hallo mama''s . mijn ''kleine'' meid , dikke donderstraal is nu op een leeftijd dat ze voordurend loopt uit te dagen , niet normaal..!:x als iets niet mag en ik zeg : mag niet esmee ! dan kijkt ze me aan ,met een genipig lachje en doet ze het gewoon weer. en zo gaat het een stuk of 6 x ... als iets haar niet lukt of mag , zet ze het op een krijsen ! niet huilen maar huilen zonder tranen... ze heeft toch 1 geluk , mama is minder streng als papa .. als papa b.v. er iets van zegt , dan wordt het ehct huilen en dan kruipt ze weer naar mama.. heel moeilijk.. om daarop weer te reageren .... negeren streng toespreken positief gedrag voor doen dit is wel een belangerijke fase , je moet het goed aanpakken anders blijft het ''spelletje'' zich aanhouden en dan wil ik absoluut niet ! als ik kijk naar andere kinderen die zo ''vervelend'' zijn , denk ik altijd bij mij zelf , zo wil en wordt esmee niet ! iemand ervaringen , tips ? thnx alvast xxx trotse mama
wanneer ze gaat (nep)huilen na een correctieofzo - van wie dan ook en dan op schoot wil, dan zeg ik meestal eerst iets van: Nee Fae, er is niets aan de hand, je mag niet .... Ga maar met je blokken (bv) spelen. En daarna negeer ik haar een minuut. Als ze blijft huilen dan pak ik haar eventjes op en zet haar weer aan het 'werk' , met speelgoed wat wel mag. Dat doen we trouwens sowieso regelmatig. Weghalen en bij ander speelgoed zetten, maar ja, dan wordt het ook nogal eens brullen omdat ze natuurlijk alleen maar 'niet-speelgoed' wil spelen Wij merken nu dat ze het wel doorheeft, maar nog het beste de dingen die ze nu 'geleerd' heeft, uitvoert bij de oma's.. Alsof ze daar een beetje showt, wat ze al wel niet weet . En bij mama probeert ze het nog 5x
Lastig hé! Wat ik meestal doe is: - verbieden, 'nee'-zeggen - als dat niet werkt, weghalen van wat ze bezig is en nogmaals 'nee'. Dat geeft meestal wel een huilconcert, maar dan leg ik even uit (niet dat ze dat volledig begrijpt maar ja dat komt wel) en negeer ze voor de rest. Na een paar minuten gaat het huilen ofwel spontaan over of wel troost ik haar en leid haar af met ander speelgoed. De ene keer lukt dat al beter dan de andere keer
Hier een meisje in precies dezelfde fase. Alles uitproberen (fotolijstjes pakken, laatjes open, kattenbrokjes omkeren, kattenbak leeghalen etc etc etc) en driftig worden als ik haar corrigeer. Krijsen en inderdaad nephuilen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het heel erg vermoeiend vind en ook niet echt gezellig.
jamie heeft het ook. alles pakken, schuiven en deuren open trekken. ik word er af en toe echt gek van. dan zet ik hem ergens anders en kruipt hij weer vrolijk naar iets anders om daar iets stout te doen.. ik blijf maar heel duidelijk nee zeggen en zet hem weer ergens anders. van de week was ik in de badkamer en hij zat in de gang met zijn vingers tussen het schuifje! en huilen dat hij deed, maar hij is wel geleerd want de schuifjes laat hij nu met rust! De aanhouder wint!!! volhouden, volhouden, volhouden! ps, als ze straks wat ouder zijn kan je straffen en bv halve minuut in de hoek zetten of in de box ofzo... nu snapt jamie het nog niet...
hier net zo'n draakje hoor! overal aanzitten en deurtjes opendoen, telefoon pakken, afstandsbediening...pfffff heel vermoeiend maar volhouden! het zal vanzelf wel beter gaan
pfff het wordt alleen nog maar erger Mijn zoon kan ook heel erg goed uitdagen en heeeeeel goed naar mama luisteren (not) ik voel me af en toe ook een politie agente maar goed volhouden met NEE dan leren ze het vanzelf. Als mijn zoon iets niet mag, zeg ik nee en gaat hij door dan pak ik het af... met uiteraard een huilconcert als resultaat maar daar geef ik geen aandacht aan dan is het zo weer over... ze moeten leren dat nee echt nee is, en er om huilen levert bij mij geen resultaat op mijn zoon heeft dit inm. een beetje i.d. gaten dus ik krijg resultaat haha.
hier dus ook, zegt mama nee, schudt ze nee waarna ze vervolgens het gewoon lekker nog een keer doet...hahahaha Ze kan nu uit zichzelf staan dus ze ontdekt dat ze meer bewegingsvrijheid heeft en dat is dus ook te merken he...
jaaaaaaa hier ook zo'n ondeugd. ergens op aflopen, achterom kijken naar mama en dan steekt meneer z'n wijsvingertje omhoog zo van nee he mam mag niet, loopt vervolgens door en pakt toch de telefoon (of iets anders wat niet mag) nou toen ik hem dat met dat vingertje zag doen hield ik het niet meer droog de lolbroek
Oeeee, zo herkenbaar. Heb het laatst ook nog vermeld in een ander topic Of er een 15 maanden sprong was. Het vingertje heen en weer en ondertussen de pc uit zetten. En je aankijken met een blik van "Dat mag nie, He mam??"" Groetjes Janna
en het ergste is moet je dan heel serieus zeggen "nee dat mag niet" ik lach me altijd dood met haar de hele dag door.....heerlijk
Hier ook zo herkenbaar!! Onze kleine meid is nu 10 maanden maar oh, oh wat een kleine donderstraal is het nu toch al!! Alsmaar uitdagen en dingen pakken die niet mogen. Ze kan nu in de loopstoel en sjeest daarmee de kamer rond en knalt dan weer tegen de kast aan! Of ze ziet op tafel een bordje staan en een glas, en maar grijpen met die grijpgraage handjes! Ik blijf ook 'NEE!' zeggen. Dan kijkt ze me aan van: oh? mag dat niet? Het helpt uiteindelijk wel alleen heb ik dan wel een schreeuwend kind! Maar daar geef ik dan geen aandacht aan. Soms maak ik me ook wel eens zorgen hoor, dan denk ik: als ze maar niet zo'n verwend nest word, die als ze iets niet krijgt de hele boel bijelkaar schreeuwt! En ze kan nog niet eens kruipen, staan of lopen dus het word vast nog erger als ze dat heeft ontdekt! Pffff........ kinderen! hihi!!
Hier is het ook een RAMP! Ze kan al lopen, helaas helaas. Eerst vond ik het o zo leuk, maar het is o zo lastig! Ze weet precies wat wel en niet mag, maar ze doet het net zo goed 415845155612551202x achter elkaar. Nu is het 2x waarschuwen en dan een halve minuut op de gang (krijsen). Dan knuffel en goedmaken en weer verder. Maar dat herhaalt zich eindeloos. Soms is het echt te geestig hoor. Dan loopt ze naar de tv, kijkt achterom en schudt ze nee he? En dan glimmen die oogjes en duikt ze op de knopjes.... Hilarisch, maar het mag echt niet! Volhouden is het enige wat werkt. Juist door ze nu grenzen te geven voelen ze zich veilig en worden ze juist niet van die verwende rotkinderen. Dat hou ik me dan voor bij de 41523652156253252e keer Maar af en toe verlies ik toch echt wel eens mijn geduld!
ohw hahahah ik dacht dat onze zoon oost-indisch-doof was, zo te zien niet! hier ook 100 keer nee zeggen, weghalen, maar als ik me omgedraait heb zit meneer alweer in de waterbak van de hond pfff soms moet ik er in mezelf wel om lachen, maar ook zeker is het vermoeiend.
hihi ookal is het soms erg vermoeiend om de hele dag te zeggen: nee dat mag niet, doe maar niet, enz. toch is het ook weer erg grappig dat die kleintjes al zoveel door hebben en vooral al weten waar ze eigenlijk niet aan mogen zitten (en het vervolgens wel doen) ik heb vorige week voor het eerst mijn dochter 'straf' gegeven haha, ze liep al de hele tijd te klieren met het ontbijt, pap spuugde ze uit en brood mikte ze op de grond...en dan boos worden als ik het eten weghaalde( dus naar mijn idee toch nog honger), ik heb het stoeltje even omgedraait,hihi, zij helemaal verbaast en na een klein minuutje at mevrouw het hele bordje pap leeg.
Als je de hele dag bezig bent met nee roepen dan luisteren ze er toch niet meer naar, beter gewoon alles onbereikbaar maken. Misschien heb ik makkelijk praten, ik ben katten gewend en die laten zich niks (af)leren dus ja dan ga je gewoon de verboden zaken onbereikbaar maken anders word je zelf toch hardstikke gek?! Als ik sommige dingen hierzo lees... pfff waarom maak je het jezelf zo moeilijk denk ik dan.
Lekker he... Met een maandje of 15 krijgen ze weer zo'n fase Als ze iets twee keer doet wat niet mag, zeg ik dat ze als ze het nog een keer doet, ik 'r weg ga zetten / in bed ga leggen of wat ook. En verstaan doet ze het misschien niet, begrijpen wel. Maar laat het haar ook geen zes keer achter elkaar doen, dan is m'n geduld al lang op. Als ze dan gaat huilen, zeg ik 'joh, doe eens niet zo gek' en laat ik haar even. Werkt best goed, aangezien het meestal binnen 5 seconden over is. Hier is trouwens papa een stuk minder streng, maar wordt er net zo hard mama gelopen als hij een keer zijn mond opentrekt, hihi. Als ik jou was zou ik zorgen dat ik niet zes keer nee hoef te zeggen, lijkt me nl. nogal een leuk spelletje voor 'r
Hoort er allemaal bij, op deze leeftijd leren ze door herhalen-herhalen-herhalen. Zit niks anders op dan het gewoon maar steeds te blijven roepen en jezelf even voor te houden dat je kleintje nog geen geweten heeft, dat van binnenuit roept dat het beter is om het niet te doen. Ze weten wel dat het van jou niet mag, maar zo'n kleintje snapt dat verder nog niet, en heeft een innerlijke drive om alles te onderzoeken, dus ja... Wat Keiko zegt klopt gedeeltelijk... het is idd goed om een aantal spullen gewoon onbereikbaar te maken. Maar niet alles! Ze moeten het ook leren en als je het nu 'overslaat' of 'uitstelt', wordt het straks alleen maar moeilijker! @Keiko: klopt niet hoor, dat je katten niets af kunt leren. Als je maar consequent genoeg bent, lukt het bij katten prima om ze dingen af te leren Wij hadden vroeger een kat, en die mocht dus niet op het aanrecht. Als wij in het weekend uitgingen, zette mijn vader zijn vlees klaar op het aanrecht en ging de kat in de keuken, als mijn ouders op bed gingen. De laatste die thuiskwam, moest de kat het vlees geven. Hij is NOOIT op het aanrecht geklommen om het zelf te pakken: dat hadden we hem heel consequent afgeleerd
hier gaat ze nu zelf staan, en dan zit jij de hele dag op te passen dat ze niet omvalt (nu overigens niet meer) is ook erg vermoeiend vindt ik, laat haar dan maar lopen ok is ook vermoeiend maar dan kan je wel meer.