Afgelopen week opende ik al een topic over mijn moeder. Intussen zijn de irritaties van ons uit gegroeid en ook besproken maar het lijkt wel of ze vooral 'medelijden' met zichzelf heeft. Ze heeft ons al eens gezegd dat het ergste wat wij kunnen doen, haar niet meer een dag laten oppassen is. Dus ik doe dit ook liever niet maar overweeg voor onze eigen rust toch de kinderen naar een gastouder te doen. Mijn man en ik werken allebei veel. Teveel vindt zij. Na een dag oppassen is mijn moeder, logisch, erg moe. Maar ze vraagt steeds vaker of we de kinderen eerder op kunnen halen. Dan werken we tot bijvoorbeeld 17.30 uur en dan stuurt ze om 16 uur al berichtjes of 1 van ons eerder kan komen. Ze heeft de laatste tijd veel aan haar hoofd en de kinderen kan ze alleen aan als die goed te pas zijn. Helaas heb ik geen voorbeeld kinderen dus dat escaleert nogal eens. Vooral mijn dochter krijgt van mijn moeder uit geen grenzen mee dus dat buit ze flink uit. Mijn moeder wil oma zijn en geen opvoeder. Snap ik. Maar als mijn dochter om een snoepje vraagt, krijgt ze het. Met warm eten bord vol geschept en bedenkt ze zich ineens ik wil een boterham? Oma smeert het wel. Mijn dochter bepaald de tafel indeling met als gevolg dat oma in 10 min tijd een andere plek krijgt toegewezen. Ja sorry maar dat gaat mij echt veel te ver. En dan kom ik ze ophalen en zegt ze 'je dochter is zo vervelend neem haar ajb zo gauw mogelijk mee , ze wil van alles en toch weer niet ik ben alleen maar voor haar aan het lopen'. Nu komt er straks een derde bij en ze ziet dat zelf helemaal zitten. Baby's vindt ze fantastisch! Maar wij zien het niet zitte dat ze op 3 kinderen gaat passen. Dit hebben we op een rustig moment besproken en dan zegt ze weer 'het zou de grootste straf zijn die je me geeft als ik niet meer op mag passen'. Dan zeggen we ook, het mag wel, maar wij denken dat je het niet aan kunt. Mijn dochter gaat Tot 12 uur naar school, mijn zoon tot 13 uur naar de psz. Dus ze heeft alleen de middag 3 kinderen. En toen zei ze 'als 1 van jullie tussen de middag de kinderen dan ophaalt van school dan red ik me' maar wij kunnen toch niet steeds weg van ons werk? Dat ook aangegeven en toen zei ze 'ik probeer het eerst wel'. Maar het gevoel is er niet goed bij. Dat wij op onze werkdag ons continu af moeten vragen of ze het wel trekt. Ze zou nooit toegeven dat het teveel is. Wat te doen?
Ik zou voor de betaalde opvang gaan... of desnoods alleen de baby naar oma? Dat kan ze vast veel beter hebben. Het gaat om van 12;00 tot 17:30? Je kunt toch inderdaad niet steeds maar eerder weg gaan... Mijn schoonouders passen met liefde 1 dag per week op, maar no way dat er dan niet opgevoed wordt. Ze zijn strenger dan wij Mijn ouders passen niet vast op (wel als wij weg willen of iets dergelijks) en dan mag er wel ontzettend veel en is het feest. Maar omdat dat niet stelselmatig is, vinden we dat niet erg!
Oh en praktisch niemand heeft voorbeeld kinderen! Maar als je als opvoeder (in dit geval oma) continu over je heen laat lopen, dan wordt het er ook niet makkelijker op... kinderen weten dat !
Of je gaat een gesprek met haar aan met tips&tricks over het stellen van grenzen e.d. of je past het oppassen aan. Ik zou echt niet zo doorgaan. Als je moeder een baby geweldig vindt, dan zou ik de jongste lekker naar je moeder laten gaan. Je kunt ook wisselend laten oppassen: week 1 baby, week 2 de middelste, week 3 de oudste en dat de kinderen in de andere weken naar de opvang/gastouder gaan. Heeft ze wel haar oppasdagen, maar niet de drukte van 3 tegelijk. Oppassen moet wel leuk blijven en niet ten koste gaan van je moeder, de kinderen en jullie werk.
Wat te doen?, vraag je. Maar volgens mij weet je het antwoord zelf wel . Dit is geen doen zo natuurlijk. En nee, jullie kunnen natuurlijk niet elke keer zomaar weg van je werk. Als je moeder het met 2 kinderen al te zwaar vindt, dan gaat ze het echt niet minder zwaar vinden straks net nog een baby erbij. Je moet erop kunnen vertrouwen dat alles goed verloopt en dat is nu natuurlijk niet het geval. Ik zou zeker de overstap naar een professionele opvang maken en je moeder lekker oma laten zijn en alleen “voor de leuk” laten oppassen.
Ik denk dat je zelf ook wel weet dat je moeder niet kan blijven op oppassen. Je hebt een oppas nodig omdat je werkt, dan kan je niet steeds vroeger stoppen omdat ze het even niet leuk meer vindt. Misschien kan je de kinderen af en toe in het weekend een namiddag naar daar brengen, ter compensatie?
Iemand die zo regelmatig oppast, moet zichzelf wel als opvoeder zien, anders werkt het niet... Aangezien ze nu al om16u vraagt of jullie eerder kunnen komen, lijkt me dat ze het met drie kinderen nog eerder gaat vragen - een baby erbij is best veel werk... Ik zou gaan voor gastouder/kdv en dan incidenteel bij oma, zodat oma dat echt oma kan zijn.
Nee ik vind het ook zeker geen doen zo maar haar verdriet doen vind ik ook heel vervelend. Optie zou inderdaad alleen de baby zijn. Voor de andere kinderen wat anders regelen.
Hmzz ik weet het niet zo hoor. "Alleen" de baby wordt er geoppert. Maar stel nou dat je een huilbaby krijgt? Dan telt "alleen" die baby al voor 5 peuters/kleuters... En ja, dat is natuurlijk koffiedik kijken maar misschien wel iets om mee te nemen in je overwegingen.
Ik denk dat ik zou gaan voor een gastouder. Evt icm je moeder...bijv je moeder haalt de kinderen 14-15u op bij de gastouder en past dan op tot jullie uit het werk zijn. Zo ontlast je je moeder en kan zij, én ook de kinderen, gewoon genieten van een paar oma uurtjes. Er is altijd een middenweg, mss werkt het zo wel voor iedereen.
Met dit structurele oppassen zou ik idd stoppen, dit werkt niet. 1 van de kinderen structureel bij oma en de rest bij de opvang zou ook niet mijn voorkeur hebben. Als je nu bij een kdv of go geen vakanties afneemt en je laat oma oppassen in de vakanties?
Als oma een vaste oppasdag heeft is ze mede-opvoeder en kan ze dus niet alleen maar oma 'voor de leuk' zijn. Dat betekent grenzen aangeven. Ik krijg het gevoel dat je moeder het inderdaad niet aan kan. Niet alleen omdat ze berichtjes stuurt om eerder te komen halen of dat ze zegt dat je dochter zo vervelend is, ook omdat ze geen grenzen aangeeft. Want nee zeggen betekent strijd en denk dat ze dat niet meer aan kan. Ik zou toch het gesprek aangaan en aangeven dat jullie merken dat het niet gaat. Dat jullie het oma zijn niet van haar af willen nemen maar dat het op deze manier voor niemand leuk is. Noem wat concrete voorbeelden waaruit dat blijkt. Breng voor je eigen rust de kinderen naar de opvang. Misschien dat ze straks wel een dagje op de baby kan passen. Bekijk of dat haalbaar is. Las je andere topic en lijkt me voor de band tussen jullie allemaal dat het oppassen op de oudste 2 voorlopig niet structureel moet. Succes ermee, het blijft lastig
Eventueel baby naar oma, andere twee naar betaalde opvang. Of allemaal naar de betaalde opvang en regelmatig bij oma op visite of een keertje logeren 'voor de leuk'. Dan is een beetje verwennen niet erg, kan oma ook haar grenzen aangeven zonder dat jullie er last van hebben, enz. Jammer dat dat niet is wat ze wil, maar wat zij wil kan gewoonweg niet als ze de vaste oppas is voor die dag.
Niet helemaal vergelijkbaar. Maar ik heb een soort van meningsverschil gehad over info die ik via een ander heb vernomen. Daar was ik niet van gediend dat het via via bij mij kwam. Ik heb ze daar mee geconfronteerd. Ook aangegeven dat ik niet weet wat ik met het oppassen wil. Ik moest maar eens heel diep nadenken wat ik mijn kinderen aan zou doen. De kinderen heb ik 4 weken op de opvang gehad. Het was heerlijk geen negatieve energie, maar wel veel meer regelen met eten. Uiteindelijk zijn ze weer naar mijn moeder, maar als ik denk ik heel diep in mijn hart kijk weet ik niet of ik ze daar wil hebben. We gaan het proberen maar man wat is het een moeilijke beslissing, de tijd zal het leren. Jij ook succes met je beslissing /keuze.
Het is wel duidelijk dat ze het echt niet aan kan. Jammer dat ze dat zelf niet inziet. Misschien dat je ze tegen zichzelf in bescherming moet nemen (en uiteindelijk je kinderen ook) door haar niet meer structureel op te laten passen. Misschien kun je afspreken dat ze bijv 1 keer in de 2 weken een avond oppast, zodat jij en je partner er lekker even tussenuit kunnen, of om ze bijv elke week een avond mee te laten helpen met het bedritueel???
He wat een vervelende situatie. Maar het is natuurlijk niet zo dat zij er recht op heeft om te mogen oppassen hè. EEn opa of oma kan alleen oppassen op de kleinkinderen als beide partijen dat prettig vinden en bij jullie lijkt dat niet meer het geval en heel begrijpelijk vind ik. Ik zou eventueel alleen de baby bij haar laten of anders haar vragen of ze misschien incidenteel kan oppassen. Bijvoorbeeld een keer in de maand een middag kids naar haar toe zodat jullie lekker tijd voor jezelf hebben?
Ik denk dat je moeder een duidelijke keuze voor zet, of ze wordt die dag opvoeder of gewoon oma en past incidenteel op! Als ik het zo lees dan wil ze het niet kwijt, maar weet ze ook dat ze het niet aankan. Zeker straks met een derde erbij, zou ik haar dat niet aandoen. Maar grenzen moeten er zeker zijn, ook bij oma!
Ik zou gaan voor betaalde opvang, ze wil niet de rol van opvoeder op zich nemen en dan houdt het op. Van 12/13u tot 16u is nog maar erg kort, en wie weet denkt ze om 15u al het word me teveel en wacht ze met een berichtje sturen tot 16u. Om die reden zou ik een baby ook niet doen want neem aan dat die 's ochtends er al zou zijn. Het gaat ook niet om wat zij wil, maar wat jullie willen. En anders zou ze bijv 1x per week de kinderen eerder van de opvang kunnen halen zodat ze de kinderen 2u heeft. Is makkelijker vol te houden en kan ze alleen maar oma zijn ipv opvoeder.
ze vind het hartstikke leuk maar word te zwaar en dat is logisch want ze is niet meer zo jong als bij je eerste en meerdere kinderen is gewoon zwaarder ik zou haar nog wel laten oppassen maar niet meer tijdens het werk en ook niet de hele dag ik zou er persoonlijk niet voor kiezen om dan bv alleen de baby bij oma te laten dat gevlieg na werk van oma naar de opvang halen en brengen etc ik snap dat oma dat even slikken vind maar jullie zijn ouders en mijn gevoel gaat boven die van oma