Lees net dat het niet om een compleet servies gaat. Ik vind het een leuk cadeau-idee. Jammer idd dat het niet in de smaak valt. Snappen ze het principe niet helemaal van af en toe gezellig gebruiken?
Nou ja je broer is iig eerlijk.. Ik zou die eerlijkheid wel kunnen waarderen. Ik vind blond zelf wel grappig maar hoef het zelf niet in huis te hebben.
Ohhhh als dit de set is dan vind ik je broer een zeikerd!!! Je noemde het een "servies" dus ik dacht aan een compleet servies met borden, bestek, schoteltjes, etc... Maar dit zijn 2 kopjes, dus waar "zeurt" hij over Als ik hem was had ik niks gezegd en 1x per jaar het van zolder gehaald op m'n huwelijksdag en heel hard moeten lachen om het spuuglelijke servies
Een gegeven paard zou je niet in de bek mogen kijken. Dat heeft met fatsoen te maken. Maar als hij zo'n goeie band met jou heeft dat hij het eerlijk durft aan te geven, dan had ik het ook fatsoenlijk van hem gevonden om het eerder aan te geven zodat jij het met de bon wellicht nog om had kunnen ruilen. Dan had hij kunnen zeggen; zus echt een lief en origineel cadeau, maar wel erg uitgesproken en niet echt onze smaak, zou je het heel erg vinden als we het zouden ruilen voor iets wat beter bij ons past? Dat komt heel anders over dan nu, terwijl je er niets meer mee kan.
Zo had ik het ook gedaan. Ik koop kado's altijd met liefde en soms zit daar iets bij wat misschien net niet iemands smaak is. Als ik het dan terug zou krijgen, zeker van mijn broer, zou ik dat heel erg vinden. Ik vraag me ook af wat de bedoeling is van terug geven, verwachten ze dan iets anders of?
Ik vind het wel raar dat hij er pas na een paar weken mee komt, dan kan je het zeker nergens meer terugbrengen (ongeacht dat het van vd komt). En wil hij dan ook nog een ander cadeau of alleen retour afzender? Als ik hem was geweest had ik niets gezegd en het je volgend jaar gegeven op je bruiloft.
precies: zoals ik het lees heeft TS het echt met liefde gekocht, ze vind het zelf ook erg leuk, dus heeft het met het geven naar alle waarschijnlijkheid met een fijn gevoel gegeven van "alsjeblieft, ik hoop dat jullie er veel plezier van mogen hebben, ieder huwelijksjaar weer". (denk ik tenminste zo te lezen) En dan komt broer na een heeeeeeeeeele poos aanzetten van: "sorry, we vinden het zo spuuglelijk, we willen het zelf niet eens in het keukenkastje zetten..." Nee, ik vind dat best ondankbaar.
Ook prima. Maar volgens mij geef je iemand iets voor diegene, omdat je hem of haar een plezier wil doen. Ik heb teveel mensen in mijn omgeving die dingen geven die zíj mooi vinden. En dan 'teleurgesteld' zijn als je het niet draagt, neerzet of ophangt. Ik doe daar niet (meer) aan mee. Dan krijg ik nog liever niks.
Nou ik vind jou hier anders aardig asociaal voorkomen. De manier waarop dat altijd moet, kan het nou nooit een toontje lager joh? Geloof überhaupt niet dat ik nog iets voor jou zou kopen, stel je voor dat je het verkeerde koopt. Heb sowieso die neiging bij cadeaulijsten, hoezo hebberig...
Zou ik ook zeker niet doen. Bij mij gaat het altijd nog om het idee en als dat niet goed genoeg voor je is, koop je het zelf maar.
Het idee is nou juist dat het bij de ander moet passen. Jezelf tot de maat der dingen maken is in dat geval aso. Het moet iets leuks zijn voor de ontvanger. En dus niet wat jij leuk vindt. Ik ben een ster in cadeautjes voor een ander uitkiezen. Ik schiet eigenlijk altijd in de roos, omdat ik heel zorgvuldig uitzoek wat bij diegene past. En als ik ernaast zit, dan wil ik het vooral weten. Zodat me dat niet nog eens gebeurt.
@Hilly; een oprechte vraag hoor, maar word jij het nou nooit eens zat dat iedereen altijd maar op je afgeeft? Doet het je überhaupt iets of laat je het echt gewoon langs je afglijden?
Maar in dit geval is het cadeau waarschijnlijk als grapje erbij gekocht Ik ga er van uit dat het bruidspaar er misschien ook nog een envelopje bij hebben gekregen of iets dergelijks. En als mijn broer en schoonzus mijn grapje niet zouden kunnen waarderen en het dan terug willen geven zou ik dat niet leuk vinden nee.
Eerlijkgezegd dit.. En daarnaast; het is een beetje taboe om zulke dingen te zeggen, eerlijk zeggen dat je iets niet mooi vindt en/of graag zou willen ruilen. Ik durf het zelf niet.. Ookal zegt iemand 'ik heb het binnetje nog hoor, mocht je het niet mooi vinden'. Ik zou daar dus zelf niet eerlijk over durven zijn, maarrr.. het zou wel veel oplossen als dat taboe een beetje doorbroken wordt. Hoeveel geld er niet word verspild aan cadeaus die achter in de kast belanden. Ik zelf alleen al heb zoveel cadeaus ergens achter in de kast liggen waar ik niet naar om kijk en dat is niet omdat ik niet dankbaar ben oid maar omdat het gewoon mijn ding niet is en/of ik het niet mooi/lekker vind. Ik heb er de ballen niet voor, maar ben we een voorstander van het doorbreken van het taboe. En dan overigens niet bij kleine dingetjes waarvan het om het gebaar gaat maar om (kostbare) dingen die mensen echt geld gekost hebben, ik zou dan graag willen dat het geld dat mensen voor een ander over hebben ook echt daadwerkelijk goed word benut en gebruikt.
Ik vind het ook ondankbaar. Het idee en de moeite van een kado is voor mij belangrijker dan het kado zelf. Geld in een envelopje stoppen is makkelijker dan zo'n set uitzoeken en alleen het feit dat iemand die moeite voor me gedaan heeft vind ik al super.