hey meiden.. PFff ik loop de laatste paar dagen echt met mijn ziel onder mijn arm Ik zit echt in een hormoon achtbaan verschrikkelijk! van de ene kant ben ik superrrr blij dat ik zwanger ben. Het volgende moment ben ik weer heel onzeker en jank ik om niks Zijn er meer meiden die dit hebben? klein voorbeeldje mijn vriend begon over de was opvouwen en ik was alweer aan het janken pff
ik jank vaak van ontroering als ik verhalen van andere moeders/bevallingen lees, of zelfs als ik eraan denk dat mijn eigen kleine meisje nog maar zo'n drie tot acht weekjes weg is, en me probeer voor te stellen dat ik haar voor het eerst zie...
Ik jankte in het begin om hetzelfde idd. Die onzekerheid, zo van ik ben zwanger, als ik maar door die drie maanden heen kom...dan blij dan zo onzeker en werd ik stiksjago. Dat had ik tot ong 20 weken, tot ik het goed elke dag meerdere malen voelde. Toen begon ik te janken om alle dode dieren aan de kant van de weg. Werd al emo als ik een poes zag oversteken. Nu brul ik omdat ik mezelf zielig vind haha..
Hier ook zo'n gedoe soms... Hoe belachelijk ik soms ben, echt ongelooflijk! Maar nu gaat het al beter alleen huil ik soms als ik mijn zoontje net in bed gelegd heb..Dan heb ik zoiets van: oooh ik zou zoo graag bij mijn zoontje in bedje gaan liggen en met hem knuffelen en dan begin ik te huilen... zelfs tijdens het slapen leggen moet ik mijn tranen verbijten... Nog dames die dit hebben met hun eerste kindje?? Ik denk dat ik nu al zoiets heb van: mijn zoontje mag nooit of te nooit denken dat het andere kindje voorgaat!
Oja herkenbaar, ook nare dingen uit het verleden komt boven of zelfs in mijn dromen waardoor ik er overdag veel aan denk. NIET LEUK. Marja hormonen? Het zijn monsters. Gek hè?
Ik ben een echte huilebalk op het moment Mijn vriend moet er eigenlijk wel om lachen omdat het vaak echt helemaal nergens over gaat maar troost me toch wel heel lief Ach het gaat wel weer over haha
Zit nu ook te brullen hoor dames!! even van me afschrijven... Heb vandaag cursus statistiek gehad in Nieuweschans, woon zelf in Nijverdal. De cursus zou tot 4 uur duren, maar ben om half 3 weggegaan omdat mijn vriend vanavond ook nog zijn opleiding heeft, en dan normaal mijn auto nodig heeft om 6 uur. Nu heeft hij vandaag een excursie naar een bedrijf, daar moest hij om 5 uur zijn, dus ik om half 3 in de auto, heb me rot gereden om voor half 5 thuis te zijn dat we elkaar nog even konden zien (tis dik 2 uur rijden)... Rij ik bij Ommen, stuur ik hem een berichtje met ik hoop dat ik je zo nog even kan zien, krijg ik terug " ik ga om 10 over 4 weg" Gisteren zei hij nog half 5!! Krijg ik nog een berichtje van hem dat een andere collega hem om 10 voor half 5 op komt halen, dus ik nog even een tandje bijgezet om dan tenminste nog 10 voor half 5 thuis te zijn, kom ik om 16:22 in een leeg huis... Weet wel dat ik hem straks om half 9 gewoon weer zal zien, maar voel mezelf wel heel erg zielig nu, en ben een beetje boos, want ik ben voor hem om half 3 weggegaan bij een training die ik eigenlijk best heel leuk vond! Als ik me verplaats in de "mannen-logica" ben ik vast heel erg onredelijk nu...
Ik heb het ook echt huilen doe ik niet maar wel wateroogjes. Dat had ik bij mijn dochtertje helemaal niet.
Oh, vreselijk ja, dat gejank van mij. Ik heb de laatste dagen een paar keer moeten huilen als mijn man 's ochtends naar zijn werk ging. Zo kinderachtig ! Komt ook omdat ik nu 41+1 weken zwanger ben en het echt nogal zat. Niet gedacht dat ik zover overtijd zou gaan. Ik ben het zat met mezelf te vermaken, ik wil gewoon dat kind vasthouden! :x Verder huil ik bij "zielige" reclames, kan al huilen om die van Merci, wat ontzettend duf...!
Ik huil zelfs bij liedjes van piet piraat. Heb net nog gejankt omdat ik 40 weken en 2 zwanger ben en er hier buikgriep heerst en ik er niet op zit te wachten dat ik ook ziek word... Laat het lekker gaan. Het lucht op!
Heb gisteravond moeten huilen met het doorsturen van de geboortekaartjes! M'n man wilde ineens na een bepaalde zin een dubbele punt. Het werd me ineens te veel Hij zag de tranen alweer opzwellen, ben maar gauw opgestaan en de keuken ingegaan en een schoonmaakbeurt gegeven terwijl de tranen stilletjes naar beneden druppelden. M'n man zal wel denken: ik kan écht niets meer zeggen! haha Vind het zo gek! Je kan het gewoon niet tegenhouden, voelde me echt intens verdrietig op dat moment! Om een dubbele punt Die dubbele punt is trouwens wel gewoon toegevoegd op het kaartje. Staat helemaal niet slecht ofzo Rare dingen die hormonen!
Thanks... al moet ik er wel bij zeggen dat ik het hele huis bij elkaar gejankt heb, alsof hij doodgegaan was zo erg! Was er uiteindelijk zo moe van dat ik in slaap gevallen ben op de bank en hij me zo vond toen hij thuiskwam om half 9, hahah... achteraf voelt het zo suf en kinderachtig! Ik laat hem maar in de waan dat ik gewoon moe was van de training en het autorijden
Haha ik moet er af en toe zelf heel hard om lachen, maar ik kan dus geen huilende mensen zien is t van verdriet of zelfs vreuge, maar dan zit ik ook weer half te janken maar dan moet ik er vaak tussen door vreselijk om lachen. Manlief kijkt me dan aan joh
Jup, Gister paste mijn vriend zijn trouwpak aan (trouwen volgende week vrijdag). Ik zat bijna te huilen.. ben normaal echt niet zo'n jankert. Vanmorgen luisterde de honden niet... sta je dan in het bos te huilen