Ik heb terugkerende lage rugklachten en heb veel fysio en osteopatie achter de rug. Ik ken mijn oefeningen en heb zo'n lekkere 'skippybal' om op te zitten De laatste keer vond de fysio dat het op 'een hernia leek', maar dat is nooit bewezen of uitgesloten. Nu is het terug. Fors! En het heeft invloed op alles wat ik doe. Ik slik nu pijnstillers sinds anderhalve week. Ik vond het wel welletjes en vroeg de huisarts of een foto, scan, mri of iets dergelijks mogelijk was. Ze zei toen dat ze niet dacht dat er iets uit zou komen. En... en daar komt íe, bij de meeste mensen zonder klachten is ook wel eens een kleine hernia te zien, dus als er al iets uit zou komen, tja, dan zou ik daar ook niet veel aan hebben (volgens mij bedoelde ze: dan gaan we niet opereren). Nu wil ik echt geen operatie maar ik wil zo graag dat er eens 'nader' naar gekeken wordt. Ik heb respect voor haar uitleg maar het voelt ook als een ontmoedigingsbeleid. Wanneer kun je dan wel een scan laten maken? Ik begrijp ook dat er heeeel vaak scans 'ten onrechte' worden gemaakt, dat daar kosten aan verbonden zijn etc... Maar nu ging ik naar huis met niks. Gewoon mijn eigen pijnstilling blijven slikken. En weer terugkomen als het aanhoudt. Ik merk dat ik het beu ben, ik let heel goed op mijn houding, ik doe mijn oefeningen. Maar ik weet niet waarom het steeds zo snel terugkomt. Herkent iemand iets? Heeft iemand tips? Ik heb trouwens wel een afspraak bij de osteopaat staan, dat is mijn held
laat je doorverwijzen naar een specialist. Je doet alles goed en toch lijkt er chronisch iets mis met je rug. Ik had toen uitvalsverschijnselen, doorverwezen naar neuroloog, die bestelde een MRI. ik had idd een kleine hernia, maar dat was an sich niet de oorzaak. maar de andere oorzaak werd wel gevonden.
Laat je doorverwijzen naar een rugkliniek. Ik liep bijna 1.5 jaar met hele heftige klachten. van fysio naar fysio, allerlei oefeningen maar ik bewoog als een bejaarde. De pijn was ondragelijk, ik sliep niet meer. Ik moet wel eerlijk bekennen dat het niet zozeer mijn rug was maar echt zenuwpijn in en naar mijn been. Ik kon op het laatste geen 5 minuten meer lopen. Na de verwijzing had ik binnen 4 dagen een afspraak in de rugkliniek, 2 dagen later de MRI en een week daarna lag ik op de ok om de hernia te verwijderen. Vanaf de dag van operatie leef ik pijnvrij, zo een verademing
Wat was de andere oorzaak als ik het mag vragen? Ik heb ook een hernia maar gezien mijn pijnlevel denken ze dat er meer aan de hand is. Een vergelijkbaar verhaal zou me verder kunnen helpen.
ik heb jaren met rugpijn gelopen, die doortrok naar mijn heup en bovenbenen. toen is bij mij een mri gemaakt, ivm vermoeden hernia. Dit bleek niet zo, al had ik al wel slijtage tussen de wervels, de wervels zaten toen al bot op bot, ipv kraakbeen er tussen. Dit kon volgens hun, ondanks dat de slijtage al fors was op toen 24 jarige leeftijd (ben vandaag 42 geworden) niet de oorzaak van deze heftige pijn zijn. Jaar later ben ik gescheiden van mijn eerste man, na een paar maanden op mezelf verdween de pijn binnen een week!! Oorzaak hier was dus stress. Dat klopt ook, want als ik erg gespannen ben/gestressed ben, een langere periode achter elkaar, krijg ik steevast weer last van mijn rug. Zo zat ik bij mijn vorige werkgever niet op zijn plek, gaf enorm veel geestelijke spanningen. Kreeg toen ook weer last van hernia-achtige verschijnselen, heel apart. Verdween ook pas toen ik bij deze werkgever wegging.
Bij mij heeft het 14 jaar geduurd voor ik een mri kreeg! Al die tijd weggestuurd onder het mom van 'iedereen heeft weleens rugpijn'. Ik ben bij allerlei artsen geweest voor hulp en eentje zei zelfs 'jij denkt dat er iets te zien is aan je rug, maar er is niks aan de hand joh!' ik voelde me zo onbegrepen en werd er erg onzeker van. Het zou allemaal tussen mijn oren zitten... Tot ik al 1.5 jaar in de rolstoel zat (ja ik kon niet meer lopen, zat allemaal tussen mijn oren ) en er met tegenzin een mri werd gemaakt. Ik werd niet lang na de mri gebeld door de arts met haar excuses: mijn hele bekken en ruggengraat waren aangedaan. Een reumatische ziekte die kraakbeen heeft weggevreten en de boel verbeend is. Ik zal nooit meer zonder pijn zijn en ik kan mijn ruggengraat amper nog buigen. Nu is dit een extreem voorbeeld maar het heeft mij 1 ding geleerd: als jij het niet vertrouwd, laat je dan niet afschepen!
Ik kreeg een mei nadat rugklachten over gingen op uitval en reflexen die ik was verloren. Daarvoor 2 jaar gelopen met rugpijn en zenuwpijn.. Kort na diagnose hernia door mri viel mijn complete rechterbeen uit. Spoed operatie. Na redelijk snel herstel eindelijk pijn vrij. Zo'n 3/4 maanden later hevige pijn in andere been. Liep nog bij neurochirurg dus daar aangekaart. Weer mri. Super grote hernia. Wilde afwachten. Uiteindelijk na nog is 2 mnd weer uitval en hevige zenuwpijn. Dat vond ik erger dan rugpijn en alle pijn bij elkaar. Beval nog liever tig keer. Weer operatie. Herstel ging snel maar rug was nu super instabiel. Uiteindelijk maart 2015 rug vast gezet. Rugpijn is er nog. Zenuwpijn recht ook weer maar niet zo heftig als was. Rugpijn is pff hou maar op.. Dood onderbeen is ook blijvend naar reflexen zijn nog aanwezig. Moet met pijn leren leven. Al met al zou ik het zo over doen. Zenuwpijn is Iets wat ik echt als naar ervaar. Nu nog dus regelmatig last van. Morfine onderdrukt redelijk samen met andere medicatie. Succes
@Lovewinnie: jouw verhaal is redelijk vergelijkbaar als dat van mijn exman. En net als Vlinder ben ik behoorlijk lang "voor gek verklaard" als in, het zou tussen mijn oren zitten. Maar in de tussentijd mij wel morfine geven. Beetje raar om iemand die je als psychisch patiënt beschouwt met zulke zware pijnstillers af te schepen. Na een jaar een MRI gehad, maar toen ik de uitslag "hernia" kreeg was ik net zwanger. In de tussentijd ging mijn exman meerdere keren onder het mes met als resultaat dat hij nauwelijks nog iets kan. Omdat ik bang ben dat mij ook iets dergelijks zou kunnen overkomen, wilde ik eerst mijn kinderwens compleet maken voordat ze aan mijn rug gaan sleutelen. Ik wil niet na een weet ik veel wat voor lijdensweg horen "jamaar mevrouw, u mag nu niet meer zwanger raken hoor" Na mijn bevalling wil ik opnieuw naar mijn rug laten kijken en er iets aan proberen te doen. Alleen wil ik niet meer bij een arts terecht komen die mij niet serieus neemt zoals eerder het geval was. Daarom vroeg ik ook naar de kliniek en andere ervaringen Als ik een goed beeld kan krijgen van waar ik moet zijn zou ik daar enorm mee geholpen zijn. En het maakt me werkelijk geen fluit uit of ik vanuit Brabant naar Groningen moet. (Mijn zoon heeft meerdere handicaps en we zijn naar de beste specialisten op dat gebied gegaan, we gaan ervoor naar Rotterdam én Amsterdam, vanuit Brabant dus, en dat elk kwartaal 2x) Dank aan TS voor het openen van dit topic
Ik kan je alleen maar een positief verhaal meegeven. Ik heb zo vreselijk lang met (zenuw) pijn gelopen. Was zo beperkt in wat ik nog kon. Na mijn operatie wandelde ik dezelfde avond nog pijnvrij over de gang. Het herstel ging razend snel en na 6 weken ben ik , terwijl iedereen me hier voor gek verklaarde, heerlijk 3 weken met de auto op vakantie naar frankrijk geweest en heb pijnvrij genoten van een heerlijk vakantie. Ik kan oprecht zeggen dat ik nu al een halfjaar compleet pijnvrij ben. Dat verbaasd de artsen wel omdat de zenuw fors geklemt zat en de hernia complex was. Maar ik voel alles en heb geen tintelingen oid. Ik zou alleen willen dat ik een jaar eerder geopereerd was. Over de klinieken kan ik niet anders dan lofend spreken. De arts van lange voorhout is een typische vreemde man met een bijzondere benadering maar geweldig kundig als je het mij vraagt evenals de arts die mij geopereerd heeft.
Graag gedaan Ik zal me vanavond gaan verdiepen in de reacties. Wat lopen er veel mensen met rugklachten rond he.
Ik heb ook versleten tussenwervels, schijnt vaker voor te komen bij lange jonge vrouwen die hun hele leven actief zijn (in mijn geval handbal). Ik heb de rug van een vrouw van 65
Top kliniek he! Mijn man is daar in juni geopereerd ook een hernia. Is bij jou ook de pted methode gebruiktM
Fysio kan ook contact opnemen met de huisarts ivm doorverwijzen naar een specialist of naar een pijnpoli
Ik had ook hevige rugklachten waarvoor morfine. Omdat ik ook een burn-out had werd alles daarop gegooid. Na veel aandringen voor verder onderzoek werd ik afgescheept met een consult revalidatie om met de pijn te leren leven en er zou wel nog voor de vorm een foto gemaakt worden. Dag erna werd ik gebeld. Ontsteking si-gewricht waarschijnlijk rheuma. 3 dagen later spoedconsult rheumatoloog en ja hoor inderdaad rheuma ( bechterew). Sinds eptember krijg ik gericht. Mooie is dat na de diagnose toen alle stukjes op zijn plaats vielen en ik dus echt iets had dat mijn burn out als sneeuw voor de zon verdween. Ik had mezelf volledig overbelast door maar door te blijven gaan met die fysieke klachten. Niks doen en pas op de plaats was de beste behandeling voor mijn burn out
Bij mij begonnen de rug klachten in de zwangerschap. Er werd toen gezegd bekkeninstabiliteit. Een jaar na mijn bevalling had ik nog klachten en ben ik gaan revalideren. De klachten werden toen erger. Volgens de revalidatie arts zat het tussen mijn oren. Op het moment dat ik tintelingen kreeg ben ik weer naar de huisarts gegaan. Ik kwam bij een huisarts in opleiding. Hij heeft mij gelijk doorverwezen naar de neuroloog. Toen ze een aantal testen deed was het gelijk duidelijk en is er een mri gedaan. Diagnose hernia l5-s1 met zenuwwortel compressie. Eerst bij de pijnpoli gelopen maar dit hielp niet voldoende. Later ben ik geopereerd. Ik heb nog dagelijks zenuwpijn en tintelingen. Ik heb 2jr met klachten gelopen voordat er onderzoek is gedaan. Sterkte
Een mri heeft bij rugklachten ook heel vaak geen toegevoegde waarde. Ik ben wel onder de scan geweest, er was een hernia zichtbaar. Maar dat wist de neuroloog ook wel zonder mri, binnen 2 minuten wist hij genoeg. Als je geen uitval hebt, je urine niet laat lopen en geen klapvoet hebt, loop je na de mri met diagnose maar zonder behandelplan weer naar huis. Ja ik wist toen dat ik een hernia had, maar verder was alles nog hetzelfde zeg maar. Ik heb zelf heel veel oefentherapie gevolgd fn op een ochtend was de zenuwpijn weer weg. Om te werken aan je rugklachten, hoef je niet perse voor onder de scan. Ik zou er gewoon mee aan de slag gaan!