Mijn broer en ik waren jarenlang elkaars beste vrienden. Soms wat ups and downs gehad.. Mijn andere broer en ik hebben neutraal contact. Wel bijna wekelijks, het is niet slecht en niet goed. Hij let soms op de kids, we eten eens in de week met zijn alle samen..
Ik zeg tegenwoordig dat ik enigst kind ben. Zegt genoeg lijkt me. Vind het heerlijk zo, heeft me heel goed gedaan om geen contact meer te hebben.
Bij ons is het erg goed! Mijn broer(tje) is 2 jaar jonger dan ik en we zijn elkaars beste vriend. We hebben ook dezelfde interesses en onze karakters lijken veel op elkaar.
Ik heb zelf geen broers of zussen maar mijn man heeft er van beide 2. Contact is altijd leuk geweest, maar de laatste tijd word het wat gezelliger en zien ze elkaar vaker. Mijn man is de oudste en was de eerste met kind en trouwen enzo. Nu de 2 opvolgende ook samenwonen is het toch weer anders.
Ik heb 4 broers/zussen en zie ze allemaal minstens één keer in de week. Ik ben de oudste en het zusje onder mij (scheelt een jaar), zie ik bijna dagelijks.
Mijn ouders zijn gescheiden. Ik heb 1 volbloed zus. We hebben een hele hechte band. Ik zie haar minstens 1 keer in de week. Vaak meer. En contact via bellen en whatsapp. Verder heb ik een halfbroertje, een stuk jonger, maar het voelt als mijn echte broertje. Ik zie hem iets minder vaak als mijn zus. Dan heb ik nog een halfbroertje en halfzusje van mijn vader. Helaas heb ik daar geen contact meer mee, omdat het contact tussen mijn vader en mij (en zus) is verbroken. Ik hoop dat als ze iets ouder zijn, ze toch contact zoeken. We wonen wel in hetzelfde dorp, soms kom ik ze wel eens tegen.
Eigenlijk niet frequent contact met zusje, wel uitwisseling dmv whatsapp groep en facebook. En ongeveer eens in de maand zien we elkaar, meestal bij mijn ouders. Het is niet dat we een slechte relatie hebben ofzo, het is meer dat we aan de andere kant van het land wonen en allebei ook niet echt telefoneerders zijn.
Ik heb geen contact met mijn oudere broer en mijn oudere zus..wel met mijn 12 jaar jongere broertje,maar we kennen elkaar niet echt..
Ik zie m'n broer en zus niet zo vaak (zij en hun echtgenoten werken allemaal, mijn man ook en werkzoeken is hier wel behoorlijk tijdsvullend voor mijzelf. Zitten allemaal in de kleine kinderen en we wonen ook nog ver bij elkaar vandaan), maar het contact is goed. We hebben heus wel eens wat onmin, maar als het erop aan komt, weet ik dat ze er voor me zijn en andersom ook.
Ik zit een beetje tussen slecht en neutraal. Mijn zus en ik schelen 6 jaar en vanaf kleins af aan was ons gezin een gezin wat duidelijk uit 4 individuen bestond, ieder zijn eigen ding. In onze 20er jaren, toen zij haar zoon kreeg was het contact wat beter en spraken we nog wel eens af. Mijn moeder leefde toen nog en ging vaak met ons mee. Maar sinds ik zelf een relatie en gezin heb en een paar km verderop woon is het contact erg verslechterd. Zelfs op FB spreken we elkaar amper. Ieder heeft gewoon duidelijk haar eigen gezin.
Goed contact. Zien elkaar meestal alleen als we iets met t hele gezin hebben maar ben bijv laatst met zijn vrouw en kids een dag op stap geweest. Pas op hun kids als ze omhoog zitten en appen af en toe. We weten wat we aan elkaar hebben en staan dag en nacht voor elkaar, mocht dat nodig zijn. Niet alleen voor elkaar dus, maar ook voor elkaars gezin. Vind t heel fijn zo; ieder zijn eigen leven en af en toe wat leuks (sint, kerst, verjaardagen, Pasen, uitstapjes, weekendje weg e.d) met elkaar, we zien elkaar hierdoor toch gemiddeld wel om de week.
Mijn zusje woont 2,5 uur rijden met de auto bij ons vandaan dus die zie en spreek ik niet zoveel. Mijn broer spreek ik ook niet veel. Heb daarvoor voor neutraal gekozen omdat als we elkaar spreken of zien het altijd goed is. Wat dat betreft hebben we gewoon hele andere levens. Mijn zusje studeerd nog, en mijn broer is met zijn vriendin een huis aan het bouwen en heeft een druk sociaal leven. Ik ben mama en getrouwd en leef dus ook dat leven.
Ik heb heel goed contact met mijn broers en zus, met neven en nichten aan moeders kant ook trouwens. Familie van mijn vaders kant woont helaas wat verder weg, als ik ze zie is het wel heel gezellig. Toen mijn zusje verhuisde naar de andere kant van nl heb ik tranen met tuiten gehuild en ik vind het nog steeds niet leuk. Ben gek op ze!
Zus woont hier een uur vandaan. Ik hoor voornamelijk via mijn moeder dingen over haar. En zij omgekeerd. Zien elkaar ook meestal bij mijn ouders. Als ze geld of een cadeau nodig heeft, dan belt ze. Zet ons 2 à 3 uur aan dezelfde tafel en 't is ruzie. Te verschillend al heel ons leven. Maar als ze dan belt (een paar keer per jaar) kan 't wel zijn dat ze het een half uur trekt. Ik heb vroeger overigens altijd mogen horen "ach, die ruzies dat betert wel als je ouder ben en dan trek je wel meer naar elkaar". We zijn intussen 26 en 30 en nee, dat betert niet. Maar helemaal uit mijn leven gooi ik haar dus niet, want dan weet ik dat mijn moeder haar kant kiest.