Kort maar krachtig het probleem: Vorig jaar kwam de buurvrouw klagen dat ze het erg veel lawaai vond. Ze gingen van 8 jaar een buurvrouw die alleen was en nooit thuis naar een gezin met twee kinderen. Ik had redelijk begrip tot zover. Ik snap het wel. Maar goed, wij zijn een gezin en dus hoor je dan iets meer. Maar we zijn gelukkig voor hun, helemaal niet luidruchtig. Kinderen schreeuwen en huilen eigenlijk nooit. Ze slapen van 19.30 tot ( weekend) 9.00 uur. Na het klagen zijn we goed uit elkaar gegaan en konden we als we elkaar zagen we gewoon goedendag zeggen. Maar goed, nu sinds een paar dagen zegt buurvrouw niks meer en draait haar hoofd om ( lijkt het) Nu twee keer gebeurd. Het irriteert me best wel dat we zo tegen elkaar moeten doen. De andere buren naast ons ( wel een druk gezin met iets meer geluid, maar dat geeft niks) hebben we geen last van en andersom. Maar tegen hun zijn ze wel poeslief... Nu mijn vraag aan jullie. Zou ik haar vragen wat er is? Of moet ik haar lekker in haar eigen sop gaar laten koken en het zo maar te laten. Accepteren dat we gewoon nooit normaal kunnen gaan doen dus...
als het je irriteerd en je eraan ergert zou ik eens vragen aan de buuf wat er scheelt, zo niet zou ik het lekker laten zoals het is prima toch, niet iedereen vind elkaar aardig
Nee klopt niet iedereen vindt elkaar aardig. Maar goed, we kennen elkaar niet eens, ha ha Tegenovergestelde misschien van liefde op het eerste gezicht
Ik zou het ook aan haar vragen! Zou de buurvrouw denken dat de leefgeluiden van jouw buren bij jullie weg komt? Dan nog; leefgeluiden horen erbij maar dit verklaard dan misschien waarom ze haar hoofd wegdraait?
Ik zou tegen haar gewoon blijven doen,net als anders.dus gewoon hoi blijven zeggen ook al zegt zij niks.dan kan ze jou tenminste nooit iets verwijten.en voor de rest lekker heen laten doen.zij maakt t zichzelf t lastige op deze manier.
ja dat is waar. Ik zal ook wel gewoon blijven doen. Met de rest van de buurt is het namelijk gewoon leuk. Ik ga ook met nog twee buurvrouwen het buurtfeest organiseren dus verder helemaal goed. Ja zou best kunnen dat ze denken dat het mijn kinderen zijn. Geen idee. Die kinderen zijn net iets jonger. 3 en 2 jaar dus zijn soms anders aan het spelen. Julian is ook 2 maar speelt meer alleen en dus rustiger. Maar weet je, wij hebben stankoverlast van hun juist. Hun afzuigkap blaast bij ons in de tuin en soms in huis. En ze roken ook veel en in de tuin. Dus een raam boven gaat aan die kant in de zomer niet altijd open. Maar dat weten ze niet. Ik heb er namelijk niet over geklaagd. En dat ga ik ook niet doen. Want realistisch gezien woon je gewoon in een rij dus heb je dat...
Je kan haar vragen als ze de volgende keer weer niks zegt of alles goed is ? Als ze dan begint te klagen over de "geluidsoverlast" kan je meteen over de stankoverlast beginnen, en dat jij daar ook niet altijd over willen klagen of het anders normaal had gezegd! Als je er last van hebt zal ik dat doen, anders lekker laten waaien! Rest van de buurt is wel leuk toch
mee eens, hoewel het best moeilijk is soms, ik heb ook zo'n buuf! Ik ben hier ruim 3 jaar geleden ingetrokken bij manlief, hij kent die buren dus langer dan ik. Ik heb haar echt nog nooit wat gedaan, alleen eens gedag gezegd, maar ze kijkt me gewoon de grond in. Terwijl ze mijn man poeslief en met een big smile gedag zegt, dit geldt overigens ook voor buurMAN. Laatst waren er hier mensen van de BCC die de koelkast kwamen brengen en de oude mee terug namen. ze hadden (ik heb niks vreemds gehoord of gezien op dat moment) wat rommel, glaswerk laten liggen. Tja het is niet netjes, maargoed. Komt dat P*****wijf aan de deur: Is die troep van jouw?!?!? Ik: "ook goedemorgen! waar gaat het over?" en ze wees naar het hoopje rommel. Ik heb netjes geantwoord en het hoopje opgeveegd. maar menn... pfff, wat een kenau!:x We laten over 2 weken grofvuil ophalen, ik zal me vast op het ergste voorbereiden