Ik heb een dochter van 6.5 en een zoontje van bijna 3.5 jaar. Ze zijn typisch broer en zus, kunnen niet met en niet zonder elkaar. Ik vind het zo jammer dat ze nooit gezellig samen spelen. Thuis niet maar bijvoorbeeld ook niet met een dagje strand oid. Heel lastig want eigenlijk zie je ze dan beide zoeken naar een speelmaatje. De jongste wil wel met zijn zus spelen maar de oudste wil daar niets van weten.Samen in de tuin is standaard ruzie, samen boven is standaard ruzie. Heel vermoeiend. Is dat de leeftijd of zal dit zo blijven? Spelen jullie kids samen?
Wij hebben een dochter van ruim zes en een dochter van bijna drie jaar (zo'n beetje hetzelfde leeftijdsverschil als bij jullie dus..). En ja, ze spelen heel veel met elkaar. Vooral fantasiespelletjes (schooltje, vader en moedertje). Ook als we ergens anders zijn. Ze hebben ook niet zo vaak ruzie eigenlijk. Maar goed, ik zie bij anderen dat we hier ook niet over mogen klagen. Ik zeg altijd dat ik hoop dat ze voor het leven zulke dikke vriendinnen blijven..
Probleem wat ik zelf ook wel inzie is toch jongentje-meisje. Ze hebben zulke verschillende interesses. Wil mijn dochter inderdaad schooltje of vader moedertje spelen wil mijn zoon alleen maar voetballen, of "vechten"
Hier ook twee dikke vriendinnen. Wel allebei meiden en minder leeftijdsverschil (minder dan twee jaar), nu net 5 en 3 geworden. Dus ik vrees niet helemaal vergelijkbaar met jouw situatie. Ze spelen eigenlijk altijd samen en verzinnen de leukste dingen. Vadertje moedertje, schooltje, winkeltje...Natuurlijk is er weleens ruzie over 'dat ene barbie-schoentje' ofzo, maar als ze allebei thuis zijn heb ik 9 van de 10 keer geen kind aan ze. De jongste alleen thuis vind ik lastiger dan ze allebei thuis.
Hoe was dat toen ze jonger waren dan? Die van mij (3 & 1,5) spelen wel veel samen ook als we eropuit zijn met zn allen. .. al maken ze dan ook wel regelmatig ruzie hahaha ik hoef ze echt niet uit elkaar te halen want dan zijn ze echt verdrietig!
Hier bijna 2 jaar leeftijdsverschil. Ze kunnen echt niet zonder elkaar, Ediz mist haar enorm nu ze naar de basisschool gaat. Natuurlijk zijn ze niet altijd even aardig tegen elkaar, maar 9 van de 10x spelen ze super lief samen.
Het karakter (of het verschil hierin) is ook het belangrijkste denk ik. En ik merk dat kinderen op die leeftijd echt nog niet iets spelen waar ze geen zin hebben. Lastig hoor..
ik heb 4 jongens van 15,13,9 en 4 jaar en het zijn allevier dikke maatjes! Ruzie komt hier zelden voor. heeeerlijk! Leuk om te merken dat zelfs de oudste 2 heel goed met de jongste kunnen spelen en dat de jongste erg opkijkt naar zijn grote broers. De oudste 2 slapen samen op een kamer en ze willen niet anders. behalve de oudste 2 ( kleinste leeftijdsverschil) zijn het natuurlijk ook geen concurrenten van elkaar omdat ze niet dezelfde interesses hebben.
Hier hetzelfde, altijd al zo geweest. Alleen schelen ze iets meer, 2 jaar en 3 maanden. En zijn ze 7 en 5 jaar. Als de oudste ergens gaat spelen zorg ik er vaak voor dat de jongste ook ergens gaat spelen . Maar anders moet ze even zelf spelen van mij, is ook wel eens goed, want dat schiet er wel eens bij in omdat ze graag samen spelen. Maar eigenlijk lukt dat ook best wel goed.
De jongste heeft zijn eerste levensjaar in het ziekenhuis doorgebracht. Mijn dochter is wel "grote zus"voor hem dwz zorgzaam en behulpzaam waar nodig maar zodra ik opsta om naar de wc te gaan zitten ze elkaar in de haren. Ik ben echt de hele dag scheidsrechter. Ze zijn ook beide erg temperamentvol en totaal verschillend. En zoals eerder gezegd delen ze geen interesses.
Mijn 2 jongens van 6 en bijna 4 spelen veel samen. Natuurlijk hebben ze ook ruzie, maar spelen kunnen ze heel leuk samen
Mij oudste en middelste spelen veel samen, de jongste ook veel met de middelste. De jongste speelt bijna nooit met de oudste, maar dat ligt aan mijn jongste zoontje, die wil om een of andere reden weinig van zijn grote broer weten jammer genoeg .
Hier 2 meiden met 2 jaar verschil en ze spelen heel erg veel samen. Hier werkt het juist het beste om ze samen boven of buiten te laten spelen, dan gaat het langste goed.
Lastig joh! Geen tips. Die van mij zijn net zo oud als die van jou. Puck een pietsie jonger, maar dat gaat heel goed tussen broer/zus. Spelen heel veel samen. Bijvoorbeeld: Disco Speelzand Trampoline Kleuren Keukentje Fantasiespelletjes Hooverbal Tuurlijk ook wel eens gedoe, maar Puck pikt veel (soms te veel)... Dus over het algemeen vrij gezellig met zijn tweetjes.
Hier spelen ze (m6 en m3,5) regelmatig samen en hebben ook regelmatig ruzie. Maar dat hoort erbij, dat is leerzaam.
Onze meiden schelen net geen twee jaar en zijn ook echt dik met mekaar. Ze missen mekaar echt, spelen graag samen, maar kunnen ook goed ruzie maken. Het zijn twee totaal verschillende karakters. We genieten altijd van de meiden als we op visite gaan, want als er onbekendere mensen in de kamer zijn, dan spelen ze met elkaar en gaat het super goed. (ook vanwege het verschillende speelgoed die er bij een ander is)
Onze zoons zijn 1,5 en 4,5. Totaal verschillende fases dus. Toch spelen ze soms wel samen hoor. 'Nijntje verstoppertje spelen' is er het iets dat ze samen kunnen doen. Oudste verstopt, jongste zoekt. We hebben de oudste even uit moeten leggen dat broertje ècht nog niet snapt dat hij niet mag kijken tijdens het verstoppen. Nu grote broer dat accepteert, hebben ze dikke pret samen. Ook met de tunnel kunnen ze zich goed vermaken samen en ze kunnen ook heerlijk stoeien, knuffelen, gekke bekken trekken en rare geluiden maken. Heerlijk om te zien. Maar het gaat ook regelmatig mis hoor. Oudste kan heel bazig zijn, wil soms ook echt niet dat broertje in de buurt komt. Dus dan gaat hij hem afsnauwen. Jongste is de moeilijkste niet, kan nog niet praten dus geeft grote broer een mep of trekt aan zijn haar. Tja, je kunt je het gekrijs en gegil dan wel voorstellen. Maar alles bij elkaar denk ik dat ze vaker lief zijn voor elkaar dan dat het vervelend is. En ze zoeken elkaar in bepaalde situaties ook echt op voor een knuffel of kus. Bijv. als we de oudste uit school halen, zijn ze echt weer blij elkaar te zien. En naar bed brengen kan ook echt niet zonder dat de broers elkaar nog even geknuffeld hebben.
Ben bang dat dat het probleem is, ze pikken beide niks van elkaar omdat ze beide opvliegerig zijn. En J is dan 6,5 maar qua spel en doen echt al ouder. Dus die wil schrijven, rekenen etc. Op het strand bv ligt ze liever met een doeboek in de zon dan een zandkasteel bouwen. Tja en dat gaat niet met een broertje van 3, die wil alleen maar voetballen. Ze geven echt wel om elkaar, missen elkaar als ze niet samen zijn maar als ze dan wel samen zij is het 9 van de 10 keer mis hoewel ik zie dat de jongste meer behoefte heeft aan met zijn zus spelen dan andersom
Dat zie ik bij ons ook Sidmick, onze jongste kijkt ook echt op naar zijn grote broer. Hij is pas 1,5 dus het hoef niet altijd samen spelen te zijn, maar hij vindt het wel gewoon heel fijn om dicht bij zijn broer te zitten tijdens het spelen. En hij doet hem dan in vanalles na. Maar ja, wat broer betreft zit broertje dan gewoon in de weg natuurlijk. En ze willen uiteraard altijd allebei precies hetzelfde autootje/blokje/.... (Ook herkenbaar voor iedere moeder van meerdere kinderen, denk ik.) De jongste zoekt de oudste dus inderdaad meer op, terwijl de oudste wel eens aangeeft even dat hij 'met rust gelaten' wil worden. Overigens zie ik onze oudste ook wel leren van de jongste hoor. Grote broer is echt een held op sokken, terwijl kleintje overal op klimt, af dondert enzovoorts. We zien nu dat de oudste toch ook wel meer dingen gaat proberen. Tja, als je kleine broertje iets doet, kun je moeilijk achterblijven. Ook huilt de oudste nu minder snel. Ook wel iets wat hij ziet bij broertje, dat niet elke 'boem' gevolgd hoeft te worden door een uitgebreide huilpartij en troostsessie. Dus wat dat betreft gaat het hier ook wel weer twee kanten op met bepaalde dingen.