pfff vermoeiend! heb medelijden met de mensen die een huilbaby hebben.. m'n dochtertje heeft de laatste week echt huilbuien s'avonds ze valt eerst in slaap en 2 uur later ongeveer is het huilen geblazen!!! naar mijn gevoel heeft ze niets .. als ik na haar toe ga is het stil en bij de deur weer dicht doen is het weer huilen... beetje drinken geven helpt ook niet poosje eruit halen en dan weer opnieuw na bed ook niet.. we kennen dit eigenlijk helemaal niet van haar! wie herkent dit en wat deden jullie
Waarschijnlijk verlatingsangstfase. Gaat ze wel slapen zonder huilen als je bij haar blijft zitten? Ruggetje aaien bijvoorbeeld. Ik heb er in die fase altijd aan toegegeven zodat ik de kinderen het vertrouwen gaf dat ik niet verdwenen ben
nee mn dochtertje gaat nooit slapen als ze iemand ziet!! zelfs in de auto niet alleen met een zonnekapje van de maxi cosi op anders niet hihi..
maar net al even een schone luier omgedaan en had wat uitslag bij haar plassertje (haha weet het anders niet te beschrijven ) en een romper met lange mouw maar aan gedaan omdat ze koude armpjes had. dus maar is ff afwachten.. moet wel zeggen ze is binnen anderhalve week gaan zitten kruipen en gaan staan! miss dat ze ook daarmee bezig is
9 maanden is DE verlatingsangstleeftijd. Hier kwam het bij beide kinderen ineens vanuit het niets. Het was vrij heftig, ze gingen echt niet slapen als ik niet bij ze bleef. Het was ook weer over zo onverwachts als het gekomen was.
Klassiek geval verlatingsangst! Ook denk ik dat de ontwikkelingen die ze meemaakt een schepje er bovenop doen maar in eerste instantie verlatingsangst.