Ik merk dat het lastig is ervaringen te vinden die specifiek over tweeling zwangerschappen gaan. Hier een lijstje vragen, ik ben benieuwd naar ieders verhalen! * Ik ben gruwelijk vermoeid, is dat typisch voor een tweeling * Hoe groot gaat mn buik (nog) worden?!? * De babies zijn wisselend actief in de buik, soms de ene een hele dag de druk terwijl ik de andere nauwelijks voel en andersom. Normaal? * Hoeveel mensen zijn bij de bevalling * Mijn gyn wil met 36 weken inleiden, is dat in alle ziekenhuizen tegenwoordig zo? Ik heb verder niks speciaals * Welke ongemakken kan ik eind 2de, en 3de trimester nog verwachten * Ik heb het gevoel dat, welke kant ik ook lig, ik er altijd eentje 'plet'? Iets specifieker over de vermoeidheid, vooral in de ochtend en middag is het erg. Ik haal 300mrt naar de supermarkt niet zonder pauze. Waarschijnlijk drukken de babies op de ader in mn rug waardoor ik veel duizelig wordt. Naar voren leunen helpt wel merk ik. Maar ik vind deze mate van vermoeidheid niet normaal. Hoe moet ik in hemelsnaam een bevalling doen als ik niet eens meer kan lopen?
Hoe ver ben je? Ik ben tot het eind vermoeid geweest, maar ben nu ook erg vermoeid alleen nu doordat ik niet slaap en toen waarschijnlijk gewoon doordat een tweeling zwangerschap veel van je lichaam vraagt. Vanaf 20 weken kreeg ik al harde buiken etc en ging toen met halve dagen werken. Met 27 weken werd ik opgenomen vanwege veel harde buiken, bleken premature weeën. Bij 30 weken ook weer opname vanwege hetzelfde. Daarna bedrust. Mocht wel af en toe eruit. Kon overigens ook geen lange stukken lopen omdat ik dan ook zo duizelig werd dus vanaf week 31 ofzo had ik een rolstoel.. ik zou met 37 weken ingeleid worden, maar met 36 weken en een dag kwamen de twins spontaan. Ik heb dat gevoel zelfs met eentje dat ik hem plet als Ik erop lig. Maar dat kan echt niet. Qua activiteit weet ik niet goed meer maar volgens mij ook wel verdeeld... op een gegeven moment vond ik het erg vervelend 2 bewegende babies in me buik. Bij mijn bevalling was de verloskundige, gynaecoloog, coassistent en kinderarts. Dus volle bak..
Dank! Ik ben morgen 24 weken. Ik zie dat er ook een club is voor tweeling zwangeren (http://www.zwangerschapspagina.nl/zwangerschap-clubs/561286-zwanger-een-tweeling.html) Daar zal ik mn vragen ook posten
Voor de vermoeidheid zou ik bij de gyn even je bloed laten prikken en testen op ijzer en vit-b12 waarden, ik zit op extra ijzer, foliumzuur en krijg ook vitb12 prikken, maar moe ben ik ook hoor dat hoort er bij, maar extreem moe, nee dat heb ik niet. En blij worden als je onderweg een bankje ziet, yup ik ook kan niet eens de AH in de ronde zonder even te moeten zitten, maar desondanks is het allemaal waard, als je die kleintjes voelt en ziet schoppen
Hoi! Hier ook even mijn lijstje met antwoorden, misschien heb je er wat aan. Zwanger van een een-eiige tweeling overigens. - Ook ik ben snel moe, maar weet wel dat qua waardes zoals ijzer bijvoorbeeld het in orde is. Wordt dat bij jou gecheckt? - Denk niet dat daar iets zinnings over gezegd kan worden. Ik heb een bescheiden buik, genoeg eenlingzwangeren zijn dikker. - Hier ook heel wisselend, ligt aan de ligging wordt me verteld als ik er naar vraag. - Geen idee hoeveel mensen. - Hier geen complicaties tot nu toe, en ondanks dat de placenta wordt gedeeld wil de gyn ze tot 38 wkn laten zitten! - Qua ongemakken heb ik heel veel last van maagzuur, veel jeuk, pijn in mijn bekken, vocht vasthouden, weinig kunnen eten en slecht slapen waardoor erg moe. Maak je borst maar nat, haha. - Herkenbaar. Rugliggen gaat niet want dan word ik benauwd en duizelig. Buikliggen vanzelfsprekend ook niet. Maar bij zijligging lig ik voor mijn gevoel altijd op een baby die dan druk begint te spartelen. Ik lig dus half zij half rug op een fort van kussens. Benieuwd of je er wat mee kan. Sterkte!
- Ik ben ook erg moe maar slapen is voor mij af en toe heel moeilijk omdat zoontje door een huil fase gaat 's nachts dus dat helpt ook niet mee. - Mijn buik is ook al heel groot. Mensen zeggen wel eens voor een tweeling is hij heel bescheiden maar ik ben nu al ruim groter dan bij mijn zoontje op deze termijn. -Ik heb links een hele drukke baby en rechts een redelijk rustige. Dat is ook te zien op de echo's. -Geen idee hoeveel mensen erbij de bevalling gaan zijn. maar mijn vriend zeker. -mijn Gyn wil me gewoon door laten lopen zolang ze het goed doen. tenzij ik echt niet meer kan maar zij zegt wel hoe langer hoe beter. -Ik weet niet wat je verder nog kan verwachten maar ik denk dat dat afhankelijk is van je eigen lichaam ook. -Ik heb dat gevoel ook wel eens maar eigenlijk kan dat gewoon niet. de onderste wordt wel veel actiever als ik op mijn zij lig.
Wat fijn om de herkenbare verhalen te lezen. Vooral ook over de vermoeidheid. Mijn waardes zijn aan het begin geprikt en toen was alles dik in orde. Ik moest alleen foliumzuur in hoge dosis slikken, maar dat is standaard bij mijn ziekenhuis. Deze week word ik als het goed is weer geprikt. En krijg ik die vervelende suikertest (getver). Vanochtend geprobeerd naar mn werk te gaan maar ben al op van het douchen. Naar kantoor komen - ik zou niet weten hoe ik dat moet doen. Ik probeer maar wat thuis te werken....
Qua personeel bij de bevalling had ik begrepen dat er per kindje een arts/verpleegkundige is. Dus 2 gyn's of kinderartsen stand-by en 2 verpleegkundige om de kindjes op te vangen en mee te nemen voor onderzoek na de geboorte indien nodig. En dan eventueel stagiaires, klinisch verloskundigen en leerlingen. En je man.
Beste Kannietslapen, Ik ben ondertussen moeder van een tweeling van 1,5 jaar. Mijn zwangerschap met hen was zwaar. Ik ben bijna de hele zwangerschap ziek te geweest en heb "slechts" 2 maanden/1,5 maand kunnen "genieten" van de zwangerschap. De eerste 3 maanden was ik gruwelijk misselijk en moest steeds overgeven. De gynaecoloog heeft medicijnen uitgeschreven daarvoor. Ook slikte ik extra ijzer en extra foliumzuur. Na 2,5 maand kreeg ik last van maagzuur. Ook hier heeft de gynaecoloog medicijnen voor uitgeschreven. Een van de tweeling lag stuit en de ander lag dwars. Zij zijn dus met keizersnede ter wereld gekomen. Voor iedere baby was een verpleegkundige aanwezig in de OK. Er was een gynaecoloog, twee arts assistenten, anesthesiste en 2 verpleegkundigen en een "fotograaf" en mijn man aanwezig. Drukke boel. Gedurende de zwangerschap was ik verder lichamelijk fit en deed ik bijna iedere dag een dutje. Ik had geen last van overdreven vermoeidheid. 's Avonds ging ik op tijd naar bed, want dan was ik wel moe. Ik heb goed kunnen slapen, maar gezien de grootte (omvang) van mijn buik (twee babies van ieder ruim 3 kilo) kon ik alleen op mijn linker of rechter zijde slapen. Op mijn rug slapen was met 5 maanden al voorbij. Ik ben met 37+5 bevallen door een spoedkeizersnede omdat ik een zwangerschapscholestase had, anders had ik 3 dagen later met een keizersnede bevallen. (38 weken). Nadat de zwangerschap vorderde had ik in mijn 3e trimester (laatste 2 maanden) pas echt pijn aan mijn bekken. Er drukte ruim 6 kilo kind en 2 placentas plus vruchtwater op. Op het laatst wist ik niet meer hoe ik moest zitten of liggen want ik werd gek van de jeuk door de cholestase EN mijn bekken deed zo'n pijn. Ik werd toen pas echt "immobiel" en had moeite mijn dag door te komen. Heel veel succes want de eerste 3 tot 4 maanden na de geboorte zijn het zwaarste door de gebroken nachten en de 7 voedingen per kind per dag. Ik heb een tijd lang tandem gevoed om tijd te besparen. Mijn tweeling sliep met 2,5 maand gelukkig door tot de volgende ochtend, want wij waren echt op! Desondanks zou ik ze nooit meer kwijt willen en ben ik onbeschrijflijk blij en gelukkig dat ze er zijn en dat ik ze heb. Het is echt geweldig!