kokhalzen

Geen ervaring, hier altijd potjes.
Maar toen er in de potjes wat grovere stukjes zaten ging dat hier ook niet heel makkelijk. Was gewoon een kwestie van wennen, als het niet ging dan prakte ik het fijner en probeerde de volgende dag weer opnieuw.
Misschien zou je er wat voch door kunnen doen om het wat dunner te maken?

 

Oefenen! Kokhalzen hoort er wel bij. Ga van pureren naar prakken en geef je kindje de kans om te eten. Probeer zelf te ontspannen want kindjes nemen de emoties van hun ouders heel snel over!

 

Of je geeft gewoon een stuk wortel, broccoli, banaan, korstje brood etc. in het handje. Kunnen ze er zelf aan knabbelen. Goed voor de oog hand coördinatie, goed voor de mond en kaakspieren, en ze leren alle smaken afzonderlijk kennen waardoor kinderen meer lusten dan kindjes die potjes krijgen waarin alles door elkaar gemengd zit en eigenlijk nergens naar smaakt. Dit is de Rapley methode.

 

Ik geef ook vaak a la rapley en anders grof geprakt. Maar af en toe lijkt het wel alsof hij stikt. Ben me al een aantal keer wezenloos geschrokken.

Is dit normaal?

 

Ja, daarom is Rapley ook zeker niet voor alle moeders / vaders geschikt. Kokken hoort erbij maar laat het niet te vaak zijn want dan kan je kindje een afweer krijgen tegen eten. En goed om te weten: jij schrikt veel harder dan je kindje!

 

Hier hebben we de liga's nooit door het eten gedaan. Naar mijn idee wennen ze dan niet goed aan de pure smaken van fruit of groente.

Dat kokhalzen hoort erbij. Je kunt het eten nog iets smeuiger maken met een beetje olie/boter (beetje vet is goed voor kindjes!). Maar meestal verdwijnt die kokhalsreflex vanzelf wel, als ze meer wennen aan het eten..

 

Mijn zoontje eet nu sinds een paar weekjes ook wt groente. Tis niet veel, vaak een half potje (4+) maar hij doet ook erg kokhalzen en slaat dan de lepel uit mijn handen.

Is niet normaal? Gaat dat vanzelf over? Elke dag probeer ik het weer. Vind het best jammer want fruit bijv. gaat er achter elkaar in.

 

Wij hebben hier nooit last van gehad. Maar wij zijn ook niet zo vroeg al met bijvoeding begonnen, maar met 6 maanden voorzichtig met wat hapjes. Dat zijn ze motorisch gezien al weer een stuk verder. Het hele pureerstadium konden we dan ook gewoon overslaan, ze aten gewoon meteen stukken zo uit de hand.

 

Maar bij een kind dat jonger dan 6 maanden is is kokken ook een natuurlijke indicator dat het kind gewoon nog niet aan bijvoeding toe is.

 

Klinkt heel stom, maar gewoon blijven doen. Kyra stikte hier ook altijd in stukjes koek en te dikke zelfgemaakte groentehap. Maar opeens ging het wel goed. En ze eet nu al sinds 2 weken boterhammen enzo. Verslikt haar eigenlijk nooit meer.

 

ik ben het er niet mee eens dat kokken een teken zou zijn dat je kind nog niet aan bijvoeding toe is.... mijn dochtertje is dol op alles wat ze krijgt maar ze plakt het vaak met haar tong aan haar gehemelte en dan gaat ze kokken.... ze moet gewoon nog goed oefenen met haar mondmotoriek..

soms zit ze op en neer te springen voor de volgende hap en dan moet ze ook kokhalzen omdat ze 100 dingen tegelijkertijd probeerd te doen....

gewoon niet te grote hapjes geven en opletten dat de mond goed leeg is voordat je een nieuw hapje geeft

gr Jose

 

Bij kinderen onder de 6 maanden is het een duidelijke indicator dat ze er qua ontwikkeling nog niet aan toe zijn!

 

Ik ben ook van mening dat baby's onder de 6 maanden geen bijvoeding nodig hebben, maar ik ga ook kokhalzen als er een lepel achterin m'n mond zou worden gestopt!

Of ze nou zelf stukjes gaan eten of met een lepel gevoerd gaan worden; het is allebei even wennen!

Stukjes eten vind ik natuurlijker, omdat de baby zelf het eten in zijn mond mag stoppen en ook zelf kan aangeven dat hij er genoeg van heeft.

En er zijn nog wel meer voordelen, maar goed.

Vraagje trouwens: als je haar grovere stukjes voert; zit ze dan helemaal rechtop of hangt ze achterover?