Hoi dames, Helaas ben ik ook 1 van de vele mensen die erg veel last heeft van galstenen en de bijbehorende aanvallen. Echt niet leuk. De huisarts en chirurg raden me aan de galblaas gewoon te laten verwijderen. Ik snap dat dat een hoop zou schelen, maar ik durf het echt niet. Het is geen grappige, kinderlijke angst. Maar echt doodsangst. Ik ben zo bang dat ik niet meer wakker wordt uit de narcose. En eigenlijk nog banger dat ik WEL wakker wordt...terwijl ze nog bezig zijn!! Ik weet deze situaties geen fictie zijn, helaas gebeurt dit echt, ik heb de nieuwsberichten ook gelezen. Kans is erg klein, of course, maar toch: het boezemt mij heel veel angst in. Maar ja, ondertussen heb ik nog steeds veel last van de galstenen. Afgelopen nacht ook weer. Ben ik na een uur veel lijden erg blij dat de aanval voorbij is....volgt er direct een 2e aanval! ZUCHT. De huisarts en chirurg proberen mij gerust te stellen door aan te geven dat het een vrij normale operatie is. En dat het in de meeste gevallen gewoon goed gaat. Maar bij hen voel ik me echt patient nummer zoveel. Ik wil graag (positieve) ervaringen van medepatientjes horen! En het liefst zo eerlijk mogelijk. Zijn er dames die een galblaasverwijdering onder narcose hebben gehad? Of eventueel zonder narcose, al doen ze dat volgens mij niet meer. Hoe hebben jullie alles ervaren? Waren jullie ook zo bang of ben ik de enige?? Hebben jullie geruststellende verhalen voor mij? Ik wil niet met de pijnen blijven lopen, maar die narcose schrikt me echt enorm af. De herstelperiode enzo geloof ik wel, ook al snap ik dat dat ook heftig kan zijn. Alvast bedankt voor eventuele reacties. Sorry als ik er niet al te veel op reageer in dit topic, ik ben vooral een lezer en weet meestal niet wat ik moet zeggen, afgezien van de bedankjes.
Mijn galblaas moet binnekort ook verwijdert worden. Ben zelf niet zo bang voor de narcose, meer voor een lang herstel. Ik heb een tip gekregen van iemand hier op het forum waarvan haar man arts is. Er is een nieuwe manier om de galblaas te verwijderen, namelijk via de vagina. Waardoor je niet zoveel littekens op je buik krijgt en een ander voordeel is is dat het herstel veel korter schijnt te zijn. Ik heb over 2 weken een afspraak bij de chirurg om deze operatie te bespreken.
Ook ik heb een galblaas verwijdering gehad enen zoooo blij dat ik van dat ding af ben. Wat een hel zijn die aanvallen. Ik beval nog liever! Ik begrijp je angst, maar geef het goed aan bij je artsen, de anesthesist (als je de operatie wel gaat doen). De narcose stelt echt niets voor vind ik. Je bent ineens weg, merk je niets van. De operatie zelf viel ook best mee. Ik was niet misselijk, had juist ergehonger. Had 4sneetjes in de buik en afgezien dat het een beetje trok daar geen last van gehad. Het gas wat ze inspuiten wel watlast van gehad, maar niet lang. Jemag zes weken niet tillen vanwege de wondjes. Maar echt geloof me, je bent zoveel beter af als je deoperatie laat doen!!
Bedankt voor jullie reacties! Jeetje, 6 weken niet tillen? Hoe moet ik dat nou weer doen met een dreumes.
Mijn galblaas is een paar jaar terug verwijderd is me 100% meegevallen. Daags erop kon ik alweer dweilen. De last van de aanvallen was bij mij 10x erger. Wat betreft narcose, in november/ december ben ik 5 x onder narcose gegaan. Ik heb er geen moeite mee en nu helemaal niet meer. Ook nooit geen problemen gehad overigens. Succes met je keuze en echt, van de galsteenaanvallen af zijn is heerlijk!
op mijn 19de is mijn gal verwijderd na 24op spoed gelegen te hebben khad ervoor 3maanden aan een stuk elke morgend rond 6u hevige pijn vanaf de slokdarm tot aan men buik!:x op spoed hebben ze dan besloten een spoedoperatie te doen omdat ik enorm veel pijn had & ze hebben dan eerst een maagonderzoek gedaan wat natuurlijk geeeen Pretje is Dus je kan beter optijd er iets aan doen dan te wachten op het laatste moment' na de operatie had ik wel enorm veel zeer omdat ze me vergeten pijnstiller te geven ook geen baxter ik werd gewoon wakker op een koude kamer' En het enigste wat ik nog kon was Met mijn zijkanten van het bed lawaai maken omdat ik enorm veel pijn had' heb een week in het ziekenhuis gelegen & en vanaf toen ging het beter ..Zeker als je thuis komt daar ben je liever want ik sliep dus heel slecht in een ziekenhuisbed brrr van littekens heb je eig ook geen last ik heb er 4 eentje aan mijn navel en 3 op mijn buik maar zijn kleine snee"tjes veel succ6! xxxSarah
6wk geleden is mijn gal verwijderd, wat een opluchting!!! dus gewoon doen, voor je het weet ben je weer wakker en verlost van dat ding, meeste last had ik van het gas wat ze in je buik spuiten voor de operatie. 6 week niet tillen? O............. til al zeker 3 week weer onze uk op de fiets(18 kilo minimaal)
En daarom wil ik geen kijkoperatie. Mijn man is 5 dagen per week weg voor zijn werk, dus 6 weken niet tillen is gewoon geen optie voor mij.
zonder kijk operatie heb je een grote wond zeker minimaal 20cm, dan mag je ook niet zolang tillen. het is en blijft een zware buik operatie
Hier mag mijn galblaas er ook uit binnenkort. Ben er wel een beetje huiverig voor maar laat het allemaal op me afkomen hoor. Hier vannacht ook weer een aanval. Heb nu diclogenac zetpillen en gewone pillen en als ik het echt niet meer uithoud dan kan ik ze pakken. Alhoewel ik nog steeds de doosjes dicht heb zitten.
Hier is mijn galblaas verwijderd vorig jaar, toen mijn zoontje 3 maanden was. Ik dacht hoe ga ik dat doen? Maar ja toch gelukt. Heb helaas af en toe nog last van lichte pijn. Arts zei al dat ik nog steentjes aan kan maken, dat blijkt dus
ook ik ben mijn galblaas kwijt, ik heb er jaren last van gehad omdat ik niet onder narcose durfde en nog nooit eerder geopereerd was, ik was doodsbang dat ik niet uit de narcose zou komen, tot het moment dat ik heel veel last kreeg tijdens de zwangerschap, vanwege de zwangerschap mocht ik geen zware pijnstillers gebruiken, en heb ik toen een keuze moeten maken om toch de operatie door te zetten, uiteindelijk ben ik geopereerd toen ik 17 weken zwanger was, en achteraf denk ik dit had ik veel eerder moeten doen, ik heb na de operatie een iets langer herstel gehad omdat ik het extra rustig aan moest doen vanwege de zwangerschap maar het is me allemaal reuze meegevallen. de narcose was ik ook bang voor, maar zodra je die krijgt ben je zo in diepe slaap, en ik werd weer wakker in de uitslaapkamer. ben heel blij dat ik het heb laten doen, ik voel me veel beter en gelukkig heeft m'n kleine meisje er ook niks aan overgehouden. heel veel succes met je keuze
Wederom bedankt voor de reacties! Hoe kan dit dan? Mijn huisarts vertelde me dat ik er voorgoed vanaf ben na verwijdering van de galblaas?
het is volgens mij 2 weken niet tillen... Daar heb ik me dan wel aan gehouden, dus zware was manden en boodschappen niet. En ik mocht 2 weken niet fietsen ik heb alleen 4 weken de hond niet uit gelaten ( grote sterke herder) Ik ben vrijdag geopereerd en heb het weekend rustig aan gedaan. Maadag was ik weer gewoon in bedrijf
Die 6 weken zijn volgens mij meer een richtlijn. Vaak ben je al veel eerder weer op de been. Ik was dat ook, ik ben niet zon stilzitter
Mijn galblaas is verwijderd met kijkoperatie, dan krijg je altijd volledige narcose omdat ze gas in je buik spuiten om de operatie te verrichten. Narcose vond ik echt niets voorstellen. Pijn na operatie vond ik wel tegenvallen, al waren de sneetjes helemaal niet zo groot. Maar ik ben ook in slechte conditie aan operatie begonnen (lang verhaal, maar was al maanden erg ziek door wat anders). Ik durf dus ook niet zo goed te zeggen hoe lang het herstel was, omdat ik ook moest herstellen van mijn ziekte, en dat samen duurde wel redelijk lang. Overigens mocht ik bij ontslag uit ziekenhuis gewoon alles weer doen op geleide van de pijn, dus ook tillen!
Hier is hij 16 januari eruit gegaan. Ik vond de narcose heerlijk. Lekker geslapen en toen ik wakker werd was hij eruit. Zes dagen later was ik al halve dagen aan het werk.
Ik heb niets gehoord van 6 weken niet tillen trouwens. Ik mocht ook alles meteen weer doen op geleide van pijn.
De mijne moest er een paar maand geleden al uit, ik heb geweigerd en slik nu medicatie. Sindsdien geen aanval weer gehad. Voorheen had ik minimaal 3 aanvallen per week. Ik wou eerst de medicatie een kans geven, opereren kan altijd nog vooral omdat ik ook met 2 kleine kinderen zit en een eigen bedrijf dus 6 weken uit de running is voor mij niet de eerste optie.