Keizersnede

Ik heb een keizersnee gehad, alleen niet gepland dus wel iets andere ervaringen denk ik dan dat jij zal krijgen.

Ik was tijdens het zetten van de ruggenprik nog weeen aan het opvangen dus was daar meer mee bezig. Ik heb verder echt helemaal niets van de ruggenprik gevoeld. En ook tijdens de operatie heb ik eigenlijk zo goed als niets gevoeld. Ik heb een klein beetje getrek aan mijn buik gevoeld, maar verder echyt helemaal niets.
Ze houden je ook aan de praat en vertellen wat er gebeurd.

En over de tijd erna weet ik eerlijk gezegd niet meer hoelang dat geduurd heeft totdat ik mijn dochter zag, voor mijn gevoel maar een halfuurtje. Ik heb dat ook niet als vervelend ervaren. Behalve dat ze al was aangekleed toen ik der weer zag.

 

Hoi,

Sanne is geboren met een spoed keizersnee, ik kon me dus nergens op voor bereiden. Ik heb een ruggenprik gekregen terwijl ik persdrang had, had toen al volledige ontsluiting, maar van de prik heb ik niet zoveel gevoeld en gemerkt, was meer bezig met het wegpuffen.
Bij de operatie stond mijn man aan mijn hoofd, en toen de kleine werd geboren werd ze even bij mijn hoofd gelegd om te kijken, en kusjes te geven. Daarna ging papa mee met de kleine en zijn ze mij gaan hechten. Binnen een half uur was ik weer terug op de verloskamer en daar was mijn kleine meid ook, alleen met een luier aan, en werd toen nog voor een uur op mijn blote borst gelegd, om de band zeg maar op te bouwen.
Ik heb dat stuk totaal niet als vervelend ervaren, ik werd ook goed opgevangen toen bleek dat mijn normale bevalling niet meer lukte. Waar ik van baalde is dat het een keizersnede werd, daar kon ik me niet zo bij neerleggen, maar het moest gewoon.
Wij hebben er echt een heel goed gevoel bij gehad, en voor ik het wist was ik weer bij mijn kleine meid. ik ben dan ook niet op de uitslaapkamer geweest, ging van de ok direct terug naar de verloskamer.
Sterkte met je bevalling/keizersnee

 

Hoi, ik heb ook een spoed keizersnee gehad. Ruggenprik heb ik niet zozeer gevoeld (veel te veel bezig met de weeën) maar het duwen voelde ik wel. Ik kan alleen maat zeggen, vertel het, dan kunnen ze er rekening me houden. Ik vond het ook eng, maar kon het wel"weg praten" als je snapt waar ik bedoel. Over de uitslaap kamer, misschien is het en idee om te vragen waarom dit moet? Bij mij (en vele andere) hoefde dit niet, kon na het hechten direct naar mijn dochter. Als je je niet goed voelt, à la maar anders zou ik even goed vragen wat het doel is hier van. Je kunt even opzoeken op "natuurlijke keizersnee"ik heb daar en tijd geleden en topic over geopend, zo zie je hoe het ook kan! Nog 1 tip, laat s ze in elk geval je kindje nog niet aankleden. En uurtje bloot_op_bloot is heel goed voor de hechting! Heel veel succes met alles!

 

Ik heb een spoedkeizersnee en een geplande keizersnee gehad, dus zal je het verhaal van de geplande vertellen.
Ja, je voelt alles aan je buik en dan doet het geen pijn. Hele gekke gewaarwording! Kan me voorstellen dat je denkt dat je in paniek raakt. Ik ben zelf vrij rustig geweest, tot ze geboren werd en een oerkreet gaf! Ik ging hyperventileren, maar een verpleegkundige ging met mij mee ademen en ik kon iets extra zuurstof krijgen en toen was het weer over.
Ze halen de baby uit je buik en je mag het even zien en knuffelen. Daarna moet je je man meesturen met alle controles (vergeet ;m niet te instrueren dat ALLES gefotografeerd en/of opgenomen meot worden!) en gaan ze jou hechten. Bij mij duurde het niet langer dan een minuut of 20.
Ik heb max. een half uur op de verkoeverkamer gelegen. Heb zelf gevraagd wanneer ik terug mocht. Als je je goed voelt, laat dat dan weten! Dan kunnen ze je mss eerder terugbrengen

Bedenk ook voor jezelf wat je graag wilt. Bij de oudste heb ik haar bijv. niet naakt bij me gehad en heb ik pas na 14 uur voor het eerst bv gegeven. Bij de jongste had ik vooraf besproken dat ik haar bij me wilde. Toen ik terug was, hebben ze haar uitgekleed en lekker bij me gelegd. Na een half uurtje ging ze vanzelf op zoek naar melk! hihi
als je nog meer vragen hebt, stel ze gerust!

 

een ongeplande en een geplande ks gehad.
Beide keren was de ruggeprik echt een eitje. De eerste keer kon ik de prikmeneer wel zoenen . Opeens had ik geen pijn meer!! Had al weken barstensveel pijn in mijn bekken en na tig weeenstormen is geen pijn heel fijn!
Ok ging heel snel. Ik riep nog zijn jullie al begonnen en toen ging de groene doek al naar beneden zodat ik mijn dochter echt uit mijn buik zag komen.
Het moment dat ze weg ging was naar maar kreeg gelukkig wel een fotootje in mijn hand.
Binnen een uur lag ze bij me aan de borst. Wel aangekleed. Akelig was vooral dat mijn bloeddruk instortte en ik daardoor erg moest spugen.

Bij de tweede was het gepland en ging ik er anders in.
Door de ruggeprik ging mijn bloedddruk meteen weer onderuit. Hondsberoerd, er werd van alles ingespoten en de anastesist praatte goed op me in zodat ik rustig bleef.
Toen mijn dochtertje geboren was, nu wist ik dat de groene lap naar beneden ging was het weggaan moment wel weer naar.
Toen mijn man mee was naar beneden ging mijn bloeddruk weer onderuit, kreeg ik een bloeding in mijn buik en heel veel pijn en viel een beetje weg
Niet leuk maar gelukkig was mijn man er niet bij. Wederom werd heel goed verteld wat er aan de hand was.
Het hechten liet de gyn aan de assisstent over en bleef naast me zitten totdat alles weer rustig was. Ze legde nog eens goed uit wat er gebeurde.
Op de uitslaap duurde het even voordat mijn dochter kwam maar ik kreeg haar in luier bij me en ze hapte meteen aan. ( en liet ook bijna niet los!)
Dan ben je alle narigheid bijna weer vergeten. Mijn bloeddruk en hartslag bleven de hele dag nog een beetje van slag vanwege alle zooi die ze tijdens de ok inspoten om mijn bloeddruk op peil te houden maar voor de rest is het herstel de tweede keer goed verlopen.

Heb je nog een opname gesprek op de afdeling ( had ik twee dagen van te voren) geef goed aan waar je tegen op ziet en wat je wil

 

o ja bij beide ks was er vpk bij die er speciaal was om de foto's te maken!

 

Van de ruggeprik voel je vrijwel niks, je voelt een klein prikje maar doet absoluut geen pijn.
Je voelt idd dat ze bezig zijn bij/in je buik, maar geen pijn. Het is een heel apart 'gevoel'. Maar er staat een heel team met mensen om je heen dus er is altijd wel iemand die je kan helpen mocht je in paniek raken.
Robyn heb ik even gezien toen ze uit mijn buik gehaald werd, daarna is ze eerst gecontroleerd en schoongemaakt en werd ze bij mij gelegd (ondertussen werd ik dichtgenaaid, onderhuidse hechtingen). Mijn vriend is bij onze dochter gebleven en ik kwam in de uitslaapzaal, heb daar ongeveer 45minuten gelegen toen mijn vriend met dochter kwam.

 

De rggenprik was echt een appeltje eitje! ha ha. Niks gevoeld. Wel zeiden ze dat je een drukkend gevoel kon voelen. Het voelt alsof iemand met een wijsvinger even op je rug druk.... doet uiteraard geen pijn.
Na het hechten etc (plm 45 min) ga je naar de uitslaaplamer en mag je pas weer weg als je je tenen kan bewegen en je been omhoog kan doen of buigen. Bij mij duurde dat 3 uur!!! Maar de tijd vloog wel voorbij omdat ik steeds aan t oefenen was ha ha. Best raar als je dat ineens niet meer kan doen.

Daarna mag je naar je kamer waar je partner met je kindje op je wacht. Heerlijk moment.
Voor de rest moet ik zeggen dat ik liever een keizersnede doe dan naar de tandarts ga ha ha.
Mocht zelfs na 2 dagen alweer naar huis!

Dus mijn ervaring is....... niet druk maken

 

Bij mij was de ruggenprik een hel. Het prikken zelf was pijnlijk, en net daarna voelde ik hoe een vloeistof in mn rug stroomde en een heel branderig gevoel gaf. Net of ik echt in brand stond. Dit hield zo´n 5 minuten aan.
De keizersnee zelf deed geen pijn, hoewel ik het als heel naar ervaren heb dat ik daar met armen wijd en benen gestrekt vastgebonden lag, bibberend van de kou.
Na de ks heb ik 2 nachten zoveel pijn gehad dat ik dood wilde, daarna ging het gelukkig steeds beter.

 

De ruggeprik vond ik verschrikkelijk. Eerst prikjes om de plek te verdoven en daarna de echte prik. Deze moest bij mij drie keer omdat hij er niet doorkwam en het goede plekje niet kon vinden.
Daarna ook een warm branderig gevoel.
Verder vond ik het heel erg vervelend dat ik daar met mijn armen wijd lag met een groot blauw doek voor mijn snufferd en niets kon zien. Ik voelde ze duwen en trekken. Wel fijn was het dat ze vertelden wat ze deden. Nadat nienke eruit was gehaald werd ze bij mijn hoofd gelegd voor de kusjes en het kijken. Daarna werd ze naar een andere ruimte gebracht samen met mijn man om onderzocht te worden, aangekleed ed. Mij gingen ze ondertussen hechten. In de tijd dat ze aan het hechten waren en ik op de uitslaapkamer lag (totaal 1,5 uur alleen, misselijk en koud) mocht mijn man Nienke tegen zijn blote bovenlijf houden voor het lichamelijk contact. Toen ik op de kraamafdeling kwam kreeg ik Nienke op mijn blote bovenlijf.
Voor mij gaf het een gevoel van falen dat het een keizersnee werd na een hele dag aan het weeeninfuus te hebben gelegen.
Nu bij de tweede is het voo 80% zeker dat het weer een keizersnee gaat worden. Na al mijn nare ervaringen van de eerste zie ik er nu niet tegenop.

 

Hier twee keer keizersnede een keer spoed en nu de laaste op 11 januari was gepland.
Ik moest 3 uur van te voren aanwezig zijn en ging allemaal heel vlot. De ruggenprik verliep soepel ik probeerde ook bewust te ontspanen. Tijdens het hechten waren ze ons kindje aan het controleren daarna mocht ik het even zien. Toen ging het naakt in doeken mee in een couveuse met mijn vriend. Hij heeft het op de afdeling vast gehouden. Op de uitslaapkamer kon ik bijkomen had geen besef van de tijd. Had het even koud en kreeg een kacheltje boven het bed en paracetamol. Daarna kwam mijn vriend met onze dochter maar tegelijker tijd mocht ik ook terug naar de afdeling daar hebben ze even geholpen met aanleggen aan de borst en lieten ze ons even genieten. We konden bellen als we vragen hadden en het verpleegkundig personeel was heel aardig.
Achter af verliep de dag van de bevalling heel goed. de tweede dag was een domper kreeg complicaties mijn darmen lagen stil (komt niet vaak voor dus niet van schrikken) ik dacht dat hert weer de naweeen waren. Ik mocht eigenlijk na drie dagen na huis maar het werden er vijf. Succes met je keizersnede

 

- hoe heb je het gevoel van ruggeprik ervaren?
Je voelt het daar is wat mij betreft ook alles mee gezegd, het deed geen pijn
Ik schrok nogal dat ik vandaag hoorde dat je gewoon voelt dat ze bezig zijn, dat je alleen geen pijn voelt. Ik ben heel bang hiervan in paniek te raken
Ik heb hier geen moeite mee gehad, als je eenmaal zo ver bent dan gaat het echt heel erg snel, als het vervelend vind zorg dat iemand met je praat en je afleidt.
- Hoe heb je de tijd ervaren dat je man en kindje weg zijn en jij daar alleen ligt? Ik begreep dat je nog ongeveer een half uur gehecht word en daarna nog een uur naar de uitslaapkamer gaat. Pas na 1.5 uur kun je dus je kindje gaan vasthouden. Dit vind ik zoooooo vreselijk. Waarschijnlijk lijkt dit een eeuwigheid te duren.
Vanaf het moment dat ik mijn meisje hoorde huilen voelde ik me helemaal opgelucht en gelukkig. Ik had met mijn man afgesproken dat zij haar op zijn blote borst vast zou houden, dus ik wist dat ze in goede handen was en was compleet rustig en geduldig.
Mijn omgeving vind geloof ik maar een beetje dat ik niet moet zeuren, het moet toch gebeuren. Maar helaas kan ik er niet zo makkelijk over denken....

Mijn advies zou zijn goed aangeven wat je graag wil (en vragen wat mogelijk is) zowel van te voren (iemand foto's laten maken bv) als tijdens, laat weten wat je voelt zodat je eventueel geholpen/gerust gesteld kan worden. Het hele gebeuren heeft wel heel veel met me gedaan, maar het is echt overheersend positief geweest.

 

Ivm stuitligging gingen wij ook voor een geplande keizersnee maar m'n vliezen braken en werd het een iets minder geplande keizersnee, was daar achteraf wel blij mee want heb me zo helemaal niet zenuwachtig kunnen maken...ging allemaal heel snel.

- hoe heb je het gevoel van ruggeprik ervaren? Appeltje eitje
-Ik schrok nogal dat ik vandaag hoorde dat je gewoon voelt dat ze bezig zijn, dat je alleen geen pijn voelt. Ik ben heel bang hiervan in paniek te raken Ik heb last van hyperventilatie/paniekaanvallen en had heel veel steun aan de anesthesiste, wilde ook dat ze in m'n gezichtsveld bleef, ze nam me serieus en heeft me zo goed gerustgesteld...heel fijn
- Hoe heb je de tijd ervaren dat je man en kindje weg zijn en jij daar alleen ligt? Leefde in een soort van roes en voelde de adrealine stromen...vroeg of ik mocht huilen en dat mocht, was bang dat m'n buik dan misschien teveel schudde
-Ik begreep dat je nog ongeveer een half uur gehecht word en daarna nog een uur naar de uitslaapkamer gaat. Pas na 1.5 uur kun je dus je kindje gaan vasthouden. Dit vind ik zoooooo vreselijk. Waarschijnlijk lijkt dit een eeuwigheid te duren. Ik werd na het dichtnaaien gelijk naar zaal gebracht waar man en kind zaten te wachten en kreeg m'n mannetje daar gelijk bij me
-Mijn omgeving vind geloof ik maar een beetje dat ik niet moet zeuren, het moet toch gebeuren. Maar helaas kan ik er niet zo makkelijk over denken....Een keizersnee moet zeker serieus genomen worden maar laat het allemaal over je heen komen en praat en vraag

Oh en leg goed uit hoe je toestel werkt, onze foto's van de keizersnee zelf zijn mislukt...

Succes