Over dat staren, het lijkt wel wanneer je zwanger bent of je van een andere planeet komt ofzo. Zels nu als ik met de kinderwagen wandel, heb ik het gevoel na gestaard te worden. Op het moment, eigenlijk al sinds de geboorte noemt m'n schoonmoeder haar 'het'. Bijvoorbeeld als ze gaat oppassen: wanneer breng je het!!! Ja hallo, ze is echt een meisje hoor en heeft ook een naam!!! Verder is m'n schoonmoeder gelukkig wel een schat.
Ik vind het helemaal niet erg dat mensen naar mij kijken, hoor. Toch leuk die extra aandacht? Ik geniet er maar van! Ik heb al genoeg zwangerschapskwaaltjes, dus als er nog iets positiefs is aan een zwangere buik hebben (natuurlijk naast het krijgen van een kindje dan he, maar dat spreekt vanzelf...) dan laat ik dat heerlijk over me heen komen!!!!! Het enige vervelende is dat ik van verschillende mensen (vriendinnen, kapper enzovoort) gehoord heb: 'Zijn jullie er lang mee bezig geweest?' Dat vind ik zo'n achterlijke brutale vraag!! Dat gaat niemand wat aan alleen ons tweetjes. Verder vind ik het irritant dat mensen raar kijken als ik liever niet zeg wat het is (inderdaad niet WORDT, want het IS al wat het IS ).
in het begin: "Nou er kan nog van alles misgaan" en bedankt! Halverwege: "goh, jouw buik is niet zo groot als die van...." Ok fijn, maak me maar ongerust.. En nu "Je eet zeker voor twee" Is ook nooit goed, nu ben ik te dik!! En dan al die horror bevallingsverhalen, wat moet ik er mee? Waarom doen mensen dat? X
Tuurlijk zullen er echt wel zijn die echt een bevalling from hell hebben gehad. Maar ik heb zelf het idee dat veel van die 'horror'verhalen ook wel een beetje aangedikt worden af en toe. Want tijdens m'n zwangerschap waren het vooral de horrorverhalen die verteld werden en hoe verschrikkelijk zo'n bevalling wel niet is. De mooie verhalen hier je niet/nauwelijks. Nou is onze dochter uiteindelijk middels een ks ter wereld gekomen, maar dat heb ik niet als "een bevalling from hell'" ervaren. Ook de weeën voorafgaand waren goed te doen. De ontsluiting schoot niet op dus daarom hebben ze een ks gedaan.
Ik heb hem al vaker gezien hier: de hormoon opmerking. Heb je al last van je hormonen? En als ik dan zeg dat ik het niet goed weet maar dat mijn vriend in ieder geval vindt van niet zeggen ze standaard: 'dat zegt ie.... anders krijg ie klappen'... Sjonge sjonge... houd gewoon je mond, het is niet grappig om dat voor de 50ste keer te horen... (zou ik dan toch last hebben haha)
Ja, haha "de hormonen". Alles wordt meteen verklaard aan de hand van je zwangerschap. Ik kreeg trouwens vooral leuke verhalen van mijn moeder te horen. Ik zelf kwam ter wereld in 5 uurtjes en dat is altijd fijn om te horen!!
oh ja, de hormonen!! iedere keer als ik kwaad ben, om wat dan ook, zal het wel aan de hormonen liggen. dus maw, vriendlief kan niets meer fout doen, want ik ben toch alleen maar kwaad vanwege de hormonen..
Hoezo moet er door de HA gevraagd worden of je er blij mee bent? Volgens mij hebben ze dat bij mij niet gedaan trouwens. Nou ja ik vind de vragen over hoe ver ik ben enz. eigenlijk niet erg, ook niet of ik het geslacht al weet, als wij het weten mogen anderen het ook weten, alleen de naam nog niet. Wat ik erger vond was dat ik na mijn eerste miskraam, een beetje was aangekomen en ik had het met een collega over dat ik niet meer al mijn kleding paste, dat die doodleuk vroeg of ik dan alweer zwanger was. Toen dacht ik: dat kun je niet maken als iemand net een kindje is verloren. Later is ze daar zelf ook op terug gekomen omdat ze zelf ook wel inzag dat het niet zo aardig was. Nee nu ik dan eindelijk weer zwanger ben vind ik de vragen juist wel leuk, ik vond tussen de miskramen door vragen over 'hoe gaat het' 'zijn jullie alweer bezig' enz. echt vreselijk, ik wilde er niet met iedereen zomaar over praten, dat was te pijnlijk.
Ik heb wel eens gehad dat een vreemd iemand gewoon aan mijn buik ging voelen! En vlak na de bevalling: "zo wanneer komt de volgende?" Whahahaha dat is gewoon te grappig! Maarre meiden, ik zal jullie zeggen het stopt niet hoor! Je baby heeft straks ook volle aandacht, krijg je opmerkingen terwijl ze vol in jurkje in hun buggy zitten: "Is het een jongen of een meisje?" nou ja wat denk je zelf? Of mensen die gewoon hun handen naar je kind uitsteken (die ik niet ken) van mag ik hem even vasthouden en als ik zeg nee dan nog vragen waarom niet! Of kusjes gaan geven op hun wang als je even een product in de winkel staat te bekijken en niet goed oplet! Vreselijk, nog erger dan al die opmerkingen tijdens de zwangerschap!
sassa25 daar ben ik het helemaal met je eens! Gisteren waren we bij mensen want mijn vriend moest daar iets halen ofzo, gaat die vrouw echt zo op Jonathan's hand zitten "blazen" Alleen ik wist niet zo goed hoe ik er iets van moest zeggen, in de auto heb ik eerst zn hand grondig schoongemaakt, m'n vriend vond het overdreven, maar ik heb geen idee waar dat mens met dr mond is geweest.
owwneeee dan wordt ik echt kwaad als een vreemd persoon zomaar mn kleintje zou zoenen ofso. een handje geven tot daar aan toe maar in zn handjes blazen, kusjes geven e.d gaat mij te ver hoor.
nou de eerste vraag die ik van verschillende mensen kreeg was is het wel geplant. ik heb daar gewoon nee opgezegt en dan van maar ja we houden het gewoon zo. ik geloof dat ze aan mijn gezicht wel konden zien dat het duswel geplant was. want ik keek er niet bepaald vrolijk bij:x hoe durven ze het te vragen. ook zijn er veel mensen die vragen of ik weet wat het is maar dat vind ik niet erg. ik weet het toch niet en al denken ze van wel dan doen ze maar. ik hoop het trouwens binnenkort wel te weten hihi
Klap voor hun kop kunnen ze krijgen. Pff vragen of ze der vast mogen houden terwijl je ze niet kent. Wat een lef zeg. En dan het kussen van een kindje dat je niet kent, hoe bestaat dat dan. Deed ik op het kinderdagverblijf waar ik werkte al niet eens laat staan bij een vremde. Ach mijn collega die zelf geen kinderen heeft zag mij vandaag zitten en vroeg of ze bewoog. Ze heeft toen netjes gevraagt of ze even mocht voelen en dat mag dan ook van mij. Van hun kan ik het hebben als je het maar vraagt maar vreemde die ineens met de handen gestrekt op je buik af komen krijgen een klap op hun vingers.
Mijn vriend en ik waren een klein beetje aan het kibbelen in de auto waar mijn schoonmoeder bij was.. Toen zei ze: Je moet haar niet kwalijk nemen dat ze zo doet, ze is zwanger, dat komt door de hormonen..
Maar in feite kreeg ik de "hormoonopmerking" ook al wel toen ik nog niet zwanger was... Als ik eens een keer gevoelig reageerde of wat sneller kwaad was dan normaal, werd er regelmatig gezegd: je bent zeker ongesteld? Mensen moeten gewoon standaard wat te zeggen/zeuren hebben, dat ligt blijkbaar in onze aard...
Mijn schoonzus zei tegen mij van je bent wel wat korter af tegen mensen sinds je zwanger bent.. Ik zo nee hoor helemaal niet..! Jawel hoor, je hebt het gewoon zelf niet in de gaten... Aaaarrggg :x Hier kan ik mij zo kwaad om maken.. Ik weet zelf wel of ik kortaf tegen iemand doe of niet hoor.. Maar ja sommige mensen weten het altijd beter..
Heb er ook wel eentje; Ik moet steeds spugen houd niet veel binnen en heb een lage bloeddruk waardoor je je ook beroerd kan voelen,duizelig enz,op de vraag hoe het met me ging heb ik dus ook gewoon geantwoord ,niet zo echt lekker . Waarop er werd gezegd; 'Ach...zwangerschap is een gezonde ziekte hoor' dus niet zeuren en even doorbijten. Grrrrrr ik weet ook wel dat het weer over gaat,maar neemt niet weg dat je er goed beroerd van kan zijn,als je dat niet wilt horen moet je het maar niet aan me vragen.
Vandaag in de supermarkt, het meisje achter de kassa: zij: zo, ben je er weer voor de dagelijkse boodschappen? Ik: ja, even vlak voordat ik in de winkel ga staan Zij: Oh, welke winkel? Ik: Ja, hiernaast! Ik val even in omdat mijn broertje, de baas, is geopereerd. Zij: Oh, nou heb je in ieder geval wat te doen he? (met een blik op mijn buik) Heb je in ieder geval wat te doen!! Sorry, maar had echt zo iets van: pardon?!