog
naar het zh omdat ons dochtertje klem zat.
Dus ik heb alles echt in een roes beleefd.
Dat vind ik dan wel jammer want je hebt vrouwen die echt alle details nog weten en ik weet niet eens wie mij heeft geholpen in het zh bij mijn bevalling.
Met mijn man kan ik hier ook niet echt over praten want
dat is echt zo'n type van; je moet niet zo klagen,moet je kijken wat een mooie dochter je er voor terug heb gekregen.
Dat weet ik ook wel maar toch blijft het aan me knagen.

 

Ik was ook in een soort roes, maar dat kwam door het lachgas wat ik kreeg..... daarvoor kan ik me alles nog heel goed herinneren, misschien iets te goed......

 

Hier een superbevalling gehad waar ik me bijna alles van kan herinneren. Het waren ook maar 5 uurtjes, dus dat is makkelijker onthouden dan bijvoorbeeld 16 uur. Ik haalde af en toe alleen wat dingen door elkaar. Dat ik bijvoorbeeld achteraf dacht dat de vrouwelijke arts iets had gedaan, maar dat was dan de mannelijke arts zei mijn man dan.