De rillingen lopen hier over mijn lijf. Het gaat om mijn vriendin, die ik nu een paar maanden ken. In het begin vond ik het allemaal heel leuk en gezellig tussen ons, we hadden dezelfde interesses en kregen al binnen een paar weken een hechte band. Ook onze mannen konden het goed met elkaar vinden dus spraken we vaak met z'n vieren af. Toen haar relatie uit ging waarschuwde haar man mij voor haar gedrag. Ik heb daar toen niks mee gedaan omdat ik niks verontrustends aan haar gedrag merkte. Na een paar maanden begon er echter wel iets te veranderen. Als ik iets had gekocht in de stad, had zij het diezelfde week ook gekocht. Toen ik er een keer naar vroeg zei ze lachend dat ze mijn kledingstijl gewoon heel leuk vindt en dat ik het echt als een compliment op moest vatten. Ik vond het wel al een beetje raar dat ze dezelfde kleding kocht, maar het werd nog vreemder toen ze me elke dag belde om te vragen of ik iets met haar wilde doen. Ik werkte toen nog dus dat was niet elke dag mogelijk. Vanaf dat moment stond ze elke lunchpauze bij het bedrijf op me te wachten om samen te gaan lunchen. Het leek me beter om wat afstand te nemen, maar net op dat moment kwam ik in het ziekenhuis terecht. Elke dag stond ze onaangekondigd aan de deur. De verpleging werd gek van haar en ik vroeg ook of ze haar alsjeblieft niet meer binnen konden laten. Vanaf dat moment leek het me voor haar duidelijk dat ze meer afstand moest nemen en dat lukte ook een tijdje. Vandaag kwam ze (weer onaangekondigd) binnenvallen thuis en heb ik haar toch maar binnengelaten. Meteen gezegd dat ik liever heb dat ze eerst belt maar dat kwam denk ik niet binnen. Het eerste wat ze zei toen ze op mijn bank zat was: ik zit eraan te denken om ook naar Amerika te verhuizen. Ik viel bijna van mijn stoel van de schrik. Het zál toch niet dat ze me zelfs naar een ander coninent probeert te achtervolgen??? Ik heb werkelijk geen idee wat ik nu moet of kan doen. Ik heb al zovaak gezegd dat ik meer afstand wil nemen en haar niet meer wil zien maar het komt gewoon niet aan. Ik kan haar niet tegenhouden om naar Amerika te verhuizen en ze staat ook niet elke dag door mijn raampje me te stalken dus aangifte doen lijkt me ook niet mogelijk. Sorry voor het lange verhaal, maar wat kan in doen? Ik ben echt bang voor haar geworden!
Dit neigt toch echt wel naar een "milde vorm" van stalking. Maar als ze echt ook naar Amerika wil trekken, dan moet ze ginder ook een woonplaats en werk zien te vinden. Ik hoop alleszins voor jullie dat dat niet in dezelfde stad / omgeving gaat zijn. Of dat ze wel degelijk moet werken en dus veel minder tijd heeft om jou te achtervolgen.
Ja dat lijkt me ook heel eng..... Misschien toch maar duidelijk tegen haar zeggen dat je geen contact meer wilt? Geen idee hoe je zoiets oplost.... Ze heeft duidelijk een grote plaat voor dr kop. Ik heb een beste vriendin waar ik gelukkig geen last van heb. Maar er is nu een moeder van school die maar al te graag contact wilt hebben. Geen idee hoe ik er mee om moet gaan. Vind het dan ook weer sneu om nee te zeggen.... En ze bedoeld het vast allemaal goed. Maar heb geen behoefte aan nieuwe vriendinnen.....
Ze komt over als zeer claimend. Moeilijk hoor om zo iemand iets duidelijk te maken zonder te kwetsen. Ik ken ook zoiemand en het vervelende is als je een keer iets hebt afgesproken (bijv. kopje koffie komen drinken) word je meteen ingepland voor 60 andere activeiten waarbij je echt zoiets hebt, lief dat je me uitnodigd maar daar heb je toch werkelijk helemaal geen zin in. Ik laat het dan altijd een beetje verwateren. Het is gewoon een persoon die samen met haar gezin niet op dezelfde golflengte zit als ik met mijn man. (beetje kneusjes van de maatschappij als ik het zo hard mag zeggen) Maar jouw 'vriendin' is daarbij nog 10x zo erg als ik het zo lees. Kun je niet eens vragen of ze soms zo graag bij jou is omdat ze nu geen relatie meer heeft? of er een achterliggende reden is? Misschien kan ze moeilijk alleen zijn. En aangeven dat je geen behoefte hebt om dagelijks contact te hebben. Begrijpt ze dat niet dan moet je maar hard zijn (ik weet het moeilijk!) en zeggen: dan en dan spreken we wat af, kom je vaker dan is het over. Dit word me te veel.
Oei heb het wel gehad en heel snel en heel hard afgekapt. Ik heb gezegd, als je het niet snapt dat je afstand moet nemen, dan ben je nooit meer welkom. Dus volgende dag weer, via een raampje (met inbraakslot, dus kan op een kier zonder open te gaan) dat ze op der kop kan gaan staan, maar nooit meer naar binnen mag en als ze niet weg gaat dat ik haar weg zou laten halen. Dit heeft ze nog 3 weken volgehouden , elke keer plaatselijke politie gebeld... Uiteindelijk hield het op, maar dat heeft heel veel energie gekost. Gelijk afkappen, want het is ziekelijk gedrag. Verder ook niets meer zeggen over het verhuizen, wat wanneer hoe en waar. Als ze het weet, kies een andere plek als dat nodig is. Zeg heel hard tegen haar, zoek een andere ' vriendin'. Ik wil niet meer. Heel zielig maar anders kom je echt niet door....
Oh bah! Ja, ik snap dat je bang bent hoor. Dit is niet heel prettig! Ik zou het toch proberen, evt met je partner erbij om heeeeel duidelijk te zijn dat je haar gedrag niet fijn vind en kan waarderen. Maar jullie gaan dus naar Amerika verhuizen? (LEUK!) En waarom wilde zij ook daarheen verhuizen (haar woorden)?
Ik as van plan om volgende week een vriendinnendagje te plannen om onszelf lekker te laten verwennen. Normaal nodigde ik haar altijd uit maar nu wil ik dat niet doen, misschien wordt het dan eindelijk duidelijk? Ze is vroeger heel erg gepest dus ik ben ook heel bang om haar te kwetsen, ik heb het idee dat ze doorsat ze vroeger nooit vriendinnen heeft gehad ze niet weet hoe ze hier mee om moet gaan.
Ik herken dit vanuit mijn eigen situatie (gelukkig wel in een mildere vorm, maar nog wel zo dat het soms wel vervelend kan zijn) en weet dat het bij 'zulk soort mensen' vaak een kwestie is van je grenzen aangeven en aan blijven geven. Lief van je, maar... Nee het komt niet uit, want... Ik heb je toch verteld dat ik vandaag iets anders ga doen? Uiteindelijk als je dat vol blijft houden (dan moet je wel een lange adem hebben hoor!) dan komt de boodschap over en heb je een vriendin die wel de gepaste afstand blijft houden. Als je dat dan wilt tenminste. Als je zoiets hebt van: ik ben je liever kwijt dan rijk; dan zou ik gewoon alle banden afkappen.
Ze zegt dat het al heel lang haar droom is om daar te wonen, ze vind het land mooi en de mensen vriendelijker. Ze zegt dat ze slechte herinneringen heeft aan nederland en daarom weg wil. Niet dat ik ooit van die droom heb gehoord tot ik zelf vertelde dat wij gingen verhuizen.
Heeel erg claimend!! Ik kan daar zelf echt helemaal niet tegen, knap daar dan ook meteen goed op af. En dan heb ik het nog nooit zo erg meegemaakt als jij nu omschrijft. Sterkte met deze situatie!!
Oei dit klinkt wel erg opdringerig. Je zegt dat haar ex-man je heeft gewaarschuwd. Wat heeft hij precies gezegd? Misschien kun je hem om advies vragen? Ik heb ook een 'vriendin' (kennis) die een heel andere idee heeft over ons contact, ze belt me nu gelukkig minder vaak maar lijkt ook niet te snappen dat ze niet mijn type vriendin is.
Wat vervelend zulke mensen. Zelf gelukkig geen ervaring mee maar ik zou het contact verbreken. Je weet maar nooit waartoe ze in staat is, ik krijg er een naar gevoel bij.
Haar ex-vriend heeft gezegd dat zij hem heel erg claimde en dat hij zich er niet prettig bij voelde. Op dat moment was zij juist een beetje terughoudend naar mij toe, dus had ik nooit gedacht dat ze daadwerkelijk zo claimend was. Mijn man en ik hebben al een paar keer heel duidelijk tegen haar gezegd dat we niet willen dat ze zonder te vragen bij ons op de stoep staat maar het lijkt niet binnen te komen. Misschien dat het juist door het niet uitnodigen en compleet negeren beter wordt.
Iehhhw, ik ben zelf ook best wel (af en toe te) claimend, maar dit gaat wel heeeeeel ver.. Zou er ook wel een beetje bang van worden
Dat zij überhaupt van plan is mee te verhuizen naar een ander continent geeft denk ik wel aan dat jij vast haar enige vriendin ben. Misschien is het een idee (bedoel als ze niet echt naar amerika gaat is ze jou toch kwijt als vriendin, want jullie gaan wel) om samen dingem te doen waarbij ze anderen ontmoet. En ik bedoel echt niet haar op anderen af te schuiven maar haar te leren hoe je contact maakt. Probeer eens met 1 of 2 anderen erbij af te spreken en als dat wat loopt kun jij even een tijdjr niet omdat je het druk hebt.
Dat is wel een goed idee tuc! Ik vind het alleen wel moeilijk, omdat ze misschien bij nieuwe vriendinnen ook heel erg gaat claimen en dat wil ik andere mensen ook niet aandoen.
Amerika kom je niet makkelijk binnen dus hoe wil ze dat doen? Ik wil ook erg graag naar amerika, maar je moet of een giga zak met geld hebben of werk. Als ze beide niet heeft houdt het al op voor haar. Daar hoef je je echt niet druk om te maken.