Onze oudste wordt volgende week 6, zit in groep drie en is hoogbegaafd en erg gevoelig. Nu heeft ze heel erg de neiging om in het negatieve te blijven hangen en de positieve dingen dus niet te zien. Aan de ene kant een heel enthousiast en vrolijk meisje, maar ook een enorme piekeraar. Is er iemand die dit herkent en hoe ga je hiermee om? Hoe buigen jullie dit om?
Erg herkenbaar. Al is mijn dochter niet hoogbegaafd, ze is wel erg gevoelig. Alle negatieve dingen worden altijd erg uitvergroot. Ik laat haar meestal eerst even uitpraten en als het realistische dingen zijn beaam ik dat dat idd vervelende dingen zijn. En daarna benoem ik iets positiefs. Ik heb ook geprobeert het negatieve te negeren en geprobeert om het te relativeren, maar dat werkte niet. Het was dan alsof ik haar niet begreep of alsof ik zei dat haar gevoel niet juist was. Maar ik vind het wel erg lastig hoor om altijd maar het positieve aan te geven als ze zelf de negatieve dingen eruit pikt.
Geen ervaring, zijn daar geen boeken over? Wij hebben een kinderboek gekregen over hoe verschillend een situatie kan zijn afhankelijk van de keuzes die je maakt. Gelukkig maar!/ Wat jammer nou! Thomas Halling (auteur) Eva Eriksson (illustrator) Misschien is zoiets wat?
Zeker herkenbaar ja. Onze zoon is ook een gevoelige jongen maar voelt zich ook snel achtergesteld, alles moet exact eerlijk verlopen, altijd kijken of alles wel eerlijk verdeeld is etc etc. Daar let hij heeeeeeeeel erg op. Vermoeiend ook wel soms....
Oh ja dat heeft mn dochter ook. Ik heb haar ook eens gevraagd of ze eht moeilijk vind als haar broer een keer een tekenfilm meer kijkt dan zij. Ja dat vond ze heel oneerlijk. Ik heb uitgelegd dat zij soms ook een filmpje meer kijkt. Dat vond ze ook niet eerlijk. Ook als je haar een snoepje meer geeft dan haar broer, dan vind ze dat vervelend en geeft ze het snoepje aan haar broer om het weer eerljik te maken.