Dag dames! Vanmiddag heb ik weer mijn zoveelste autorijles, en aangezien het de laatste keer niet zogoed ging, wil ik hier eens vragen naar ervaringen. Ik ben nu 26.3 weken zwanger en ik heb al best een buik, komt ook omdat ik maar 1.53 ben. Dit betekend dus dat ik de stoel best ver naar voren moet schuiven om bij de pedalen te kunnen. Maar nu zit af en toe het stuur tegen mijn buik, zelfs op standje 'ver weg' en ik vind dat niet prettig. Stoel op een andere manier instellen hebben we geprobeerd, maar dan zie ik dus niks meer Daarbij komt, dat ik gewoon niet meer zo 'scherp' ben als eerst. Ik ben chronisch ziek, en daardoor sowieso al moe, maar nu de zwangerschapshormonen erbij lijken helemaal pudding van mijn hersenen te maken. Ik vind het soms sowieso gewoon eng op de weg sinds ik zwanger ben en daardoor neem ik besluiten minder snel. Ook zit ik de halve les en nog zeker twee uur daarna met een keiharde buik, die volgens de vk geem kwaad kan, maar een lekker gevoel is het niet. Met mijn instructeur kan ik hier niet zo goed over sparren, want die geeft me elke keer het gevoel dat ik me aanstel of ergens onderuit wil komen, maar dat is niet zo, want ik wil mijn rijbewijs echt halen! Alleen denk ik dat ik misschien binnenkort moet stoppen en het na de bevalling weer moet oppikken. Ik moet namelijk ook nog mijn theorie doen, maar ik kan bij wijze van spreken al niet eens meer onthouden hoe ik een cake moet bakken Nu is eigenlijk mijn vraag, stel ik me echt aan, of hebben meer mensen hier last van in de auto? En als ik me dan niet aanstel, hoe ga ik dit aanpakken? (Ja, ik zit hier echt mee. Hormonen denk ik. Maar het is in mijn hoofd echt een probleem)
Ik denk dat je vooral voor jezelf na moet gaan of het wel verstandig is ja of nee en schijt hebben wat andere mensen van je denken/vinden. Het is jouw geld, jouw rijbewijs dus mag je zelf bepalen hoe en wat. Als jouw rij instructeur het daar niet mee eens is: Pech voor hem!
Wat betreft de houding in de auto. Ik ben zelf 1.57 m lang. Ik rijd altijd met mn stoel (sportstoel) vrij ver naar achter (been bijna gestrekt met koppelen) en mn rugleuning ook ver naar achter (soort van loungestand). Dit deed ik al voor mn zwangerschap en gaat nu (met 37 weken) nog steeds prima. Echter zijn niet alle auto's hetzelfde. Wat betreft je rijinstructeur, als je er met hem niet uitkomt kun je overwegen om over te stappen naar een andere rijschool. Misschien heeft die ook een andere auto waar je wel prettig in kunt lessen. Die harde buiken lijken mij idd ook niet prettig. Maar jij bent degene die ze voelt, dus zolang jij het houdbaar vindt zou ik doorgaan met lessen (snap dat je je papiertje wil hebben natuurlijk) maar als het te gek wordt dan is dat rijbewijs dat echt niet waard.
Ja, dat achterover heb ik ook geprobeerd en met gewoon rijden gaat dat wel. Dan kan ik wel echt nog maar net bij de koppeling. Punt is dan, dat ik bij het 'om de hoek' kijken met mijn buik in de knel ga komen. (En ja, nu voel ik me dus een 'jamaar' zeur) Jullie hebben wel gelijk dat het mijn rijbewijs is, natuurlijk... Toch even over nadenken.
ik zou stoppen. zoals je zelf al aangeeft kun je je niet focussen... duur grapje, om dat nog 20 of 30 weken vol te houden! ik zou je instructeur duidelijk uitleggen dat het niet meer gaat omdat je het geeoon niet overziet..heeft hij zelf een vrouw en kinderen? zeg dan dat je zwangerschaps dementie hebt..
Hij heeft wel een vrouw en kinderen, hoewel zijn vrouw hoogzwanger nog ging hiken volgens hem xD ik weet niet in hoe verre ik dat moet geloven
Ik ken het gevoel maar al te goed, Djoess! Ik wou per se voor de bevalling mijn rijbewijs halen en heb hem met 34 weken toch gehaald Had m'n theorie in oktober 2013 gehaald. Dit ging niet altijd even gemakkelijk hoor. Ik ben 1.59 en heb een niet al te grote buik, maar vond het echt wel lastig hoor. Dan zat ik met me stoel helemaal naar voren en toen raakte het stuur me buik. Ik reed altijd (nu niet meer gelukkig) met een harde buik. Was kapot nadat ik twee uur had gelest. En scherp, dat was ik ook niet hoor... Helemaal niet, onderweg met het les, zat ik te denken aan de baby en wat ik nog allemaal moest regelen en doen. Ook reed ik altijd met pijn in me rug Mijn stuur kon in de lesauto wel gelukkig worden verschoven. Ik weet niet of dit een optie voor jou is?? Precies wat de meiden voor mij zeggen, het is jouw rijbewijs, dus je instructeur kan zoveel zeggen, maar het zijn jouw centjes! Maar ik ben echt blij dat ik hem nu heb gehaald, want stel ik zou na de bevalling verder gaan, dan gaat hier natuurlijk wel een tijd overheen. Heerlijk om dat pasje te hebben! Ik zou toch doorgaan als ik jouw was, maar ja wie ben ik om dat te zeggen Heel veel succes!
Zou het ook aan het type auto kunnen liggen? Ik ben ook niet heel groot, 165, morgen 39wk en een enorme buik. Ik rij in een Suzuki Alto uit 99, een heel klein en oud autootje dus, zonder stuurbekrachtiging of wat voor luxe dan ook. Maar ik pas nog prima bij het stuur en bij de pedalen. Alleen gordel vastklikken en achteruit inparkeren is lastiger omdat ik niet meer zo makkelijk mijn bovenlichaam kan draaien om door de achterruit te kijken. Ik weet niet in wat voor auto je lest, misschien heeft je instructeur of een collega van hem een kleinere lesauto die beter past bij jouw situatie? Sowieso, als je je niet goed kunt concentreren door je zwangerschap lijkt me dat de lessen ook minder goed blijven hangen nu bij je en heb je meer lessen nodig, terwijl je wel volledig betaald. Is dat niet een beetje zonde van je geld?
Nee inderdaad, vond zijn vrouw zichzelf bij 20wk al hoogzwanger, of hikete ze een rondje om het dorpsplein
Lumiere, het is een hyundai nogwattus, voor mensen met extreem lange benen, denk ik xD ik zit met mijn stoel best ver naar voren om bij de pedalen te kunnen, en een beetje gekiept anders wordt het helemaal zo benauwd. Stuur is al helemaal ingeschoven. Gordel pakken en vastmaken wordt inderdaad ondertussen een soort turnoefening Achteruit bochtjes om en inparkeren gaat eigenlijk nog prima, omdat ik dat heb aangeleerd met gebruik van de spiegels. De 'bijzondere verrichtingen' gaan allemaal best goed, eigenlijk, omdat ik dan meer tijd heb om na te denken en te kijken. Laat ik mezelf geen mietje noemen, ik vind het gewoon al eng sinds ik weet dat ik zwanger ben, en dat wordt steeds erger En @ hiken, waarschijnlijk een combinatie van de twee xD
Ik zou er lekker mee stoppen als het niet goed voelt. En die rij instructeur heeft geen recht van spreken, je weet zelf hoe je je het beste voelt en ik kan me voorstellen dat steeds die harde buiken geen pretje zijn. Wanneer je het na de zwangerschap weer oppakt (ik zou naar een andere rijschool gaan, waar ze wel begrip voor je op kunnen brengen) heb je waars de helft minder lessen nodig dan nu en dat scheelt je weer een hoop geld.
Ik zou er ook mee stoppen! Je doet nu al lange tijd zonder rijbewijs en een tijdje daar aan vast moet kunnen denk ik. Ik snap wel dat je het graag wilt hoor, maar nu klinkt het als geld weggooien! En jouw instructeur denkt: kom maar op met die doekoes! Hoe langer jij lest, hoe meer centjes voor hem! Dus hij zal je logischerwijs stimuleren om door te gaan. Zo denk ik in ieder geval. Het blijft een ondernemer. Maar dit is jouw kindje, jouw lijf, jouw welzijn, jouw geld. Als ik jouw verhaal zo lees, wijst ALLES erop dat je beter tijdelijk kunt stoppen!
Ik rij echt heel anders sinds ik zwanger ben. Vind ook dat de rest van nederland ineens niet meer kan rijden Verder stond ik bij mijn vorige zwangerschappen ineens in mijn eentje bij een verkeerslicht te dromen......en me daarna serieus af te vragen waar al die andere auto's nou gebleven waren Echt, rijles zou voor mij nu echt niets zijn. Laat de auto nu ook graag staan, na mijn bevalling ben ik wel weer fris en fruitig
Nee, precies JJ1980. Als ik m'n rijbewijs al zou hebben, zou ik waarschijnlijk ook zo min mogelijk rijden. En het is ook niet zo dat ik meteen een auto tot mijn beschikking heb straks... Ik denk dat ik er even een mailtje aan waag om te zeggen dat ik even pauze neem tot na de bevalling.
Bij mij begint het buikje nog maar net te groeien en ik heb mijn rijbewijs al bijna 10 jaar, maar als ik onder autorijden uit kan komen: graag! Eigenlijk rijdt mijn man ruim 90% van de tijd nu. Ik vind het idee dat je met je minder ruimte tussen je buik en het stuur hebt gewoon niet fijn en als ik dan terug denk aan mijn rijlessen... Ik was al zenuwachtig genoeg, daar had ik echt geen 'buikzorgen' bij kunnen gebruiken. Dan was ik nu nog aan het lessen geweest denk ik!
Ik rij nog net zoveel als voor mijn zwangerschap...ik vind (heel eerlijk, even onder ons), mijn vriend niet zo'n goede chauffeur . Hij anticipeert vaak net te laat op situaties en gaat dan vloeken. Vooral rotondes rijdt hij zo op zonder voorrang te geven aan verkeer dat al op de rotonde rijdt. Met noodstop als gevolg. Ik heb al een paar keer de gordel keihard in mijn buik gesnoerd gekregen daardoor. En als ik er wat van zeg is hij boos. Vooral op zichzelf. Hij heeft zijn rijbewijs nog niet heel lang, kwestie van ervaring opdoen. Maar ik vind autorijden heel leuk
De vraag is wel of je, als je niet zwanger zou zijn de mitivatie e.d. wel zou hebben, je zwangerschap dus niet als excuus gebruiken, ga dat goed voor jezelf na en bedenk dan of je denkt dat het na de bevalling (oppas zoeken, van alles regelen om weg te kunnen) beter zal gaan... Ik bedoel dit niet lullig! Heb zelf ook mijn rijbewijs en theorie gehaald met 26 wk zwanger van onze eerste... Erg blij mee!!!
Kan het stuur niet verder ingeschoven en omhoog gezet worden? Ik zit het liefst rechtop maar mijn buik zit in de weg, heb nu mijn stuur dus helemaal omhoog en ingeschoven. Aan de andere kant, als je gevoelsmatig het idee hebt er niet helemaal meer bij te zijn en je lichamelijke klachten ondervindt dan zou ik stoppen en pas na de bevalling weer verder gaan. Je moet natuurlijk geen gevaar op de weg worden!