Hallo, ik zit even met het volgende. In juni ben ik uitgeteld na 2 jaar in de MMM en onlangs heeft mijn schoonzus besloten om 3 weken na mijn uitgerekende datum te trouwen. Het huwelijk en feest is ook nog aan de andere kant van Nederland en mijn man is getuige. Ik wil graag borstvoeding gaan geven, en zie nu door de bomen het bos niet meer. Waarom dit huwelijk nu zo snel moet plaatsvinden terwijl ik en mijn man ook nog een beetje van onze kraamtijd willen genieten. Wat moet ik doen?
Je kunt niks doen.. Gewoon afwachten wanneer je kindje geboren wordt want dat kan ook net een week ervoor geboren worden, en dan ben je nog in je kraamweek als ze trouwen.. En je gaat ervanuit dat alles oké is met jou en de kleine maar ook dat weet je niet zeker. Daarnaast zou ik zoiezo niet mijn paar weken oude baby naar een oppas brengen hoe goed ik die ook ken. Maar dan is mijn gevoel/mening. Dus Tsja ik zou met baby naar de trouwbelofte gaan (mits baby en jij oké zijn) en dan even wat drinken en taart en daarna weer naar huis. Snap dat het niet ideaal is maar niet gaan is ook weer zo wat.. Succes met je keuze!
Hoi, Hier een beetje het zelfde. We hebben een bruiloft over een kleine maand. En de baby is er nog niet, dus die zal max 3 weken oud zijn. We hebben gezegd dat ik misschien niet mee kom en me man alleen gaat. Ik verwacht dat dat het gaat worden. Daarbij heb ik het voordeel dat het vlakbij is en me moeder me wil brengen en ophalen mocht ik besluiten een uurtje of twee te gaan. Voeden is afwachten hoe dat zal gaan. Ik ga voor borstvoeding en mocht dat redelijk gaan lopen, dan zal ik daar een rustig plekje opzoeken. Vaak is er wel een kamertje apart op bruiloft lokaties. Verder beslis ik echt pas twee dagen van te voren hoe en wat. Dit hebben we aangegeven en begrepen ze volkomen. Dus dat was erg fijn. Voor jou geld echt: wacht het af. Je kindje is er nog niet, voor die tijd kun je 100 en 1 plannen maken, maar het kan zo anders gaan! Tuurlijk is het jammer als je niet naar de bruiloft kan, maar je kindje is de eerste tijd nog kwetsbaar en jezelf bent echt nog niet hersteld.
Ik zou het NU met je schoonzus bespreken en aangeven dat het dus niet zeker is dat jij komt, en dat ze zelfs een reserve getuige in gedachten moet hebben. Stel dat er iets is en jij en/of baby in ziekenhuis liggen op die dag, zal je partner ook niet naar andere kant van Nederland reizen voor een bruiloft.
Jonathan was 8 dagen toen mijn zusje ging trouwen. Ik was zelf haar getuige. :-D Gaf ook bv maar zie dat probleem niet zo. Had een wikkel jurkje aan. Kon m discreet open knopen. Was wel in de buurt dus zodra ik het zat was konden we naar huis. Wat vind je man er zelf van?
Bedankt voor jullie reacties... Tijdstip van trouwen vonden wij beiden niet echt netjes gepland. We moeten zowiezo 2,5 uur in de auto er naar toe, we kunnen desnoods daar een hotelovernachting boeken. Mijn man wil eventueel wel alleen daar naar toe, als het niet anders kan, maar liever niet natuurlijk. Daarnaast wordt het feest meer buiten dan binnen gehouden. Het is eind july. Ik zie er zelf best tegen op, ook omdat het ons eerste kindje is, we er lang over gedaan hebben, en ik er ook van genieten wil, dan gelijk die drukte om me heen.
Kissi kijk tegen die tijd hoe het gaat. Wie weet beval je eerder en is je kindje al 5 weken oud en voel jij je een stuk beter. Of je bent pas een week geleden bevallen en je kan amper op je benen staan (dat hoop ik natuurlijk niet voor je). In het laatste geval ga je gewoon niet. Anders vlakbij de locatie een hotel boeken waar je overdag ook heen kan zodat je na de ceremonie je daar terug kan trekken en dan later aanschuift bij het eten.
Ik zou het alvast aangeven dat de kans er is dat jij er niet bij bent. Je weet nu nog niet hoe je je dan voelt. Stel jij bent dan nog lang niet de oude, zou het misschien ook echt niet fijn zijn als je man de hele dag weg is.. Lastige situatie zeg. Wat zegt schoonzusje ervan?
Bij de eerste een ks. Dus dan lijkt het me ook echt niet te doen. Bij de tweede kon na 8 dagen nog steeds niet pijnloos zitten/staan ivm knip. Dus ik zou er vanuit gaan dat je er niet bij kan zijn, en het bespreken met je zus. Voel je je wel goed dan is dit een meevaller. Ik ken genoeg mensen in mijn omgeving die echt weer heel snel op de been waren.
wij hadden 5 weken na de geboorte van onze kleine de bruiloft van mijn schoonzus. Van te voren dacht ik, ach dat kan makkelijk.... maar het viel me erg tegen. We hadden vaak zware nachten toen vanwege krampjes waren we eigenlijk elke nacht tussen 2 en 5 met hem aan het rondlopen op de arm (om de beurt). Ik ben wel de hele dag op de bruiloft geweest, maar echt leuk vond ik het niet. Ook moest ik rond half 11 savonds op het feest echt afhaken omdat ik zowat door mijn benen zakte. we hadden onze kleine overdag trouwens gewoon mee. Aangezien hij toen snachts vaak wakker was, sliep hij overdag als een roos. heeft door de hele bruiloft heengeslapen.
Afwachten. Voor hetzelfde geld beval je vroeger. En dan nog is het de vraag of je er naar toe kan of niet. De 1 voelt zich na een week weer top en de ander na 4 weken nog niet. Ook mogelijk dat je na je uitgerekende datum bevalt en dan is het helemaal de vraag of je kan gaan. Ik zou het iig niet doen met een baby van 1 week oud. Ik zat na een week op visite bij mn opa. 2 uurtjes. Ik heb het geweten.... En ik lees een beetje dat je het nie leuk vind dat trouwerij zo vroeg rond geboorte gehouden word. Tja, heel jammer voor je maar daar hoeven ze absoluut geen rekening mee te houden. Waarom? Hetzelfde dat feest buiten gehouden word. Ik zou daar echt geen rekening mee houden als het mijn bruiloft/mijn dag is...
Ik zou het zelf toch iets anders gepland hebben als ik van te voren wist dat mijn getuige papa zou worden. Je weet nooit hoe het gaat na de bevalling en of ie niet later komt dan geplant Zou veelste bang zijn dat ik zonder getuige zou zitten je kiest deze persoon toch bewust omdat diegene heel belangrijk voor je is. Kijk je kunt natuurlijk niet met iedereen rekening gaan houden maar is dit geval had ik het echt geprobeerd. En al zeker als ik wist dat ze zwanger waren. ( weet niet of dat in het geval van ts als bekent was)
Toen ik trouwde was mijn zusje 37 weken zwanger.. ik was heel blij toen ze 's ochtends bij mijn ouders arriveerde. Niet alleen omdat ze mijn getuige was (maar mijn andere zus ook, dus we hadden sowieso kunnen trouwen), maar gewoon omdat ze mijn zus was. Overigens was de trouwdatum al bekend toen zij zwanger raakte.. snap heel goed dat ze niet nog een maand ging "niet-proberen"! Zelf had ik 9 weken na de bevalling een bruiloft van een goede vriendin. De kleine is naar mijn moeder geweest (de enige die ik dat op dat moment toevertrouwde) en wij hebben een fijne dag gehad. Maar 9 weken is heel wat anders dan 3 en dus sluit ik me aan bij de anderen.. je kunt het niet plannen. Laat weten dat jullie er wellicht allemaal niet bij zijn. En kijk dan na de bevalling en kraamweek hoe de zaken ervoor staan. Wellicht loopt de bv als een trein, is het een rustige, tevreden (zonder reflux etc) baby en voel jij je goed genoeg. In dat geval, lekker een hotel boeken en gaan.. Is iets van bovenstaande niet het geval.. jammer dan!
wij trouwen aanstaande 7 juni en het nichtje van mijn partner is 9 juni uitgerekend. wij houden er zeker rekening mee dat ze niet komt. als ze wel komt dan komt ze alleen naar de ceremonie omdat het anders te zwaar word. onze trouwdatum was al gepland voordat ze zwanger werd. ik zou het zeker bespreken met het bruidspaar dat het mogelijk is dat jij en misschien ook je partner er niet bij zijn. en verder is het echt afwachten hoe het gaat lopen
Wij hadden 10 dagen na de geboorte van ons kindje een bruiloft. Ben er de hele dag naar toe geweest en de kleine is deels mee geweest. Voor de rest van de dag heeft familie opgepast. Ging heel goed. Bij het voeden heb ik me met ons kindje even teruggetrokken in een rustige ruimte, ging prima. Had zelf een leuk jurkje aan met wat plooien op de buik en kon gewoon op hakken lopen. Heb 's avonds nog lekker gedanst, maar ook wel veel gezeten aangezien ik wat moe was en af en toe wat duizelig. Was de dag erna wel helemaal op en de kleine was wat van slag, maar na een dag was dat bij beiden weer over.
Afwachten en kijken of het gaat, maar ik zou inderdaad wel aangeven dat het niet zeker is dat jij er bij gaat kunnen zijn én dat de aanwezigheid van je man ook onzeker is (want wat als je met 42 weken bevalt bijvoorbeeld? en niet alles verloopt meteen soepeltjes? dan wil je man neem ik aan niet naar de andere kant van het land; dan is hij thuis nodig). Ik had het zelf niet gekund zo kort na de bevalling; ik kon 5 weken na de bevalling net een rondje buiten lopen.
Mijn schoonzus trouwde 2 weken na de geboorte van onze dochter. In aanloop tranen met tuiten gehuild, want hoe moest het toch allemaal. Een dag van tevoren besloot ik alleen naar de ceremonie te gaan en iedereen aan te geven dat het aanraken van ons kindje niet wenselijk was. Uiteindelijk werd het de ceremonie, receptie en zelfs de avond in het restaurant doorgebracht. Dochter sliep al die tijd heerlijk in de kinderwagen en ik genoot van de eerste keer buiten de deur na bevalling. Had ik knikkende knieën van angst? Echt wel, was 14 dagen moeder en begreep er nog weinig van . Kijk hoe de dag loopt en bespreek alles vooraf in alle openheid. Het was mijn schoonzus volledig duidelijk dat het aannemelijker was dat ik niet zou komen, dan wel.