Ik ben er weg van iig ... ik heb wel belangrijker dingen te doen dan dit soort dingen. Ben in ieder geval blij dat mijn omgeving zich wel kan aanpassen aan iemand anders als de situatie daarom vraagt. Die misschien de keuze niet begrijpen, maar wel het fatsoen hebben om mee te gaan in die keuze (met 2 uitzonderingen daargelaten). Die weten dat je soms je eigen wensen op een zijspoor kunnen zetten om een ander daarmee gelukkig te maken, inlevingsvermogen hebben en daarnaar kunnen handelen en als ze daar toch vraagtekens mij hebben, een gesprek aan kunnen gaan met de "feestcommissie" daarover. Bruiloft of anders.
Zo grappig dat je aldoor praat over inlevingsvermogen, terwijl het je duidelijk zelf ontbreekt aan inlevingsvermogen.
Militaire precisie, dat is dus wat ik gisteren bedoelde en hoe ik het misschien beter had kunnen verwoorden.
ooooh wat ben ik blij dat wij gewoon stiekem getrouwd zijn en we deze heisa dus vermeden hebben. Als ik een uitnodiging krijgt van familie of goede vrienden waarop een dresscode staat zou ik me hieraan houden, al is het alleen maar om hun te plezieren. Zou diezelfde uitnodiging van een kennis of collega of buren zijn dan zou ik in mijn kast kijken of ik aan hun verzoek kan voldoen maar ik zou er geen nieuwe kleding (die je waarschijnlijk maar 1 keer aan hebt want anders had het wel in mijn kast gezeten) voor aanschaffen en dan zou ik dus gewoonweg niet gaan.
Maar is dat cultuurgebonden dan? Even doordenkend: wat is eigenlijk de Nederlandse traditie mbt bruiloften? Ik zie namelijk om me heen vooral veel naapen van Amerikaanse tv-rapportages over 'droombruiloften'. Dat zie je andere Europese (of andere oudere) culturen veel minder doen. In Engeland is een bruiloft nog steeds vaak erg Engels, in Italië italiaans (zelfs als ze in US wonen), anderen gaan dan juist helemaal voor eigen cultuurgebonden tradities. Maar wat is nou echt een Nederlandse bruiloft incl kledinggewoontes? Even de Amerikaanse show wegdenkend..
Nou weet ik niet of wij een goed voorbeeld zijn, maar als ik naar de trouwfoto's kijk van mijn ouders, in 1975, zie ik nette kleding. Jurken en pakken maar wel casual, absoluut geen gala/chic. En niet in 1 kleur of stijl.
Familie die het bruilofts ABC doet Of het bruidspaar toezingen met een eigen tekst op een bestaand lied. Dat was voor mij iig een reden om geen 'stukjes' te mogen doen op mijn bruiloft, vind dat echt verschrikkelijk. Toen mijn Engelse neef trouwde had de Nederlandse kant ook een lied gezongen. Ik schaamde me dood (was toen 16 ) maar de Engelse kant vond het geweldig want dat kende ze niet.
Het hele dresscode gebeuren ken ik gelukkig niet. Ik vind het nogal wat dat iemand voor mij gaat bepalen wat ik aan moet trekken. Ik zal er mij aanhouden, omdat ik de beroerdste niet ben en ik het over heb voor het bruidspaar. Mijn wenkbrauwen zouden er echter wel even van naar het plafond gaan. Het spontane is er voor mij af als alles geregisseerd wordt. Ik kan mij ook niet voorstellen dat dit erg ontspannend is voor het bruidstel. De beste bruiloften vind ik juist de spontane en regelloze feesten met de sfeer van een uit de hand gelopen studentenfeestje. Waar oom Henk in spijkerbroek en hawaishirt samen met nicht Lidewij in galajurk de dansvloer onveilig maakt. Ik hou juist van een gemêleerd gezeldschap, waar iedereen mag zijn wie hij is. Dat zijn de feesten waar ik jaren later nog steeds met plezier aan terug denk.
Op de manier hoe jij dat omschrijft geef je het meteen een hele negatieve lading. Het kan ook zo zijn dat een Nederlands bruidje denkt wauw dat is een prachtig thema daar ga ik ook iets mee doen. Dat naapen vind ik echt een hele verkeerde woordkeuze of het was de bedoeling de bruidjes die het perfect willen hebben even een sneer te geven dan was het de perfecte woordkeuze.
Ik heb werkelijk geen moment stilgestaan bij wat onze gasten aan hadden. We waren gewoon heel blij dat er zoveel mensen een dag vrij hadden genomen voor ons en ze hun best hadden gedaan op hun kleding. Daar zaten ook genoeg mensen bij in spijkerbroek en de witte leggings, ze hadden hun best gedaan. Zelf doe ik sowieso geen zwart of wit aan naar een bruiloft maar een vrolijk jurkje. Echtgenoot in pantalon met overhemd. Als er een dresscode is dan doe ik wel moeite voor om aan die wens te voldoen tot op zekere hoogte. Het moet geen rib uit m'n lijf zijn maar ik zie het als een kans om weer een leuk jurkje te kopen. Ik ben ook weleens overdressed geweest op een bruiloft...
Nog niet alles gelezen (ga ik wel doen. Hou v dit soort topics!) maar weet wel dat jij een vriendin haar bruiloft (zonder dresscode) haar moeder een knal roze pakje had. En dat mijn vriendin achteraf zei dat ze daar best v baalde omdat het het eerste was wat je zag op alle foto's waar haar moeder op stond...
Nee hebben jullie een hele discussie gemist? Zoek en gij zult vinden, iets met thee en zakjes. Als jullie het topic vanavond nog niet gevonden hebben zal ik misschien een tweede hint geven.
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik begrijp niet wat er mis is met een dress code. Je kunt het óók omdraaien en je afvragen waarom je niet een beetje extra moeite eventueel wilt doen om het voor een dierbare extra leuk of speciaal te maken op deze voor haar zo belangrijke dag?! En dan heb ik het niet over buiten proportionele ‘eisen’ maar gewoon een bepaalde stijl of kleur, big deal! Overigens vind ik het een absolute no-go om je gasten voor reis-en verblijfs kosten op te laten draaien wanneer het koppel zo graag in het buitenland wil trouwen. Top punt van krenterigheid.
Nee hoor, totaal niet negatief. Mijn ervaring afgelopen jaren is dat de meeste bruiloften zoveel mogelijk lijken op wat je op tv ziet. En op elkaar, lees alleen deze topic door. 'Zachte of pastel' kleuren vliegen je om de oren. Want 'perfect' is een relatief begrip hé? Ik denk dat voor de meeste mensen hun eigen bruiloft perfect is . Daar heeft mijn opmerking niks mee te maken, ik vind de meeste bruiloften helemaal niet zo perfect of bijzonder. Dus dat begrip kwam in deze context niet eens in me op
Hier hetzelfde... Behalve als het over het lippen topic ging? Maar daar werd niets gezegd over pesten...
Met die woorden zou ik het niet durven zeggen maar ik denk dat er wel een kern van waarheid in zit. In Nederland heerst over het algemeen een vrij calvinistische “doe maar normaal dan doe je al gek genoeg” cultuur. Veel mensen vinden het niet nodig om zich (in hun ogen) overdreven op te dirken in gala of cocktailkleding. Je kunt er hier dus niet vanuit gaan dat mensen op chique naar je bruiloft komen. Dus mensen die graag willen dat hun gasten er zo bijlopen die stellen een dresscode in (en anderen vinden het weer leuk om accessoires in een bepaalde kleur te doen om een soort eenheid te creëren). Ikzelf vind het leuk om me lekker op te tutten voor een feest. Mooi jurkje aan (geen gala maar wel cocktail), naar de kapper. Vorige zomer waren we ook op een bruiloft waar de meeste mensen gewoon in spijkerbroek liepen en ik droeg een cocktailjurk en had een vriendin die kapster is mijn haar laten doen. Helemaal overdressed maar dat kon mij dan weer niks schelen. Voor mij hoort het een beetje bij een bruiloft. En ik was toen net zwanger dus het ging wel weer even duren voordat ik die mooie jurk weer aan kon. De bruid vond het overigens fantastisch dat ik speciaal voor haar bruiloft zoveel moeite had gedaan (kapper enzo). Ze was helemaal vereerd.