Ik heb een groot schrift waarin ik vanaf dag 1 heb geschreven Gewoon haar ontwikkeling, de leuke en minder leuke dingen. Voor haar maar ook voor mijzelf, veel kleine (leuke) dingetjes vergeet je weer zo snel
Hier houdt mijn man een website voor dochterlief bij. Hij plaatst er foto's op en regelmatig een blog over wat ze allemaal doet, kan en heeft meegemaakt enzo. Erg leuk! Ik wil de website over een paar jaar laten afdrukken voor dochter - weet alleen niet of dat kan, en hoe en waar dan.
Heey wat een leuk idee zeg!! En een prachtige brief heb je geschreven, ik heb wel een boek baby's eerste jaar maar dat zijn meer de high-lights van de onwikkelingen. Ga je er dan een boek van maken ofzo?
Dit vind ik een prachtig idee! Had er zelf nog niet aan gedacht, maar dit ga ik ook doen! Mijn ouders hebben ook nooit echt iets van mijn kinderjaren bijgehouden, ik heb 1 fotoalbum met foto's toen ik een baby was tot ongeveer 6 jaar en daar stopt het. Dat vind ik heel jammer en voor mijn zoontje wil ik het anders doen. Tijdens de zwangerschap heb ik een zwangerschaps weekboek bijgehouden en nu zo'n boek van het eerste levensjaar, maar dit zijn inderdaad wel alleen de highlights van de ontwikkeling. Bedankt TS voor dit idee!
Dankjewel Ik wil een mooi album gaan kopen en daarin per jaar een aantal mooie foto's plakken met die brief elk jaar... Dus wel echt nu al beginnen, anders komt het er nooit meer van
Ik maak plakboeken voor mijn zoontje met kleine stukjes tekst bij de foto´s. Inmiddels heb ik letterlijk honderden foto´s op die manier ingeplakt en hij pakt nu regelmatig zelf een album uit de kast en dan kijken we er samen in op de bank. De meest recente vindt hij nu het leukste, omdat dat de foto´s zijn van de uitstapjes en dagelijkse dingen die hij zich kan herinneren. Daarnaast schrijf ik een dagboek voor hem, al vanaf de dag dat hij geboren is. Ik schrijf er af en toe in wat er allemaal gebeurd is of wat op dat moment zijn favoriete speelgoed is of vriendjes zijn en natuurlijk de hilarische uitspraken die hij doet - en die we over een paar weken alweer vergeten zullen zijn. Ik vrees dat als ik zo doorga, mijn zoon op zijn 18e wel een jaartje vrij mag nemen om alles te bekijken en lezen...
Overigens heb ik van zijn gehele 1e jaar een apart fotoboekje gemaakt met voor iedere week 1 foto. Dus precies de eerste 52 weken in 52 foto´s. Zo bijzonder, wanneer je daar doorheen bladert, want je ziet je eigen kindje elke bladzijde veranderen!
Ik vind het een hele leuke brief. Vind vooral het stukje van de tv programm''s leuk. Is later echt zo'n oja moment ken je dat programma nog... Ik heb zelf een baby's eerste jaar boek. Ook leuk om bij te houden, maar zo'n brief is toch veel persoonlijker en specialer vind ik.
Ik houd ook een babysite bij voor ons meisje! Vanaf de eerste dag dat wij wisten dat ze op komst was... Ben blij dat ik dit gedaan heb want ik kan me nu sommige dingen al niet zo goed meer herinneren! Vind het zelf al fijn om terug te kunnen lezen. Ben ook blij dat het op internet staat want je hoort vaak verhalen dat er dingen zijn gestolen, verbrand of kwijt geraakt! Ik ben van plan om de site nog een lange tijd bij te houden.
die reactie dacht ik ook gelijk. wat een mooi idee. Emma is dan al jarig geweest, maar goed dat moet niet uitmaken natuurlijk.
Wat leuk om te lezen dat ik mensen op een idee heb gebracht, hahaha! Ik dacht juist dat mijn idee vreselijk afgezaagd was en dat de meeste ouders dit al deden Zo zie je maar....
Nou ik ga het idee van je pikken hoor, over een maand is Tygo 1 en dan wil ik de eerste brief afhebben. Mijn ouders hebben helemaal niets van mij. 1 fotoboek maar die ligt bij mijn vader en die is niet van plan hem aan mij te geven helaas..
Wij hebben net het boek "pap en mam vertellen over jou" boek aangeschaft dat Mikki77 noemde. Daarnaast zal ik een fotoalbum bijhouden. Mijn ouders hebben voor mij een fotoalbum bijgehouden, tot de leeftijd dat ik zelf foto's ging maken. En de eerste jaren hebben ze geregeld grappige dingen in een schrift geschreven. Ik vind dat erg leuk! Daarom wil ik voor ons kind ook zoiets doen!
Ik hou vanaf dat ik zwanger ben een babysite bij, deze is eigenlijk echt voor de vrienden en familie. Daarnaast, en hier steek ik meer energie in, hou ik een dagboek bij voor mn dochtertje. Wat we meemaken, hoe blij we met dr zijn, alles schrijf ik erin op. En ook de diepere dingen die niet iedereen hoeft te weten. Ik heb geen idee hoe lang ik ermee door ga, want het wordt natuurlijk erg veel. Heb al ontzettend veel pagina's maar als ik het had gekregen van mijn moeder had ik het echt waanzinnig gevonden. Dus ik ga lekker door
Ik ben een ramp met foto's (vergeet ze zowel te maken als in te plakken, erg he?) maar schrijven doe ik wel! Ik heb de jaarwisseling gekozen als moment, niet de verjaardag.. en heb inderdaad al een brief liggen waarin ik Emma vertel over het afgelopen jaar. Wat ze al kon, hoe snel het is gegaan, hoe veel ik van haar hou... maar ook de dingen die ertoe deden in de/onze wereld. Dan heb je gelijk ook een soort referentiekader. Babydagboek heb ik altijd gewild, maar ik heb gedacht dat ik het beter niet kan doen, dan er te onregelmatig en periodes helemaal niet in schrijven (gaat bij mij ongetwijfeld gebeuren). Maar t idee blijft; misschien start ik echt wel als ze 2 wordt...
Ik schrijf geen brieven, maar ik hou wel een soort dagboekje bij.. Als er iets bijzonders is gebeurt (leuke en minder leuke dingen) dan schrijf ik dat er in.. Ik ben wel bang dat het later heel kinderachtig overkomt.. Ik kan mijn zoon nu nog niet zien als een persoon dat ooit op dezelfde manier zal denken als ik, ik zie hem gewoon zoals hij nu is, dus schrijf ik op een kinderlijke manier.. Mezelf noem ik 'mama' in plaats van 'ik' (Mama was best geschrokken toen je dat deed!), dat soort dingen.. Maar goed, als hij het niet leuk vindt later heb ik zelf iets leuks om terug te lezen! Toen hij een bananenschil uit de prullenbak had gehaald en half had opgegeten vond ik dat helemáál niet grappig, net zo min als toen ik een kastje had geverfd, hij tegen de tafel aan liep, de kwast er af rolde en zijn haar hélemaal vol zat met witte verf, maar als ik dat nu teruglees vind ik het wél heel erg grappig
ik heb voor alyssa gewoon een kleine multomap waarin ik regelmatig dingetjes opschrijf die ze beleefd en gedaan heeft. het eerste jaar was ik er heel trouw in, maar nu veel minder. voor daymain heb ik dit nog niet echt, maar schrijf al wel regelmatig dingen op zodat ik dit later weer in zn map kan doen. ik schrijf het ook echt aan hun zodat als ze het later terug lezen ze het ook als brief ervaren. liefs doris