Ik word echt gek van mezelf de afgelopen maanden: als ik in m'n vruchtbare periode zit, kriebelt het ZO erg om weer zwanger te willen worden... M'n man en ik hebben bedacht dat we pas over een JAAR gaan proberen omdat we a) nog even willen genieten van ons drietjes alleen en b) omdat we nog klein wonen (1 hoog en 50 m2). Toen ik nog BV gaf, had ik nog geen cyclus, maar sinds ik gestopt ben en m'n hormonen weer "au naturel" zijn. Man, ik vind het moeilijk om er dan niet aan toe te geven zeg! Alsof m'n lijf zegt: MAAK EEN KIND, NU! Herkent iemand dit?? En wat hebben jullie gedaan: heeft jullie verstand overwonnen of is het toch een impulsieve actie geworden?
Hahah ik herken het wel hoor! Wij hebben besloten om er in november weer voor te gaan, maar dat duurt nog best lang!! Ik gebruik ook geen anticonceptie en ken het gevoel heel goed hihi maar ik wil ook nog eventjes wachten want het lijkt me wat makkelijker als me dochtertje nog een paar maandjes ouder is, hoe oud is jouw dochtertje nu?
Ja, ik heb het ook en dan ook nog een man die liever vandaag dan morgen een positieve test zou willen zien. Maar ik wil echt nog minstens 1 maand wachten, want dan zit er (als het weer snel 'lukt') in ieder geval 2 jaar tussen en dat vind ik toch wel het minimale 😥
Mijn dochter wordt over een paar weken 1 jaar. Aan de ene kant denk ik dat het makkelijker is als ze minimaal 2 jaar oud is wanneer er een broertje of zusje komt, aan de andere kant vraag ik me af hoeveel 3 mnd of zo jonger uitmaakt... Maar praktisch gezien: we zijn hard op zoek naar een groter huis en m'n verstand zegt dat ik moet wachten tot we in ieder geval weten wat de planning is met verhuizen. Ergens zou ik nog een 2e kindje in ons knusse nestje van nu willen krijgen, maar het is wel krap en verhuizen daarna met 2 kleintjes lijkt me ook pittig... Dus ja, misschien even wachten dan. We vinden het heel fijn zo met z'n drietjes, maar het kriebelt echt enorm. Vooral dat m'n lijf het zo overneemt, bizar! Goed hoor hoe jullie het doen, chapeau! Reageren jullie kleintjes al op andere jonge babies? Mijn dochter boeit het nog niet zo haha.
Ik zou in jullie geval idd nog even wachten totdat je wat groter woont, en als tip ga verhuizen in het begin van je zwangerschap of als je niet zwanger bent ik ben verhuisd toen ik hoogzwanger was, nou dit was echt heel zwaar zelfs afgevallen dus geen goed idee! Mijn dochtertje reageerd heel lief op kleine kindjes ze heeft ook allemaal baby poppen waar ze mee rond loopt(langs de tafel) en kusjes geeft en met de lepel proberen nep hapjes te geven hahah echt geweldig, we gaan in november op vakantie en misschien dus dan op vakantie voor een Brusje
Ik zou het gewoon doen. Lekker knus toch, en je dochter is al bijna 1 jaar Voor je zwanger en bevallen bent zijn jullie weer een jaar verder. 2 jaar verschil is wel leuk toch. Maar goed misschien heb ik makkelijk praten omdat ik al 3 jaar bezig ben en dolgraag zwanger wil zijn en ik mijn gevoel op jouw situatie projecteer....
Hihi grappig die verschillende reacties! We zijn nu nog in afwachting van nieuws over of we ingeloot zijn voor een nieuwbouwproject. Als we ingeloot zijn, zouden we pas zomer/herfst 2017 verhuizen. Eerst dacht ik: we wachten tot we daar dan wonen en dan beginnen we met proberen. Maar nu: ook al zou het erg pittig zijn om te verhuizen met een 2-jarige en nieuwe baby...zou wel leuk zijn... Ik weet het nog niet! En als we niet ingeloot worden, wachten we even. Misschien verhuizen we dan al komend winter/voorjaar. Enerzijds lijkt een 2e kindje en dus speelkameraadje voor m'n dochter heel leuk. Anderzijds heb ik een soort schuldgevoel dat het voor haar dan te snel gaat omdat ze ons dan niet meer voor haarzelf heeft.
Heel herkenbaar, Eerst wou ik heel graag maar m'n man wou nog ffwachten, En van de week zei m'n man ineens laten we voor nog kindje gaan proberen, 1e zwangerschap duurde 2jaar voor dat raak was aleen beviel ik te vroeg met 27,5 wk en helaas afscheid moeten nemen van onze dochter elise na 4dagen. Toen na 3maanden weer zwanger. We zijn bang dat straks weer vet lang duurdt. Ook al zulle mensen mischien kort op elkaar vinden. Onze kleine boef is nu 10maanden. Xxx
Wat droevig van jullie dochter. Mooi dat jullie zo snel na haar verlies toch een kindje hebben gekregen. Ik kan me goed voorstellen dat jullie dan inderdaad snel weer willen proberen. Zelf ben ik 31, niet oud niet jong, dus kan ook even duren. Voor onze dochter heb ik een miskraam gehad en dat was na ronde 3. Maar dat zit allemaal ook in m'n achterhoofd. M'n moeder kwam al midden 40 in de overgang en is na mij nooit meer zwanger geworden. Hing misschien ook samen met die vroege overgang, want je bent dan al eerder minder vruchtbaar. Zit ook in m'n achterhoofd. Nou net gehoord dat het nieuwbouwproject niet is gelukt, dus voorlopig toch geen nieuw huis...
Aah dat is bale gember dat niet bouw project niet door gaat. K ben 29 bijna 30, mn mam heeft wel 2 kids gekregen maar mn oma heeft 8jaar over me moeder gedaan en daarna niet gelukt. Heb net als jou.. wat als straks ook vroeg overgang enzo komt. Of weet 3jaar wachten is. Kindjes maken je leven rijker. Elke dag wardeer k meer hoe blij k mag zijn met mn zoon. Xx
Zeker weten! Ik ben heeeeel dankbaar dat we onze dochter hebben mogen krijgen. Het is een geschenk, absoluut. Ik denk dat ik even moet proberen alles LOS te laten en niets te hoeven, gewoon genieten van het hier en nu. Lekker op stap met m'n dochter, naar buiten, zomer, en heel veel met haar knuffelen. We hebben een makelaar, dus dat huis moet op een gegeven moment wel voorbij komen. En ik denk dat sowieso wachten tot onze dochter 1 jaar en 3 mnd is, wel verstandig is mbt weer zwanger worden. Dan is ze in ieder geval 2 jaar als er een nieuw kindje bij komt. Soms is het alleen lastig om je in te houden als het moment daar is... Tot nu toe wint m'n verstand het steeds. Helpt alleen niet mee dat m'n man er opeens wat anders tegenover staat. Hij was eerst van "neeeee neeee nog niet" en nu opeens "op zich wel leuk voor de kindjes zo dicht op elkaar qua leeftijd". Tja, we zien het wel dus...
Echt te bizar: ik heb opeens het idee dat er misschien wel iets gaande is in m'n buik. Ik zit nu op dag 22 van m'n cyclus en heb meestal cycli van 28-30 dagen, in ieder geval niet hele korte cycli. Nu had ik vandaag ineens bij het toilet een klein beetje lichtrood bloedverlies en de hele dag heb ik al krampen. Bij m'n dochter had ik flinke krampen rond wat de vermoedelijke innestelingsdatum was. Ik vind dit nu dus wat verdacht... We hebben wel condooms gebruikt overigens, dus het zou wel gek zijn. Ben benieuwd of het alsnog doorzet in gewoon een vroege menstruatie.
Oeh ik lees dit toevallig mee, wat spannend Laat je weten wat het is geworden? Ik heb zelf nog geen kind(eren), maar wel een sterke wens die af en toe extra sterk is. Ik heb vaak zo'n gevoel van: even mijn kind oppakken, knuffelen. Maar er is hier helemaal geen kind Dus ook zo'n signaal van mijn lichaam, haha. Heel gek. Ik denk dat je dit gewoon rammelende eierstokken noemt Alleen willen wij ook even wachten, omdat we naar een andere stad willen verhuizen waar familie woont. Ik houd mezelf maar zoet met af en toe babyspullen kopen of pinnen
Condoom gebruik zegt helemaal niets. Die hebben maar een 98% garantie. Zie mijn onderschrift voor het resultaat van geluk hebben en bij de 2% horen. Mijn hormonen waren ook altijd van die driftkikkers rond mijn ovulatie. Zelfs voordat mijn zoontje er was had ik al de drang van ik wil zwanger worden en ik wil het nu. helaas kwamen die gevoelens na de bevalling weer terug. Ik kon de rest van de maand heel goed relativeren waarom nog een kindje geen goed idee was behalve tijdens mijn ovulatie. Dan was het nog een kind en wel NU. Ik hoop dat het na deze twee over is.
Wow, heftig! En dan nog een tweeling ook! Heel herkenbaar voor de rest, zoals het wel kunnen rationaliseren de rest van de maand. Gek he... Ik voel me vandaag nog steeds wat raar. De krampjes zijn er nog, geen spotting meer gehad (alleen gisteren heel minimaal). De krampen zijn precies zoals toen ik zwanger was van m'n dochter, dus ik vind het wel wat verdacht. Over een week hoop ik dat we weten waar we aan toe zijn. Voor de zekerheid laat ik m'n glaasje wijn komende week even staan...
Ahhh snap ik heel goed! Dat gevoel had ik ook heel sterk voordat wij aan een kind begonnen. Ik wilde het al jaaaren, maar vond mezelf nog te jong en wilde eerst m'n werk op de rit krijgen. Heb je al zicht op wanneer jullie gaan verhuizen? Wij hebben dus nog niet iets groters gevonden, dus dat maakt het ook lastig soms. Ik weet dan niet wanneer het moment echt rijp is voor een 2e. Als het nu zo zou zijn, is het zeer gewenst en welkom. Het voelt alleen wel wat snel achter elkaar. Als ik m'n verstand laat spreken, zou ik over een jaar weer zwanger willen zijn. Maar soms denkt de natuur daar anders over.