Dag medemoeders, Mijn dochter is nu bijna 9 maanden. Ze vertoont overdag nog niet echt tekenen van verlatingsangst, en ze lacht nog altijd heel makkelijk naar vreemde gezichten. Maar 's nachts daarentegen... Ze wordt sinds 6,5 maand weer wakker voor een nachtvoeding, maar dat was tot voor kort een keer drinken en dan weer slapen. Nu wordt ze wel 4 tot 5 keer wakker, en ze klinkt dan echt een beetje in paniek. Troosten in bed gaat niet, als ik haar niet oppak wordt ze boos en slingert ze heel hard haar knuffel met speentje weg. Ik pak haar dan op en houdt haar even tegen me aan, probeer haar wat water te geven. Maar dat wil ze ook niet, ze wil dan alleen de borst. Met als gevolg dat ze nu 3 a 4 keer per nacht een nachtvoeding krijgt. Ik vind nachtvoedingen echt niet erg, maar het lijkt me voor haarzelf niet zo goed dat haar slaap elke keer onderbroken wordt. Is dit een fase en klinkt dit bekend? Laten huilen wil ik absoluut niet, zodra ze wakker wordt huilt ze heel zielig en in paniek. Ze slaapt naast ons in haar ledikant. Ik heb nu gedacht om haar eens bij me te laten slapen, zodat ze als ze wakker wordt mij direct bij zich heeft. Misschien 'hoeft' ze dan ook niet elke keer te drinken. Ze wordt ook weleens rustig wakker en gaat dan, na even om zich heen gekeken te hebben en haar speen teruggevonden te hebben, zo weer slapen. Alleen de 'in paniek fase' is echt iets van de laatste weken.
Mijn dochter heeft dit ook inderdaad. Ik geef er maar gewoon aan toe, gelukkig hoeft ze niet zo vaak te drinken, kan niet met fv. Hier is inderdaad bij me nemen een goede oplossing. Inmiddels hebben we weer regelmatig nachten waarbij ze gewoon tot 7 uur slaapt, maar ook vaak genoeg nog bij ons en voeding in de nacht. Wellicht een nachtmerrie of inderdaad een stukje verlatings angst. Ik ga ervanuit dat het een keer over gaat.
Zij is wel iets eerder in die fase als mijn kinderen, maar ik herken het goed. Hier was dat van ong 11 maanden tot 13 maanden. We moesten echt de nachten ernaast liggen, of kind bij ons in bed nemen. HIer wilden ze dan ong 1x drinken s nachts, maar met borstvoeding relateert ze jou aan borst, en wil ze waarschijnlijk automatosch drinken. Daarna ging het gelukkig beter. (ahhuumm.. weet niet of je het wilt weten, maar hier is deze fase nu teruggekomen, met 3,5 jaar )
Onze knul heeft dat met 8,5 maand gehad alleen hij had er overdag ook duidelijk last van. Kon in de nacht niet op zijn kamer komen want dan kwam ik niet meer weg. Als ik even tutje erin deed zoals ik altijd doe dan was het heel hard brullen als ik weg wilde lopen. Liet ik me niet zien in de nacht dan jammerde hij voor 2 a 3 minuutjes en ging hij weer slapen. Ik heb geleerd in die tijd dat ik niet meer voor elke scheet naar zijn kamer moest gaan maar alleen nog als hij echt huilde. Voorheen ging ik er naartoe als hij wakker werd maar nu laat ik hem meer zijn gang gaan en gaat hij meestal zelf weer slapen (als hij niet ziek is want afgelopen week was het drama door het ziek zijn). Maar zoals ik al schreef had hij er overdag ook erg last van. Kon niet even naar toilet gaan of hij was aan het brullen. Als ik even uit zijn zicht was dan ging hij brullen. Hield me feilloos in de gaten. Nu is dat weer over en kan ik weer zijn tut geven en de kamer uitlopen in de nacht.
Bedankt voor de reacties! Het klinkt inderdaad als een fase, ik geef er nu maar aan toe. Zodra ze drinkt slaapt ze ook direct weer. Ik lig ook weleens 5 minuten naar haar te luisteren, maar als ze zo in paniek is en echt huilt gaat dat ook niet meer.