Ik ben vorige week niet goed geworden op mn werk. had al langere tijd stress en ik maak nu weer een periode mee van hyperventilatie. paar jaar terug ook gehad hyperventilatie en paniekaanvallen. de ene keer kwam ik er wel zelf uit maar ook 2x dat iemand mij gerust moest stellen. daar ben ik toen zelf weer bovenop gekomen. ik weet dat ik toen heel bang was om bijvoorbeeld op mn werk weer naar een vergadering te gaan. Bang dat het daar zou gebeuren. ik ging de vergaderingen dus ontlopen. beetje dubbel maar ik ben ook bang om op zo'n moment alleen te zijn nog een week thuis maar over 2 weken heb ik een belangrijke vergadering en ik voel al dat ik deze wil gaan ontlopen bang dat het daar gebeurd (houd al niet zo van drukte om me heen) maar ook bang dat ik in paniek ga raken. 2 collega's weten er vanaf en 1 heeft mw vorige week al geholpen. zou het heel gek zijn als ik deze 2 collega's inlicht over mijn angst? en dat ik bijvoorbeeld afspreek dat ik wegloop en een teken geef als het weer gebeurd? dat ze me evt eruit helpen/in de buurt blijven?
Dat is een goed idee! ik zou dat doen. Ik heb ook ervaringen met paniekaanvallen en hyperventilatie, gelukkig gaat het nu goed en ben ik er helemaal overheen.
Ja, het is een prima idee om je collega's in te lichten. Waak er echter voor dat je hier geen gewoonte van maakt. Even een voorzorgsmaatregel voor een speciale gebeurtenis is goed, maar als je steeds vaker zekerheden gaat inbouwen is het op een zeker moment moeilijk nog iets te doen zonder die zekerheid. Het lijkt me verstandig hier wat meer mee te doen. Paniekaanvallen zijn heel goed te behandelen, en met een paar sessies kun jij de vaardigheden ontwikkeld hebben om er zelf vanaf te komen. Zoek eens contact met je huisarts en ga ermee aan de slag. Zo te lezen functioneer je nu nagenoeg normaal, maar hoe langer je ermee blijft lopen, hoe verleidelijker het wordt om situaties te gaan vermijden om de paniekaanval niet te hebben. Merk je dat je dat wilt gaan doen, dan ben je al veel te ver.
Klinkt als een goed idee. Maar dit kan je niet altijd blijven doen en je moet ook niet dingen gaan vermijden, dan wordt het alleen maar erger. Ik heb het ook gehad en ben de dag erna gewoon boodschappen gaan doen en naar een opvoering van de kinderen geweest, hoe rot ik me ook voelde. Maar er gebeurde verder niets . Ik heb mindfulness gedaan, dat heeft echt heel goed geholpen. Was toevallig iemand die eigenlijk mensendieck doet, heel fijn voor mij werd het daardoor vergoed . Maar je kan je ook inlezen en het thuis doen. Ik vond het wel heel fijn om met iemand te praten, het klikte ook goed. Ik heb die periode Valeriaan gebruikt. Of het echt werkte of als een placebo werkte weet ik niet, maar het werkte voor mij dus was fijn om bij me te hebben.
Dat zou ik zeker doen. Je bent er nu erg mee bezig, dus meer kans dat je dan inderdaad een paniekaanval gaat krijgen. Als je weet dat bepaalde mensen er vanaf weten en je kunnen helpen geeft dat al rust en zal je minder snel een paniekaanval krijgen. Maar wat je ook moet doen is leren omgaan met de paniekaanval, wat moet je doen op dat moment, hoe kom je er uit. Ik heb dat bij een psycholoog geleerd en heb er veel aan gehad. Sterkte.
Wat een nare situatie zeg. Ik heb ook ervaring met paniekaanval maar op mn werk redelijk onder controle kunnen houden en bij vergaderingen zoveel mogelijk er aan gedaan mij prettig te voelen. Niet te warm gekleed, niet te veel koffie, een foto van mijn gezin om naar te kijken, bv op kaft agenda of telefoon. Dat werkte bij mij geruststellend en vooral genoeg slaap. Desnoods voor de tv in slaapvallen als ik lag te malen. Ik heb het niet met mijn collega's gedeeld maar ik vind het erg knap dat jij dat wel kan en durft. Ik kan mij voorstellen dat het erg bevrijdend werkt. Want juist het bang zijn dat het gebeurt is het probleem, ik moest in ieder geval erg mijn best doen die gedachtes te vermijden. Continu spookte in mij ln hoofd....ik hoop niet dat het gebeurt...owh zie je al ik krijg het al warmer en ja dan maakte ik mijzelf gek. Als je door je collega's het te vertellen daar minder angst voor krijgt lijkt mij dat een goed idee. ik heb mijzelf wel gedwongen alles te blijven doen maar dan niet de meest enge variant. Dus wel naar een vergadering maar geen presentatie geven. Steeds meer opbouwen. Daar krijg je ook weer vertrouwen van.
Ik zou naast je collega's inlichten ook hulp hier voor zoeken. Paniekstoorbissen zijn vaak heel goed te behandelen.
Ik zou het ze inderdaad vertellen. Misschien is het een troost te weten dat paniekaanvallen max een half uur duren. Maar pfff, daarnaast is dat ook weer geen troost, want herstellen van een aanval duurt weer weken. Ik zou er zeker over praten, naast je collega's ook met een professional. Groepstherapie heeft mij echt geholpen om te kunnen gaan met mijn angststoornis. Succes!