Hey, Ik lees hier veel verhalen over de roze wolk van zwanger zijn ... Hier is die (spijtig Genoeg) ver te zoeken, ik zoek wat mensen om mee te kletsen als het zwanger zijn soms echt wel zwaar is... Mijn vorige zwangerschap wou ons kindje al komen op 21 weken, door een zwakke baarmoederhals en dan was ze nog niet eens levensvatbaar, dus ben toen opgenomen geweest in het ziekenhuis met weeë remmers en longrijping en alles erop en eraan toen ben ik 3 maand in het ziekenhuis geweest weg van men eerste dochtertje en men man dat was heel hard :x gewoon platliggen en niks doen en afwachten Nu zijn we in verwachting vanons derde kindje op 15 weken was alles nog goed in orde de baarmoederhals deed het goed dus gyn wou geen cerclage plaatsen 14 dagen later was de baarmoederhals al maar 18mm meer waardoor er dringend moest ingegrepen worden dus spoedcerclage na een dag mocht ik naar huis met de boodschap bedrust ... En dat is moeilijk met 2 kids, en op 24 à 25 weken wordt ik terug opgenomen in het ziekenhuis uit voorzorg , ik hoop dat men man zijn plan gaat kunnen trekken met de kids Pff zoveel zorgen , zorgen om ons baby'tje maar ook om de dochters dat ik thuis ga moeten achterlaten... Ik weet dat een opname echt wel goed is omdat ik dan zeker volledige bedrust neem maar moeilijk te aanvaarden en heb schrik voor wat er komen gaat... Zijn er nog meerdere meiden? Sorry voor men klaagbericht maar moest het effe van me afschrijven
He bah wat vervelend zeg!! Rust is voor jou nu heel belangrijk. Ik neem aan dat je hulp hebt voor je andere 2 kinderen? Heel veel sterkte!
He wat naar dat je nu weer zo in de stress zit! Ik heb zelfvorig jaar een kindje verloren met 20 weken zwangerschap door waarschijnlijk een zwakke baarmoederhals (niet zeker). Nu deze zwangerschap heb ik met 23 weken vanwege een korter wordende baarmoederhals (2.4) een pessarium om de baarmoederhals gekregen. Cerclage vonden ze te risicovol en niet echt noodzakelijk nog. Zit ook al bijna 10 weken thuis met bedrust, wat ook niet makkelijk is met een peuter. Maar ik kan me heel erg voorstellen dat je opziet tegen de komende tijd en dat je je kindjes achter moet laten. Ik heb vorig jaar met de vroeggeboorte 4 dagen in het zkh gelegen en vond dat al vreselijk, los van dat die vroeggeboorte afschuwelijk was, voelde ik me heel naar voor mijn zoontje, miste hem heel erg. En ook nu ben ik blij dat ik thuis kan liggen en gewoon bij mijn zoontje kan zijn, tot nu toe dan. Is het zeker dat je vanaf 24, 25 weken in het ziekenhuis moet blijven? Ik ga zelf om de paar weken een dag of 5 met mijn zoontje naar mijn ouders, zodat zij voor hem kunnen zorgen en ik zvm kan liggen. Maar weet niet of jij hulp hebt van familie. Er is trouwens ook een actueel topic over cerclages en alles wat daarbij komt kijken: http://www.zwangerschapspagina.nl/prematuur/302805-preventieve-cerclage-deel-2-a.html Veel sterkte!
En hier is die roze wolk trouwens ook ver te zoeken hoor... ben vanaf het moment dat mijn baarmoederhals weer verkort was panisch geweest dat het weer mis zou gaan. Thuis liggen je rustig houden helpt daarbijj ook niet echt. De tijd kruipt voorbij...ik begin nu pas een beetje relaxter te worden en te hopen dat ik het kindje nog een tijd binnen kan houden. Maar ik hoop echt niet in het zkh opgenomen te worden, ik word daar altijd heel angstig (krijg echt paniekaanvallen met trillen etc). Leef met je mee dus!
Jeetje dat is zwaar bagger zeg! Ik heb een vroeggeboorte gehad met 30w4d en daar vermoedden ze ook een zwakke baarmoederhals. Ik ben zo blij dat mijn bmm nu nog 37mm is, ik mag nog alles, bedrust lijkt me verschrikkelijk! Heel veel sterkte gewenst!