Lieve Juulz, die gevoelens ook bij een tweede kindjewens is ZOOO herkenbaar. Voel je niet schuldig! Die gevoelens zijn er, en ik begrijp ze echt! Productsel sorry...ik heb een misplaatst gevoel voor humor door mijn veelal met mannen gerelateerde werkomgeving. Mijn gevoel verberg ik achter een bak sarcasme en humor. Dat hielp me overleven in de jaren van miskramen Enne mijn huisarts had me ook getest voor de zwangerschap van T op chlamydia...niks maar verklevingen wijzen vaak op zoiets van infecties vandaar mijn gedachte dat zoiets meespeelt en dat antibiotica misschien helpt?!. Maar in Athene kwam het dus wel uit de test Weer. ik begrijp het ook niet ben ook nog met serum gaan praten in Athene geweest de reis heb ik betaald en alle medicatie maar het consult was gratis Peny was erg lief en heeft goede tips gegeven ik kreeg ook prednison en heparine (mijn benen zijn nog blauw ) maar wat de doorslag gaf? Geen idee. Het komt vast goed je bent ook een doordouwer. Hou moed! Knuffel.
Klopt lieve Einad, het is een beetje stil in mij... Ik heb nergens woorden voor, het is stil in mij.... Toch zat ik me vandaag toevallig nog af te vragen wanneer ik nu voor het laatst iets geschreven had hier. En ik zie dat het alweer bijna een maand (!) geleden is. Volgens mij was ik toen net ongesteld en ging ik bellen voor de HSG. Inmiddels is het slechts 24 (!!!) dagen verder dat ik alweer ongesteld ben geworden . Op 29 februari had ik wat bruinverlies en vond het al apart, het was 8 dagen na de smiley. Stiekem koesterde ik lichte innestelingshoop, want de HSG is wonder boven onverwacht wonder zonder problemen, pijnloos en eigenlijk perfect verlopen! De hele eileider liep keurig door en mijn hele lieve gyn zelf deed de HSG en had dit beeld niet verwacht na de buitenbaarmoederlijke zwangerschap die in deze eileider had gezeten. Dus de afspraak was: komende periode (3-6 maanden) weer zelf proberen met clomid. Officieel vanaf maart, maar ach... Waarom diezelfde maand geen poging wagen? Dus toen ik 21 februari een smiley had, hebben we gewoon de kans gepakt. En mijn dromende, hoopvolle ik droomde al van het wonder dat nu ineens weer zou plaatsvinden en dat er plots pats boem die onverwachte positieve zwangerschapstest zou zijn en ik zag de blije en ongelovige reacties van iedereen al voor me. Dus tja, ik verwachtte ook echt niet om dit keer al na 8/9 dagen ongesteld te worden. Dat was echt al heel lang niet gebeurd. Misschien slechts 1 X, vroeger. En ook niet een beetje ongesteld, nee echt... Sorry voor de details meiden, maar ik kan me gewoonweg niet herinneren dat ik zoveel bloed heb verloren. ik overweeg zelfs de gyn te bellen, want het is echt veel. Inclusief stolsels... Vraag me af of dit evt door de HSG zou kunnen komen, dat het ook restanten uit de eileider zouden kunnen zijn. Geen idee. Maar goed, het schopt stiekem wel en beetje de planning in de war...aangezien ik de laatste maanden een hele regelmatige cyclus had, had ik verwachtte ik dus pas rond de 19e of 20e een smiley... als mijn vriend weer terug is uit Frankrijk nadat hij er zijn ouders heeft bezocht... Maar nu zit hij er waarschijnlijk precies tijdens mijn smiley... En ik april heb ik een verplichte training in het buitenland en missen we hem ook. En dat juist terwijl je na de HSG net iets grotere kansen hebt. Baal dus stiekem behoorlijk, al ben ik reuzeblunder dat de eileider in orde lijkt te zijn.. Maar toch... Ben vet ongesteld. En geen vooruitzicht voor de komende twee maanden om een kans te benutten en ook weer twee baby's geboren in de omgeving (allemaal nummer 2's en de nummer 1 is even oud als ons elfje...). En ben snipverkouden. Dus tja.... Na deze klaagmodus trek ik me maar weer even terug in de stilte. Terug naar het stille gevoel in mij.... X
...En de wereld draait maar door... Hele dikke knuffel. Soms wil je van alles zeggen, maar pfff Ik denk echt aan je, veel en vaak! Xx