Nou jaa, de idiootste aktie ooit! Maar voor mij zou het wel meteen duidelijk zijn: Ik zou niet meer gaan. Het is graag of niet.
Ik ben heel erg benieuwd naar je motivatie om één persoon van een stel uit te nodigen. Op onze bruiloft hadden wij een goede vriend met een vriendin, die wij allebei echt konden schieten. En ook een vriendin van mij had een vriend, die ik er liever niet bij wilde hebben. Maar wij vonden het echt niet kunnen om één persoon van een stel uit te nodigen (tenzij het bijvoorbeeld van collega's is, waar je de partners nog nooit van gezien hebt en zo álle collega's zonder partner uitnodigt). Uiteindelijk is die eikel van een vriend van die vriendin van me niet op komen dagen en kwam zij zelf alleen. Die trut van een vriendin van die goede vriend van ons kwam wél, maar die hebben we mooi uit de foto's gelaten.
Toen ik halfjaar met mijn vriend ging, trouwde een vriendin van mij. Zij kende hem amper. Ik heb haar netjes gevraagd of ik hem mocht meenemen. En haar antwoord was 'Ja natuurlijk, hij hoort toch bij jou'. Wel een lastige situatie. Ik zou niet gaan, denk ik. Meer vanuit praktisch oogpunt. Met twee auto's een beetje op een dag 100 km heen en terug rijden. Da's in totaal 400 km. Da's bijna een tank vol. Kost zomaar weer 75,-. Zonde van het geld. Wat zegt je gevoel?
Ze woonden a. niet samen, b. hadden nog maar heel kort een relatie c. we mochten haar niet zo. Uiteindelijk is ze er dus wel geweest en allemaal prima, maar ze heeft zichzelf opgedrongen. Dus echte partners waren ze nog niet. Meer een verliefdheidje zeg maar, een scharrel idee. En ik ga niet iedereens scharrel uitnodigen. Maar op de dag zelf maakte het allemaal geen reet meer uit.
Tjsa. Ik had ook niet zo veel met sommige plus 1ntjes die op de bruiloft zouden komen. Ook voor de dag-gasten. Maar ik vind het een soort van etiquette dat je de partner ook uitnodigt. Dat hoort gewoon zo toch? Ik denk dat ik hele ruzies had kunnen ontketenen door iemand de toegang te ontzeggen.
Ruzie kan... Maar een relatie kan ook ('alleen maar') heel erg bekoelen door zoiets. Wat nou als je iemand niet uitnodigt, omdat ze nog maar 2 maanden bij elkaar zijn... en tien jaar later zijn ze nog bij elkaar... En dan staat de partner niet op de trouwfoto's, omdat jullie hem/haar een scharreltje vonden... Zou ik erg lullig vinden.
Ik ben het wel eens met, het is jouw dag dus jouw keuze...maar Als je dan echt zúlke goede vrienden bent, dat je daggast of zelfs getuige mag zijn, dan wil je toch ook dat de liefde van zijn/haar leven er ook bij is? Als ik mijn vriendin zou uitnodigen en haar vriend niet zo goed ken, zou ik hem toch uitnodigen. Ik zou het haar ook 'gunnen' dat zij met haar vriend samen erbij is. Ik ben nu ook wel benieuwd of TS een aparte uitnodiging o.i.d. heeft gekregen.. Oja even ontopic, ik zou ook óf samen s-avonds gaan, of je man alleen laten gaan de hele dag.
Phoe, ik vind dit niet kunnen. Jullie wonen samen en dan stuur je een uitnodiging naar alle mensen die op dat adres samenwonen. Je gaat toch geen tweestrijd zaaien binnen een relatie?
Ja precies! Dat ook ja. Zou niet het idee krijgen dat mijn relatie serieus genomen word in ieder geval. Ik heb eigenlijk ook nooit getwijfeld over de vriendjes en vriendinnetjes. Sterker nog; Er was een stel aanwezig op de dag die uiteindelijk al uit elkaar bleken te zijn (hebben ze verzwegen om de sfeer niet te verpesten enzo en aangezien ze vriendschappelijk uit elkaar gingen...) maar als hij het wel had verteld en hij had haar nog mee willen nemen, prima joh!
Ik vind het ook niet netjes en ik krijg ook een beetje het idee dat ze willen uitdragen dat ze je niet moeten ofzo. Toen ik indertijd mijn man leerde kennen(waren 2 mnd samen) ging zijn broer trouwen en ik was er als vanzelfsprekend bij.Ik vond het nogal wat maar bij zijn familie was er geen spraken van dat ik niet mee zou komen als daggast.Toen we elkaar een jaar kende trouwden er ook vrienden van hem en daarvoor werd ik ook voor de gehele dag uitgenodigd terwijl ik die mensen amper kende. Ik zou of je man alleen laten gaan of anders 's avonds met zijn tweeen maar ik denk dat ik er zelf nog weinig trek in zou hebben en mijn man alleen zou sturen.
Wat belachelijk! Partners moet je niet opbreken. Dus, samen als daggast of samen als avondgast. Mijn man was waarschijnlijk niet eens gegaan op deze manier... en ik al helemaal niet.
Mijn man zegt dan samen als avondgast, want hij vind eigenlijk dat als je een daggast bent dat je dan een +1 hebt. Zeker als je al jaren partners bent en het bruidspaar kent.
We mogen die beslissing toch wel raar vinden? Ja het is hun feestje dus zij beslissen. Maar raar vind ik het wel. Ik zou mijn man gewoon heen laten gaan als hij wil en dan zelf thuis blijven. Schrijf ik wel een kaartje met mijn gelukswensen erop ofzo.
Nou dan was bij mij de lol eraf en liet ik mijn man alleen gaan Vind dit niet heel erg netjes, zou er dan echt geen zin meer in hebben.
Sorry, maar de trouwfoto's zijn dacht ik mijn trouwfoto's, van mijn trouwdag, met de mensen die ik er op dat moment bij wilde hebben. Ik ga daarin geen rekening houden met eventuele mitsen en maren tien jaar later. Ik trouw voor mezelf en niet om mijn gasten een goed gevoel te bezorgen.
Ik zou echt mijn ogen uit de kop schamen! Hoe is in vredesnaam de uitnodiging opgesteld of heb je gewoon twee aparte gekregen? Ik zou er voor kiezen om thuis te blijven en dat je vriend alleen gaat.
Sorry maar het is toch gewoon fatsoenlijk om iemand zijn partner uit te nodigen. Aan de zijde van die persoon. Ik heb ook niets met het vriendje van mijn sz. Mijn man ook niet, maae dan haal je ze nog niet uit elkaar toch?
Als een stel echt een stel is, dan vind ik dat ze beiden dezelfde uitnodiging moeten krijgen. Maar als dit -zoals in mijn geval- nog discutabel is, dan zie ik persoonlijk niet in waarom ik een vreemde op mijn bruiloft zou moeten vragen.