Ik snap haar wel een beetje, maar ik denk dat ze het op een andere manier aan moet pakken zoals anderen ook al opperen. Op onze (heel kleinschalige, 10 personen) bruiloft wilde mijn schoonmoeder volledig in het zwart gekleed komen. Ik heb haar gezegd dat ik dat liever niet wilde, omdat het geen begrafenis is. Met zo weinig gasten staan ze ook bijna altijd wel op je foto's natuurlijk . Moet wel bekennen dat andere kleuren me niks uit hadden gemaakt: gewoon geen zwart en geen wit. Op een andere bruiloft, leuk aan het strand, was er serieus een vrouw die een goedkoop CoolCat-jurkje in het WIT aan had gedaan, inclusief doorschijnende stof die net tot haar poes kwam. Ik wist niet wat ik zag.. De rest van de gasten was ook gewoon heel leuk/normaal gekleed.
Zwart is ook niet wenselijk, ook niet voor mannen muv het avond gedeelte En dan hebben we tussendoor nog een poolparty, godzijdank doet de kleur van je bikini/badpak/shorts er niet toe.
Beetje off-topic dit maar goed: 1 vd 4 ceremoniemeesters? Dat had al een belletje moeten doen rinkelen, bij mij dan. Brings back memories, ik was ook ooit 1 vd 4, wat me nogal overdreven leek maar goed. Tijdens de eerste ‘voorbespreking’ (ik dacht om gezellig te borrelen en vooruit te kijken naar t huwelijk) kregen we een f**king powerpoint presentatie via de beamer met daarop hoe zij het wilden en wat er van ons verwacht werd Uiteindelijk was het toch wel fijn dat we met zn vieren waren maar eigenlijk had ik heel hard weg moeten rennen toen het nog kon
Eh ja, ook op mijn bruiloft had ik niet graag gehad dat mensen zouden rondlopen in een outfit waarin ze zich doodongelukkig voelen. Dan liever een fijne dag en lachende gezichten op de foto's. Ik begrijp oprecht niet wat de toegevoegde waarde is, sorry...
De voorbeelden die jij geeft vind ik wensen en geen eisen. Mensen mogen toch zelf bepalen hoe zij hun mooie dag invullen. Wij waren de eersten in onze omgeving die gingen trouwen. Niet al te veel kinderen nog geboren. Wij wilden ook geen sketches en liedjes, en in de avond geen kinderen. Dat was hoe wij er in stonden op dat moment. En we hebben echt een enorme leuke avond gehad. Volgens mij ging iedereen behalve oma dronken weg, dus beschouw ik dat als goed Ondertussen zijn we nu 15 jaar getrouwd en zijn er heel veel kinderen in onze omgeving geboren, maar alsnog zou ik nu kiezen voor een avond zonder jonge kinderen! Ondertussen ook een massa bruiloften meegemaakt, en sketches vind ik nog vervelend. Steeds een onderbreking voor een lauw liedje of riedeltje. Dus achter die keuze staan wij nog steeds.
Nou dat vind ik dan weer heel raar. Op onze bruiloft heb ik mij daar echt geen seconde druk om gemaakt. Wij hebben mensen uitgenodigd die voor ons belangrijk zijn/waren en die we er graag bij wilden hebben en dat ze die moeite namen is voor mij genoeg.
Als ik in pastel én in badpak/bikini móest verschijnen, dan zou ik vriendelijk bedanken en de bruiloft aan me voorbij laten gaan. Misschien is het voor mij een persoonlijk issue omdat ik erg onzeker en vaak ontevreden ben over mijn lichaam. Ik kan nou eenmaal láng niet alles hebben en zou me echt heel ongelukkig kunnen voelen in bepaalde kleding. Dat zou ik nooit een ander willen aandoen 'omdat dat mooier is op de foto's' (really.?)
Tuurlijk mogen mensen dat allemaal zelf invullen en tuurlijk zul jij met jouw wensen een fijne leuke dag hebben gehad. Ik zeg toch ook niet dat mensen dat niet zelf mogen bepalen. Ik vind dat soort wensen en eisen gewoon dwingend en ongezellig en ja, ook wat bridezilla. Dat mag ik toch vinden? Zo kon destijds een gast niet komen omdat haar baby die ze nog borstvoeding gaf niet welkom was, tja ik begrijp dat gewoon niet. En het ging trouwens niet om stukjes en sketches, die vind ik vreselijk en snap ik wel maar deze mensen mochten bij t feliciteren ook niets meer zeggen dan: gefeliciteerd (er zat iemand tussen die behoorlijk lang van stof kon zijn blijkbaar). Alles was geregisseerd en het spontane totaal weg, ik vond dat heel jammer maar dat is wat ik vind. Zij was volgens mij heel gelukkig met alles wat perfect was.
Ik trouw over 6 weken en wij zijn echt niet zo streng. Het gaat ons meer om de mensen die erbij zijn en die weten zelf wel wat ze wel en niet aan kunnen of willen doen...... wij hebben 2 ceremoniemeesters en dat is precies genoeg. Afgezien van de zenuwen voel ik mij geen bridezilla gelukkig whaha.
Het is een beetje bridezilla maar snap de bruid wel, allemaal felle kleuren en printjes staat straks niet mooi op de fotos. Zou dan als dresscode als classy pastel tinten (of classy with a touch of pastel) omschrijven. Dan hou je he rustig en niet wit.
En toch is het de laatste jaren echt vrij gebruikelijk en zeker niet raar. Van de afgelopen 8 bruiloften die wij gehad hebben was hadden allen een dresscode en maar 1 daarvan ging niet om de kleuren maar om de stijl (moest chique zijn). Het staat zoveel mooier op de trouwfotos als er een eenheid is qua kleur. Dat straalt rust uit. Printjes door elkaar word chaos op de foto.
Dat dacht ik ook Mannen hoeven van mijn niet in pak met colbert en stropdas maar pantalon en overhemd wel graag! Maar dit zou ik niet op de kaart zetten want weet zeker dat niemand in onze omgeving het in zijn hoofd haalt in spijkerbroek naar een bruiloft te komen.
Want de foto's worden vast veel leuker als mensen kleding dragen waar ze zich vreselijk ongemakkelijk in voelen..
Gelukkig heb ik nog nooit een zonder kinderen uitnodiging gehad maar als die zou komen gaan wij ook niet. We zijn een gezin en als een deel daarvan niet welkom is heeft de rest geen behoefte om te gaan. De afgelopen bruiloften waar we geweest zijn hebben we opa en oma de kinderen op laten halen tegen de tijd dat ze moe werden zodat niet onze aandacht ging naar vermoeide kinderen maar naar het trouwfeest.
Leuker weet ik niet, mooier ben ik van overtuigt. En niemand zal de hele avond huilen omdat hij zich fijner voelde in die spijkerbroek dan in die pantalon en verwacht ook geen doorgelopen mascara fotos van vrouwen omdat pastel hun tint niet is. Dat ze het denken kan ik geloven maar denk niet dat ze dat laten blijken door boos of aangedaan op elke foto te poseren.
Boos of aangedaan denk ik inderdaad ook niet. Maar dus wel ongemakkelijk (voor mezelf sprekend) en ook dat is duidelijk zichtbaar denk ik. Dan kan ik wel in mijn cosmetisch verantwoord tenue op de foto staan maar of die foto er nu werkelijk leuker van uit gaat zien, durf ik te betwijfelen. En daarmee bedoel ik niet te zeggen dat ik moedwillig de foto's zou gaan lopen verkloten hè. Even voor de duidelijkheid Maar ik vind op de foto gaan al, zónder te overdrijven, verschrikkelijk. Dus als ik er dan ook nog op moet volgens strikte kledingregels, kun je me er maar beter helemaal niet op hebben staan. Dan loop je de grootste kans op een esthetisch verantwoorde foto
Daar heb ik zelf geen last van. Ik vind bijv. hoge hakken ook niet fijn om op te lopen maar ga toch echt naar elke nette gelegenheid op hoge hakken en daar voel ik me niet prettig bij maar sta echt niet anders op de foto als dat ik mijn birckenstocks aan had gehad (op die 10 cm dat ik kleiner ben na dan)