...wat zou jij dan allemaal doen om het vast te leggen? Ga je voluit met fotoshoots en shoppen voor de laatste baby? Of is er geen verschil met een eerdere zwangerschap (als je die gehad hebt)? Deze mini rijstkorrel in mij zal voor ons de laatste zijn en ik weet nu al van gekkigheid niet wat ik moet doen om hier een bijzondere ervaring van te maken. Wat zou jij sowieso doen als je nu voor de laatste keer zwanger bent? Ik ben ook erg benieuwd naar de ervaringen van meiden die dit al meegemaakt hebben en blij zijn met wat ze wel gedaan hebben of juist suggesties hebben over wat ze hadden willen doen. Kom maar door met alle ideeën!
Ik was mij er bij alle zwangerschappen erg van bewust dat het de laatste kon zijn. Wij hebben erg veel geduld nodig gehad. Deze laatste zwangerschap is erg onverwacht. Het enige echte verschil is dat ik het mezelf gun om het me wat makkelijker te maken. Bij de oudste was ik ontzettend bezig met het juiste eten, goed drinken, voorzichtig zijn enz. Tegelijkertijd durfde ik niet o hulp te vragen als ik me zorgen maakte, dat heeft me veel mogelijke rust gekost. Bij de tweede was ik daar al alerter op. Ben bijvoorbeeld gaan zwangerschapszwemmen om positief actief bezig te zijn. Durfde wat makkelijker een boterham met hagelslag te eten ipv per se appelstroop (voor de ijzer). Maar ook die zwangerschap vond ik zwaar en heb ik nauwelijks durven genieten. Deze keer met man en verloskundige afgesproken op tijd aan de bel te trekken als ik me niet goed voel. Ik heb al een keer een extra afspraak gehad om het hartje te horen, gewoon omdat ik me zo vreselijk voelde. Afgelopen zondag heb ik ivm 3 druppels bloed de vk gebeld. Rationeel wist ik wel dat het meeviel, maar ik gunde het mezelf om haar geruststelling te horen zodat ik goed zou slapen. Tevens werk ik minder, dat was voor mij echt een stap, maar doet me goed. Al met al maak ik er een rustiger zwangerschap van en hoop ik dat dat gevoel straks meegenomen kan worden in het eerste jaar (wat ik ook heel zwaar vind). Verder heb ik bij alle drie een zwangerschapsdagboek bijgehouden. Ik vind het fijn om dat bij alle drie straks mee te kunnen geven. Extra foto's of zo doe ik niet. Ik vind dat ook een beetje afdoen aan de andere zwangerschappen, ze zijn me alledrie even lief.
Wij hebben veel moeite moeten doen om zwanger te worden (IVF/ICSI). Toen dat de eerste keer lukte, wist ik dus niet of ons dat grote geluk nog een keer gegeven zou zijn. Ik heb daarom de eerste keer heel bewust gedaan alsof het tegelijk ook de laatste keer zou (kunnen) zijn. Dus een hele mooie fotoshoot laten maken van buik en later newborn. En dat heb ik bij de tweede ook weer gedaan.
Hier is het ook evht de laatste, ik merk dat ik mezelf meer rust gun. Ik heb een strak schoonmaak schema in huis. En oh wee als ik daar ook maar een uurtje van af wijkte'. Nu kan ik het prima laten liggen tot wen week erna. Gewoon zoveel mogelijk genieten!! En kleine momentje even zelf pakken, even lekker onder de douche of in bad en dan kan ik uren over m'n buik aaien. Even die kleine momentjes koesteren.
Ik heb bij al mijn zwangerschappen dezelfde dingen gedaan. - Een boekje: met daarin alle echo foto's plus verslag van de controles, alle buikfoto's van week 12 tot het einde, foto's en verslagen van bijzondere momenten (babyshower en geslacht bekendmaken). - Een doos: met daarin de positieve testen, felicitatie kaarten en later het eerste pakje etc - Zwangerschapsshoot na de 30 weken met mijn man - 3D echo Maar wij hebben dus bij alle zwangerschappen deze dingen gedaan en dat zullen we bij een volgende (laatste) zwangerschap ook doen.
Ik weet nog niet of dit mijn laatste zwangerschap zal zijn, hoe weet je dat ooit zeker? Of zegt dat ik het niet zeker weet nu al dat dit niet de laatste keer zal zijn? Maar ik zou niet veel andere dingen doen, ik maak elke week een foto van mijn buik en ik vul het 9 maanden dagboek in. Ook zo bij mijn oudste gedaan. Als ik nog een keer zwanger zou zijn, zou ik het ook bij deze dingen laten.
Dit is echt de laatste zwangerschap. Tijdens de keizersnede wil ik me laten steriliseren, maar ik doe deze zwangerschap niets anders dan bij de vorige twee. Ik hou een zwangerschapsdagboek bij net als bij de vorige en maak regelmatig buikfoto's.
Dit is mijn eerste en laatste zwangerschap.. En wat ik doe om het vast te leggen is een dagboek bijhouden en heb ook een 9 maandendagboek en bij elk trimester wat ik haal iets bijzonders te gaan doen b.v als ik de 30 weken heb gehaald ga ik uiteten met de familie, of naar Artis de bios etc echo foto's bewaren en inplakken op datum en trimester, ik heb echo fotos van week 6 tot nu heel mooi om die ontwikeling te zien, ik heb de beweging en schopjes gefilmt en die bewaar ik, ik zal ook de eerste outfitjes bewaren en na de bevalling, ga ik door met mijn dagboek en wil een fotoshoot, dat was het wel zo'n beetje. Wat nog kan en veel doen is:bellypaint, gipsbuik, fotoshoot met eventueel broertjes en zusjes erbij, laat je kinderen wat maken voor de baby en natuurlijk de groeibuik collage
Leuk om alle mooie verhalen en ideeën te lezen! Daar kunnen we vast al wel wat mee. En grappig om te zien dat ik niet de enige ben die met deze vraag rondloopt.
Dit is mijn eerste zwangerschap en me er van bewust dat het bij ons op de "natuurlijke" manier niet gaat lukken. Ik vond de iui's erg traumatisch en pijnlijk dat ik daar misschien niet meer voor zou kiezen. Ik ben nu 35 weken zwanger en het nog niet zat. Ik geniet er van hoe zwaar het ook af en toe is. Voor ons is dit t meest kostbare wat er is. Echt iets speciaals zoals een foto shoot heb ik niet en nooit bij nagedacht maar het hele zwanger zijn zou ik nooit vergeten. Vind het een wonder en t mooiste wat er is! Alle kilo's en het kotsen heb ik er voor over om straks ons kleine dametje te ontmoeten.
Voor mij was zwangerschap een middle om een kind te krijgen. De zwangerschap op zich daar had ik niets mee. Ik heb dus ook niets speciaals gedaan "omdat het mn laatste zwangerschap was" Ik heb hier 2 heerlijke kinderen rond lopen. Ik kijk liever naar hen dan naar foto's van de dikke buik die ik destijds had.
Dit is (als alles goed gaat natuurlijk!) ook mijn laatste zwangerschap. Ik probeer er idd ook bewuster van te genieten. Het enige wat ik nu ga doen is een gave fotoshoot. Een vriendin van mij is fotografe. Zij gaat straks, als ik een mooie dikke buik heb, foto's maken van de dagelijkse bezigheden van ons gezin. Dus geen geposeerde foto's. Vervolgens weer zo'n serie als de baby net geboren is. En daarna nog een keer als de baby een paar maanden oud is. Telkens foto's van het hele gezin. En van al die foto's samen maak ik een Ixxi-collage. Kan nu al niet wachten!!
Buikfoto's natuurlijk, maar wat ik het fijnste vond en ook nu nog blij om ben is dat ik heel bewust de tijd nam om mijn baby te voelen in mijn buik. Als je al kinderen hebt is het zo druk dat je er makkelijk aan voorbij gaat, maar plan daar echt momenten voor in! Ik vond dat zalig en ben heel blij dat ik er de tijd boor heb genomen. Je kunt ook overwegen je bevalling te filmen, beelden kun je altijd nog ergens wegstoppen maar dan heb je het. Ik heb echt spijt dat ik dat niet heb gedaan.
Dit is voor mij ip de laatste zwangerschap, mits moeder natuur er anders over denkt en we een spontaan wondertje mogen krijgen. Maar we gaan niet nog een keer het traject in. Ik geniet wel meer dan de eerste zwangerschap, voel me nu ook echt zwanger en dat had bij de eerste niet. Maar regelmatig buikfoto's en geniet van alle bewegingen en veranderingen.
Ik dacht toen ik vorige keer zwanger was van m'n zoon dat het de laatste keer was. Nu zwanger van een tweeling en met 4 kindjes is ons gezin toch echt wel compleet! Toch doe ik niet echt iets anders. Wel kopen we nu meer nieuw (omdat ik geen baby spullen meer heb en voor de tweeling meer nodig heb)
Dit is mijn 3e en echt een onverwacht cadeautje. (3e gewild maar gescheiden. nieuwe partner die geen kinderen zelf wilde en zich na 4 jaar opeens bedacht en tadaaa, nu zijn we zwanger). Wat ik ga doen zit hem niet zo zeer in de foto's en de aandenken. Maar meer in hoe ik ga genieten van mijn lijf en alle veranderingen en van straks de baby. Ook de bevalling wil ik echt zo veel mogelijk op mijn manier doen, ervan uitgaande dat er geen complicaties zijn. Ik neem ook echt voldoende rust en zorg op een manier voor mezelf die echt goed is, yoga, gezonde voeding, rust etc. Voor mij is het ook een hele spirituele tijd, en dat deel geef ik deze 3e en laatste keer ook echt de ruimte.
Heel mooi om te lezen, Lilly! Klinkt heel bijzonder zoals jij het beschrijft. Bedankt ook, andere meiden, voor jullie verhalen. Erg fijn om te lezen!
Had allemaal plannen , maar was zo ziek in de laatste zwangerschap dat er vrijwel niets van terecht gekomen is... Ik heb zelfs nauwelijks dagboek-achtig iets bijgehouden (itt andere zwangerschappen ). Ben vooral bezig geweest met afzien en aftellen... (het was idd echt een middel tot een doel) Wel veel 'geleerd' van kraamtijd nr 1 en nr 2, waardoor ik een hoop plannen hadden voor een 'ideale' kraamtijd en die heb ik allemaal kunnen waarmaken, was echt heerlijk !