Ja jij bepaald want jij betaald, helemaal waar. Maar je hoeft je niet als een kreng op te stellen, neem aan dat je na je bruiloft nog steeds vrienden wilt overhebben...en niet alleen voor je geld zoals kim k.. En door onrealistisch ver van te voren precies te willen weten of iemand komt en hoe lang, als er al wordt aangegeven dat niet te kunnen zeggen, stel je je als een blok onredelijk beton op. En daar, als vriendin van TS, je gekwetstst door voelen omdat ze haar kind boven een vriendin stelt, dan ben je gewoon echt triest bezig.
Nou dat is dan erg jammer want wellicht dat we dan hadden kunnen lezen hoe zíj de discussie tussen haar en TS opgevat heeft en wat er volgens haar wel of niet gezegd is zodat oordelen er wat eerlijker aan toe kon gaan ipv dat ze nu met de grond gelijk gemaakt wordt omdat we alleen uit kunnen gaan van de beleving van TS. Mijn ervaring is nl dat wanneer er ergens een discussie ontstaat en deze niet onderling wordt uitgesproken maar gewoon ergens in de groep wordt gegooi zonder de andere daarbij in te betrekken dat de helft van het verhaal (bewust of onbewust) verdraaid of weggelaten wordt en de waarheid ergens in het midden ligt.
Ookal heb ik zelf dit topic gestart ben ik het zeker met je eens hoor. Het is ook niet eerlijk dat alleen mijn kant hier gelezen kan worden maar het lukt natuurlijk niet om haar hier ook mee te laten schrijven. Ik heb echt geprobeerd om de situatie zo 'neutraal' mogelijk neer te zetten zonder dat ik mijn vriendin in een kwaad daglicht wil zetten. Ik weet zelf ook dat ik haar niet zo hop aan de kant zal schuiven en er echt heel veel voor over heb om de vriendschap te redden. Wat ik vooral met dit topic wilde is voor mezelf proberen om de kant van vriendin beter te begrijpen. Waarom is ze zo gekwetst door mij?
Ik heb dus niet alle pagina's gelezen, las ergens iets over een eventueel psychisch iets...nou dat is ergens maar te hopen want mijn reactie op de OP: Waaaaaaat is ze helemaal van de pot gelazerd?? Die kon wat mij betreft echt de boom in...
De enige die hier antwoord op kan geven is je vriendin zelf. Ik zou daarom proberen met haar een gesprek aan te gaan, waarin je met haar deelt dat je verdrietig bent over hoe e.e.a. is gelopen en dat je graag wilt weten wat haar precies zo boos heeft gemaakt, omdat je juist naar een oplossing wilde zoeken. Kinderen zou ik even buiten beschouwing laten, maar puur gericht op jullie relatie.
Niet alles gelezen, maar wat een Bridezilla! Ik zou mooi thuisblijven en dikke doei voor die vriendschap!
Je bent geen kreng als je geen kinderen op je bruiloft wilt, je bent wel een kreng als je een goede vriendin van je verplicht haar pas geboren baby thuis te laten terwijl ze borstvoeding geeft.
Ppfftt wat een gedoe over een bruiloft. Ik ben blij dat ik niet zo'n vriendin heb. Ook nog nooit mee gemaakt. Ook niet bij kinderloze vrienden. Toen was een vriendin met pasgeboren baby welkom en onze ( oudere ) kinderen niet. Iets wat ik helemaal begrijp. Ik zou het zo laten TS, gezellig in de avond gaan en de vriendschap laten bekoelen.
Ik snap niet zo goed wat "ik wil graag dat MIJN bruiloft gaat zoals ik het graag wil" te maken heeft met "je als een kreng opstellen"? Het heeft alles te maken met respect voor de wensen van het bruidspaar. Onze bruiloft had kinderen, waarvan er eentje mijn sleep vasthield in de kerk. Ze heeft zich voorbeeldig gedragen. Mijn neefjes daarentegen wasreb een ander verhaal. Ik geloof me dat een huilend kind in een grote, akoestische kerk geen pretje is. De koters zijn gelukkig daarna naar de respectievelijke schoonopa's en -oma's gegaan, dus het probleem was daarna over. Ik snap dus wel degelijk dat je geen kinderen wilt. Soms kun je niet uit een situatie weg met een kind. Zo ben ik ook wel eens op een bruiloft geweest waarvan ik WEET dat het bruidspaar geen stukjes/liedjes/"ludieke" acties wenste. Die wens heeft de bruid niet een keer, maar enkele malen zelfs geuit. En wat gebeurde er ... een groep mensen heeft die wens gewoon compleet naast zich neergelegd want "ze moesten niet zo zeuren, het hoorde er gewoon bij" ... ik heb de bruid nog nooit zo verdrietig gezien. Ik vind het gewoon onrespectvol. Dit is bij uitstek de dag waarin het om jou en je kersverse echtgenoot draait. Waar je totaal niet na hoeft te denken over dingen, omdat je ze allemaal van te voren vastgelegd en gepland hebt. De dag waarin je het geluk en de liefde van je leven viert. En wie ben jij dan om dat gevoel gewoon compleet te negeren "want je vind haar een kreng als ze ze zich aan JOU wensen wil commiteren" ... DAT vind ik je nou eens als een kreng gedragen...
Ach, daar verbaas ik mij hier vaker over. Alles wordt er maar op het forum gekwakt. Wat schoonmoeder zei of röntgenfoto van been van moeder, of vriendinnenkwesties, of huwelijkskwesties. Enz.... Lieve TS, mag ik vragen waarom je dit op zp plaatst? Is er iemand anders in je omgeving waarmee je dit kunt bespreken? (Dit bedoel ik niet raar of aanvallend, maar ben gewoon benieuwd).
Heb je een online link. Ik krijg hem niet scherp en leesbaar. Ts: volg je gevoel. Je kan nog een keer in gesprek gaan en dan idd niets over de kinderen zeggen. Maar in mijn ogen meer voor de duidelijkheid als dat je er nog wat aan kunt doen. Als je vriendschap dan eindigt hoef je in ieder geval niet de rest van je leven te puzzelen. Succes. Ik ben het eens dat vriendin iets teveel vraagt van je. Dat is jammer.
Je gedraagt je als een kreng wanneer je dingen per se alleen op jouw manier wilt, en je dan gekrenkt gedraagt en voelt als iemand niet in je verhaal mee kan. Je totaal niet willen inleven in een ander en maar gelijk de deur dichtsmijt alsof je een nijdige kleuter bent. Het draait helemaal niet over je wens van wel of geen kinderen op de bruiloft, dat is je goed recht, maar als je iemand zo gelijk afserveert omdat ze niet doen wat je zegt ga je te ver, ook al betaal/bepaal je.
Dan is het aan die vriendin om te besluiten niet te gaan. Maar verwachten dat er een uitzondering wordt gemaakt is natuurlijk een beetje naïef. Want waar trek je de grens dan? Persoonlijk heb ik niet zo'n probleem om een oppas te regelen dan, maar dat ben ik. Ik ben wat makkelijker denk ik
Ze bedoelde; je kan niet EN verwachten dat je je newborn thuis laat EN verwachten dat je het nu al toe zegt EN het respecloos vinden als de ander aangeeft daar nu geen antwoord op te kunnen geven. Dat is dus alles eisen op haar manier en dat is de kreng uithangen MAAR gewoon eisen zoals; geen kinderen welkom, is niet gelijk de kreng uithangen.
Denk eerder dat men je een kreng vind omdat alles moet wijken omdat JIJ ( bridezilla ) de dag wilt vieren zoals JIJ dat wilt. Natuurlijk is het jouw dag maar waarom moet iedereen alles doen wat jij wilt? Je kan je ook verplaatsen in sommige situaties zoals die van bijvoorbeeld TS. Ik vind dat je je dan inderdaad wat minder als kreng op kan stellen en een beetje kunnen schipperen in jouw wensen. In speciale situaties vind ik dat je wel wat meer compassie kan tonen. Althans, voor mijn beste vriendin zou ik dat wel willen doen. Ik zou het fijn vinden als zij er bij zou kunnen zijn maar zou het ook vervelend voor haar vinden als zij zich in allerlei bochten moest wringen om er bij te kunnen zijn. Maar goed, mijn beste vriendin is mijn alles en wij doen werkelijk alles voor elkaar. Daar ben je immers beste vriendinnen voor. Maar de vriendin van TS is in mijn ogen dus een goed voorbeeld van een kreng '' Ikke, Ikke, Ikke en de rest kan stikken '' zo iemand verdiend de naam '' beste vriendin '' niet.
Ik snap idd dat ze hier niet mee kan schrijven maar als je wilt weten wat haar nou precies dwars zit dan is zij de enige die hier antwoord op kan geven en niet een stel meiden die niet aanwezig was bij jullie gesprek maar het wel allemaal beter schijnt te weten. Je wilde advies en dat begrijp ik op zich wel maar wat heb je er eigenlijk aan als de meeste je vertellen dat 'je beter die gekke, egoistische, nare bridezilla aan de kant kan schuiven omdat het geen echte vriendin is..dat ze maar de pot op kan'. Je geeft zelf aan dat jullie nu al zo lang vriendinnen zijn. Zou best zonde zijn als je je jarenlange vriendschap met haar zou laten afhangen van het advies dat je van mensen krijgt die bij het voorbij gaan even naar je openingspost hebben gekeken en binnen 2 min al zogenaamd helemaal hebben uitgevogeld wat voor een persoon zij is. Ik zou toch nog een keer met haar in gesprek gaan en laat haar maar vertellen wat haar zo dwars zit.