een emotionele worsteling vind ik het soms het zwanger worden. afgelopen september hadden we na 23 rondes, onderzoeken, hsg etc onverwachts een positieve zwangerschapstest in onze handen. Door het dolle heen waren we! hoe gek het klinkt.. het was ook meteen zo van ons! maar na 2,5 week kreeg ik buikpijn en een echo constateerde een te klein vruchtje.. een week later zette de buikpijnen door tot een miskraam. Je houdt het in je achterhoofd dat het mis kan gaan.. maar toch is het even heel verdrietig. Ik merk dat ik het lastig vind nu.. dat mijn cyclus weer op gang is gekomen.. dat we weer mogen proberen om zwanger te worden en dit weer een jaar zelf moeten proberen (ipv in januari beginnen met iui) ik worstel daar mee.. Ik ben een behoorlijk positief mens.. maar het verplichte nummertje,het afwachten, de "kwaaltjes" Ik kijk er absoluut nog niet naar uit! en dat vind ik moeilijk. want ik herken mij zelf hier niet in. Want de wens is zo enorm groot!! nu lees ik wel eens iets over homeopathie en osteopathie. zijn er meiden die hier ervaringen mee hebben?
Heb er hier ergens wel eerder een topic gelezen over osteopathie...met positieve verhalen ook dus zou die eens opzoeken, wie weet heb je er wat aan. Maar jeetje wat verdrietig, en wat lijkt me het moeilijk voor je! Het is ook erg lastig om dit proces door te moeten en daar mag je jezelf best flink wat compassie voor geven. Is niet vreemd dat je er tegen op ziet, is zelfs eerder normaal gezien hetgeen je doormaakt. En dat positieve deel van jou komt wel weer terug, misschien duurt het even maar bedenk dan dat je gewoon wat meer tijd nodig hebt om te helen en positief te kunnen zijn. Dat geeft niet, dat mag ook. Hele dikke (virtuele) knuffel jouw kant op, zet hem op!
Beste Lin1989, Wat een vervelende ervaring...ikzelf zit nu in ronde 15 en inmiddels 3 maanden Clomid achter de rug. Ik moet nog 3 maanden proberen met Clomid voordat ik weer terug mag naar het zkh. Ik ben diegene die een topic gestart is over osteopathie (ik weet niet hoe ik hier die link moet delen. Maar via mijn naam kun je dit onderwerp vinden). Ik heb nu 4 behandelingen gehad, nog geen zwangerschap maar ik voel mij er wel een stuk beter bij/onder. De osteopaat helpt mij tevens door de clomidbehandeling heen gezien ik best veel last heb van hevige bijwerkingen. Ik zou zeggen kijk even op dit topic, meerdere dames hebben ee positieve verhalen gedeeld. Veel succes en hou een beetje goede hoop...💋
Misschien helpt acupunctuur jou wel. Ik doe het zelf ook en vind het enorm helpen om te ontspannen, tot op heden nog niet zwanger. Succes
Hey, wat heftig zeg. Na zo'n lange tijd eindelijk zwanger en dan gaat het mis... En dan word je nog eens extra gestraft want je kunt zwanger worden dus ga nog maar een jaar proberen :x. Ik weet niet of ik dat zou accepteren... Dus ik snap heel goed dat het moeilijk is, al zijn wij 'nog maar' 11 maanden bezig. Verder: ik ben een paar keer naar een magnetiseur geweest. Ik werd er heel rustig van. Maar helaas heeft het dus nog niet geleid tot een zwangerschap... Sterkte ermee, ik hoop dat je snel zwanger bent van een mooie plakkerd!
Mijn zus is toendertijd ook naar een magnetiseur geweest (zij heeft dezelfde 'afwijking' als ik). Na 23 rondes was zij na 2 behandelingen zwanger. Misschien toeval maar wie weet werkt het...het is voor mij nog iets wat ik misschien na mijn osteopathiebehandelingen zou willen doen. Ik word door de osteopaat ook voor andere dingen behandeld, vandaar nu de keus hiervoor.
heej meiden! wat een lieve en hartverwarmende reacties! dank jullie wel! gek om te zeggen.. maar soms heb ik het gevoel alsof ik die hele zwangerschap en de miskraam gedroomd heb. dat het niet echt gebeurd is! zo'n rollercoaster van emoties is het geweest! maar.. de blijdschap die we gevoeld hebben met de positieve test daar kunnen we ook echt kracht uit putten! wat was dat een mooi moment die vergeten we niet meer! @bolleke of je 3,5, 11, 23 maanden of nog langer bezig bent dat maakt niks uit!.. de wens blijft hetzelfde.. alleen de weg ernaar toe word ingewikkelder! en dat is echt kut soms!! @ burns ik ga je topic opzoeken! dank je wel! heb inmiddels wel al een osteopaat gemaild met de vraag of ze er wat mee kunnen. acupunctuur kan ook nog idd! magnetiseur. nog nooit van gehoord. ga ik ook eens bekijken! wat heb je eigenlijk een hoop! hihi
Tip van mij: zoek ander ziekenhuis op en zeg niet dat je zwanger bent geweest. Dit hadden wij ook moeten doen en kwamen we later pas op. Ze controleren dit heus niet. Ik weet wat t is meid (2.5 jaar en 2 miskramen verder) is t eindelijk gelukt om zwanger te worden en te blijven. Succes
Ik vind het raar dat ze jullie na zoveel rondes en een miskraam weer voor een jaar naar huis hebben gestuurd. Ik zou toch echt op je strepen gaan staan...
moet eerlijk zijn.. dat ik eigenlijk heel blij ben met het ziekenhuis waar wij lopen en dat ik mij altijd heel welkom en fijn voel. Het is een ziekenhuis die een pluim van Freya heeft en in veel bloggen en advies geven! Zij hebben onderzoek gedaan bij vrouwen na een miskraam. van de 500 vrouwen was 50% zelf zwanger geworden na een miskraam. de kans met iui is 30% na 6 behandelingen dus veel lager als een jaar zelf proberen! dus opzich vind ik dat prima.. in hoeverre wil ik de medische molen in als dat misschien niet nodig is. wel word ik in maart weer gecheckt op mijn amh.. (eicelwaardes) en als dat gewijzigd is gaan ze meteen ingrijpen! dat stelt gerust. Ik zie meer op tegen de verplichte nummers straks.. die ben ik na 2 jaar gewoon behoorlijk zat! en dat doet mij veel verdriet.
Wat een vervelende en verdrietige situatie. Helaas heel herkenbaar! Wij gaan zo'n beetje gelijk op zo te zien Ik heb in juli een bbz mk gekregen Nu waren wij in februari dit jaar voor een jaar (!!) naar huis gestuurd. Wij zelf hadden besloten om in oktober terug te gaan, dan zouden we 2 jaar bezig zijn. Maar goed nu die bbz er tussendoor kwam vonden we het ook een beetje raar een maand later (moest eerst een cyclus afwachten) weer op de stoep te staan van de gynaecoloog. Dus tellen wij de maanden maar af tot februari. (dan zijn we 2,5 jaar bezig). Ik herken je gevoel dus echt heel erg. Want de fase dat het spannend en leuk is om proberen zwanger te worden ben je na ruim 2 jaar echt wel kwijt. Misschien anders toch voor jullie zelf een maand nemen waarop het "genoeg" is. Dat jullie dan terug gaan naar de gyn omdat het emotioneel gewoon te zwaar is? Lijkt me toch niet gek. Sterkte in elk geval. X