Zijn er hier vrouwen met prikkelbare darm syndroom / irritable bowel syndrom die hypnotherapie hebben gevolgd? Ik heb zelf inmiddels dusdanig veel last dat het echt storend wordt in het dagelijks leven. Ik denk dat er deels wel een psychische component meespeelt, omdat ik steeds in dezelfde situaties last krijg. Vandaar dat hypnotherapie me op zich wel wat lijkt. Ik lees wel goede verhalen, maar niet echt van mensen persoonlijk. Ik ben ook wel weer wat sceptisch, het klinkt allemaal nogal alternatief en normaal gesproken ben ik daar niet zo voor. Maar ik denk dat de problemen die ik nu ervaar niet direct met medicatie op te lossen zijn. Wat betreft voeding zit ik al goed.
Wat zijn je problemen als ik vragen mag? Misschien heb je wel iets anders? Zorg er hoe dan ook voor dat je bij een erkende therapeut terecht komt, zo veel kwakzalvers in die sector.
Ik heb (nog) geen officiële diagnose. Ooit wel een arts die het geopperd heeft. Maar eigenlijk moeten er dan eerst onderzoeken gedaan worden om andere dingen uit te sluiten. Ik wil binnenkort naar de huisarts gaan om e.e.a. in gang te zetten. Maar gezien de symptomen en de duur van de klachten, ga ik er eigenlijk wel van uit dat dit het is. Ik heb namelijk al sinds mijn puberteit een moeilijke stoelgang. Hoewel het wel wisselt hoor. Ik ga nu wel regelmatig naar de wc, maar vroeger had ik vaak maar 1 of 2 keer per week ontlasting. Ik had toen ook regelmatig hevige buikkrampen. Dan kon ik echt niks van de pijn. Dat heb ik nu wel onder controle, ik houd goed rekening met mijn voeding en daarmee is het wat dat betreft wel te doen. Ik kan nu dagelijks gaan en in principe zonder pijn. Probleem is dat wanneer ik aandrang krijg, ik ook wel snel moet gaan. Voorheen kon ik dat met (letterlijk) pijn en moeite wel een kwartier, 20 min ophouden. Dan had ik trouwens wel het koude zweet op mijn lijf staan van de pijn hoor. Maar na de zwangerschap is het misschien nog maar 10 minuten dat ik het kan ophouden. Eerst minder, dus er zit al wat vooruitgang in. Maar goed: ik ben nu 10 mnd verder en het is nog steeds regelmatig problematisch. (Denk aan: met kleuter en kinderwagen in een supermarkt staan en dan ineens moeten. Dan moet ik maar thuis zien te komen binnen die 10 minuten en dat loopt niet echt prettig, zullen we maar zeggen.) ik merk nu dat ik me voor bepaalde situaties / uitjes vooraf al zorgen ga maken. Als ik hoor dat we met het team een stadswandeling gaan maken, schiet ik al in de stress. Want waar kan ik dan naar de wc? En liefst ook nog een beetje onopvallend. En dat wordt wel steeds vervelender.
Heel herkenbaar je klachten. Maar bij mij is het de ziekte van crohn. Zegt niet dat jij dat dan ook hebt maar voordat je jezelf diagnosticeert met pds / ibs kan ik je toch echt aanraden om eens gezien te worden door een MDL-arts.
Ik ga sowieso binnenkort naar de huisarts hiervoor. Ik loop hier al jaren mee en heb periodes dat het minder is en dan weer erger. Het is gewoon erg vervelend. Die pijn vind ik vervelend, maar kan ik nog wel accepteren. Maar het feit dat het mij beperkt kan ik steeds minder goed accepteren. Ik vind het ook wel genant. Wat onzin is, want ik kan hier ook niks aan doen. Maar het voelt zo vernederend als ik me weer naar huis of een openbaar toilet moet haasten. Zeker met de kinderen op sleeptouw.