We hebben al een tijdje geen contact meer met m'n schoonzusje. Ik weet niet waarom, zij vind geloof ik dat wij te weinig contact gezocht hebben. En ik ben iets te direct naar haar zin. Ze heeft een kindje van bijna een jaar wat wij eigenlijk niet mogen zien. We mochten ook niet weten dat het geboren was. Wij proberen ons steeds van onze beste kant te laten zien. Het is toch familie, en ik hoef er echt niet elke week op de koffie, maar als er eens wat gebeurt met bijv m'n schoonouders is het toch handig als je gewoon doet tegen elkaar. We hebben dus destijds een felicitatie-mail gestuurd toen de baby er was, een verjaardagskaart voor haar. We hebben haar zelfs uitgenodigd voor onze trouwdag (waar ze, na grote druk van mijn schoonvader is verschenen). Vandaag moest Cas z'n moeder ophalen bij haar. Eigenlijk wilde ik haar niet vertellen dat ik zwanger ben (ga nou maar eens voelen dat je ons steeds kwetst), maar hij zei het toch. Ze ging gewoon door met schoonmaken en zei alleen O Gefeliciteerd op zo'n neutrale toon. Niet eens gevraagd wanneer ik uitgerekend ben, hoe het met mij is. M'n schoonmoeder stond er bij en die zei nog En? En toen zei zij doodleuk: Nou ik heb 'm toch gefeliciteerd? Ik kan daar zo verdrietig om worden. Ok, m'n schoonouders hebben haar zelf zo gemaakt (iedereen moest altijd rekening houden met haar buien), maar toch. Ze doet hen zoveel verdriet. Ben echt zooooooo boos ook nu. Ik wou dat ze bij m'n schoonfamilie eens wat meer op hun strepen gingen staa (m'n schoonvader kennende zou het heel goed kunnen dat hij haar nou eindelijk eens de huid volscheldt, maar je m'n schoonmoeder is gewoon te lief voor iedereen). Dat er dat soort mensen bestaan he. En dat dat dan een kind moet opvoeden. Dat komt echt niet goed (kind is er volgens mij ook alleen omdat ze zo de vader aan zich bindt, maar dat zeg ik maar niet hardop). Sorry voor het lange verhaal, moest even m'n ei kwijt! Linda
Beetje jammer dat haar karakter zo is. Het enige wat je kunt doen is afstand bewaren en doorgaan zoals t al ging anders word je steeds weer gekwetst. sterkte hoor
Ja had ik ook al gezegd. Het is alleen zo jammer dat ik daar dan weer gelijk in krijg. Ik heb nu Cas verboden (dat klinkt een beetje hard, maar af en toe is het een beetje een softie) om haar tzt een geboortekaartje te sturen. Ik hoef niet nog een keer gekwetst te worden, Cas niet en m'n schoonouders ook niet. Ok, ik ga niemand verbieden om te bellen als het geboren is (zoals zij heeft gedaan),maar van mijn part kan ze hoog in een boom gaan zitten. Oef, wat ben ik kwaad. Linda
Ik kan me goed voorstellen dat je boos bent. Het is ook niet leuk. Toch zou ik juist wél een geboortekaartje sturen. Zo laat jij in elk geval zien dat jij niet zo kinderachtig bent en boven haar rare fratsen staat. Meis laat je niet gekmaken door familie! Doe lekker je eigen ding, maar hou de eer aan jezelf zo kan jou niks verweten worden.
Zulke mensen kan je beter geen energie in steken,want dat is een grote verspilling. Ik snap dat je het jammer vind,maar contact moet van 2 kanten komen anders heeft het 0% zin. Je geeft al aan dat jullie zo vriendelijk mogelijk blijven je alleen stank voor dank terug krijgt. Laat lekker gaan en hou de eer aan je eigen. Liefs Vlindertje
Inderdaad! Gewoon lekker een geboortekaartje sturen & let it go, al is dat niet makkelijk... Door zo'n persoon laat je je toch niet de leukste dingen ontzeggen?! Behandel haar zoals dat jij behandeld zou willen worden, zonder je dr verder druk om te maken... geef haar op juist die manier aandacht zoals jij dat van haar zou willen hebben... en laat het je niet uitmaken hoe zij daar mee omgaat, wordt de wijze moeder in jezelf.. Ik weet dat dat niet makkelijk is, maar je zal ongetwijfeld gaan merken dat er alleen maar meer waardering voor jouw zal zijn in je omgeving, just do it! Succes en sterkte groet Hilde
pfff hier een zelfde verhaal, en god wat is het moeilijk ik was 6 dagen na mijn schoonzusje zwanger. wij zijn beiden met icsi zwanger geworden. ik na de eerste poging , zij na de derde poging. zij heeft al een dochtertje van zes uit een eerder huwelijk. toen ik ongeveer 20 weken zwanger was zaten wij op haar verjaardagsfeestje, en daar krijg ik me de wind van voren omdat we dezelfde verloskundige hebben, wat ik wel niet dacht om dezelfde als haar te kiezen. dadelijk zouden ik bevallen en als het dan tegelijk bij haar begon dan zou zij de vervangster krijgen en dat zou ze dan heel oneerlijk vinden. wij zijn toen rustig vertrokken daar, geen discussie aangegaan maar zijn twee weken later het gaan uitpraten. maar toen werd er een hele emmer **** over ons uitgestort. wij waren bij de eerste poging zwanger, en zei niet, dat was iedere keer dat ze me zag een slag in haar gezicht en ga zo maar door, waarom ik niet nog een jaar had gewacht met starten met ivf want ik wist toch dat zij bezig was...... uiteindelijk heb ik ze nog uitgenodigd op onze bruiloft maar daar verscheen zij met haar gezin ; oude dagelijkse kleren en de haren langs het hoofd hangen. daarna heeft haar man mijn man nog gebeld en dat was geen leuk gesprek geworden. ging over iets met de auto, toen heeft mijn man gezegd, dat is tussen mij en mijn zus, daar ga jij niet over. gesprek is geeindigd met de vraag van mijn man of zijn zus hier zelf over wou bellen, is nooit meer gebeurd. later zei ze dat ze dit jaar kerstmis alleen wou vieren met haar gezin en niet meer volgens traditie met ons allen, nou ja haar goed recht dachten wij, maar dan nodigt ze wel op kerstavond onze schoonouders uit. oke ook goed. uiteindelijk ging op een zaterdag hier de telefoon, mijn schoonmoeder...schoonzusje was bevallen en om twee uur gingen ze naar de baby kijken wij zijn nooit uitgenodigd daarvoor. vijf dagen later ben ik bevallen, en wij hebben ook niet meer gebeld en ook geen kaartje gestuurd. wij zijn er ff klaar mee, ze bekijkt het zich maar maar nu beklaagt ze zich bij mijn schoonmoeder dat ze zo graag een rol had willen spelen in het leven van mijn dochter en dat ze geen kaartje heeft gehad. alsof dat kaartje al de rest goedmaakt, pfff , dat is alleen maar voor de uiterlijke schijn. oh ja, zij heeft nadat ze wist dat mijn dochter was geboren, een geboortekaartje gestuurd en een felicitatiekaartje maar onder invloed van boosheid en hormonen heb ik gewoon gedacht, steek je die zooi waar de zon niet schijnt.... sorry crealinda. maar toen ik begon te typen kon ik niet meer stoppen zo een familie gedoe maakt heel wat los ik wens je veel sterkte, maar als ik jouw verhaal zo lees kun je het toch niet goed doen bij je schoonzus groetjes brenda
oh ja, zij wist op welke dag ik van het ziekenhuis moest testen, toen mijn man haar belde om te zeggen dat we positief hadden getest was haar reaktie; gefeliciteerd, maar ik moet nu gaan want ik heb visite
Jemig...wat een dramatische verhalen....waarom moeten sommige mensen zo moeilijk doen....en alsof je nog een jaartje wacht met ivf/icsi....pfff, is ze gek ofzo?! Van je (schoon)familie moet jehet maar hebben. Sterkte ermee dames! Groetjes, Eva.
ik herken het wel een beetje ik heb het met mijn zus het ging altijd een tijdje goed dan hadden we weer ruzie maar konden altijd van elkaar op aan. toen ik vertelde dat ik zwanger was kwam zij 2 weken erna met hetzelfde verhaal we vonden het in het begin erg vreemd en toevallig maar het is echt waar. pas geleden had ze ruzie met haar vriend en was ze bij hem weg dus kon ze zolang bij mij had nog een kamer over. nou alles verplaatst en geregeld voor der gaat ze savonds gewoon weer trug naar der vriend kregen geen bedankje niks en een week later belde ik en kreeg ik te horen dat ze maar besloten had met haar vriend om geen contact meer met mij te hebben. ze heeft een hele rare vriend die scheld slaat en alles doet wat niet mag. ze hebben een zoontje van 4 maanden en hoop echt dat die het goed zal krijgen maar betwijfels het ze hebben schulden kopen alleen wiet enz .
Ik kom uit een familie waar ook steeds gezegd wordt: Leven en laten leven, hou de eer aan jezelf. Er is bij ons dan ook geen ruzie. Ik moet heel erg aan Cas' familie wennen omdat daar altijd wel iemand is die met iemand geen contact heeft. Een twee jaar geleden heef Sophie (de bewuste schoonzus) eens tegen Cas gezegd dat het voor haar niet meer hoefde, want hij toonde toch geen interesse in haar. Daar had ze gelijk in, ze wilde alleen niet horen waarom niet. Omdat ze zo snel op haar teentjes getrapt is, vind Cas het heel moeilijk om met haar om te gaan. Het is niet snel goed zeg maar. Uiteindelijk kwam ze op mijn verjaardag twee jaar terug (alleen) vertellen dat ze zwanger was (ze heeft het 4 keer aan de familie (ouders, opa, oma's en ons) alleen moeten vertellen. We waren nogal verrast omdat we het niet hadden verwacht. Cas moest het echt even laten bezinken. Ik heb wel gelijk interesse getoont. Maar ook gevraagd hoe ze dat ging doen in een huis van nog geen 30 m2. Nou ze had een huisgekocht dat nog gebouwd ging worden. Wij een tijdje echt leuk contac gehad via msn en de telefoon. Maar toen kwam het puntje bij het paaltje. Ze wilde graag een superdeluxe keuken en badkamer. Daar hadde ze wel geld voor (geleend), maar er was niet genoeg om de installatie te betalen. Heb ik ze nog in contact gebracht met mijn broertje omdat die een eigen bedrijf heeft en dat o.a. doet. Toen hoorde we niets meer. Ik heb m'n schoonmoeder geholpen met ideeën voor de babyshower die haar collega samen met m'n schoonmoeder ging organiseren. Ik ben daar zelfs nog geweest (als iemand dat voor mij organiseert istie nog niet jarig). Toen kreeg ik me toch een kat over iets heel onbenulligs, want ik had toch nergens verstand van zei ze. Later zei ze dat ik er alleen maar was omdat haar moeder dat graag wou, wat haar betreft had ik weg kunnen blijven. (nou ik vond er ook niets aan). Cas heeft nog via msn en e-mail geprobeerd om contact te zoeken, maar het was allemaal niet goed. Het ging van kwaad tot erger. Cas is ook niet de tact zelve en heeft ook dingen gezegd hoor. Maar zij kwam met de opmerking: Jij, jij gaat straks trouwen en wat heb je dan NIX! Ik heb staks een kind, naar hem blijft iedereen vragen. (trekken jullie zelf je conclusie, wat een vage opmerking zeg). Ze is voor het trouwen nog een keer bij Cas in de zaak verschenen. Hebben ze samen nog wat gedronken (toevalligerwijs de dag dat ze de uitnodiging met begeleidende brief in de brievenbus vond, maar dat was toeval hoor.....). Cas helemaal happy, hij haar gesmst of we wat af konden spreken. Hoortie niets. Nog een sms je. Krijgen we terug: Ik heb er nog eens over nagedacht maar het voelt niet goed en daar wou ik het graag even bij laten. Mijn schoonmoeder past op die kleine. Toen Cas nog in het Winkelcentrum bij haar om de hoek werkte mocht zij van Sophie eigenlijk niet eens bij Cas even sigaretten kopen (en dat ging niet om de sigaretten). M'n schoonmoeder mag eigenlijk sowieso niet naar anderen of bellen met een vriendin als ze op die kleine past. Zo dat was het hele verhaal wat ik er nog van weet. Wat leert ze hiervan: Ik kan op iedereens ziel gaan staan en nog ben ik welkom. Tsja sorry, maar dit gaat mij een stap te ver. Laat haar nou maar eens leren dat er consequenties zitten aan het feit dat je andere mensen de grond in stampt en respectloos behandelt. Als ze hier morgen aan de deur komt kan ze koffie krijgen, maar van mijn kant uit worden er geen acties meer ondernomen hoor. O, ja stiekem denk ik dat ze stikjaloers is op ons. Wij hebben namelijk geen schulden buiten de hypotheek. Wij zijn getrouwd (slaat nergens op, maar goed dat wil zij eigenlijk ook). Wij hebben een relatie waarin we elkaar steunen, ook als we moeten gaan vertellen dat we iets niet zo handig hebben aangepakt. (het idee dat ik alleen ergens zou moeten zeggen dat ik zwanger ben.....). En wij kunnen straks als de kleine er is minder gaan werken. We hoeven hem/haar niet 4 dagen per week bij iemand te dumpen omdat we zo hard moeten werken om de luxe apparatuur af te betalen. Zo dat is pas een heel verhaal. Linda
Hier ook een huis met een heel lang verhaal wat ik jullie ga besparen, ik kan je wel een goede tip geven: LEEF JE EIGEN LEVEN! en wat andere betreft, laat gaan. Mensen die om je geven, steek je energie daarin. Dat klinkt moeilijk maar het is makkelijker dan je denkt! Zij interreseert zich niet in jou, jij hebt het geprobeerd, nou prima, KLAAR! Geniet van je eigen gezin, de heerlijke zon etc etc.
hoe moeilijk het ook is, ik heb geloof ik in mijn 7de week zwangerschap al 1 heel essentiele les geleerd over mijzelf en het moederschap: mensen die zich niet in een ander willen/kunnen verplaatsen en daarom iemand veroordelen zijn niet goed voor je! Mijn kringetje van mensen die ik vertrouw is inmiddels zelfs al een drastisch stuk kleiner geworden sinds ik zwanger ben. Maar weet je? Die mensen zijn mij gewoon niet waard (en nee ik ben totaal geen zeker persoon die wel even weet hoe alles moet, maar in mij is het oer-bescherm-moeder-gevoel al opgestaan en ik bescherm nú al mijzelf en mijn kleintje tegen kwaadwillende mensen, ondanks dat ik er erg onzeker over ben en veel verdriet van kan hebben) Maar meid, het slijt heus wel, makkelijk door mij gezegd, maar echt, concentreer je op de mensen die wel blij voor je zijn, en vooral op jezelf.
Ik merkte vandaag ook dat ik het beter van me af kan zetten. Ik had een lange autorit en meestal ga ik dan malen. En nu dacht ik. Nee ik heb er geen zin in. Natuurlijk zitten er haken en ogen aan. Ze is wel familie. Mijn schoonmoeder past op haar kindje twee dagen in de week en gaat straks ook op ons kindje passen. Hoe gaat dat als haar kindje ziek is op een crechedag? En de familiewieg, waar ik helemaal weg van ben, staat bij haar. Maar ja ik ken toch niemand die 'm kan bekleden dus dat laat ik maar varen. De buurman had haar laatst twee keer gezien en zei precies wat ik op onze trouwdag ook zei: Ze ziet er zo ongelukkig uit. Dus al met al: Wie heeft het nou beter? Linda
ik kan je clubje joinen. wij zien mijn schoonzus al bijna een jaar niet meer. Haar dochter wordt nu 3 maar we zouden haar niet herkennen als we haar tegen zouden komen op straat. Een jaar geleden verpestte ze onze bruiloft door onbeschoft over me te roddelen waar mijn zus bij zat (niet slim). ze was ceremoniemeester en dus 4 dagen voor de bruiloft kon ik zelf de kerk gaan versieren. Mijn schoonouders wilde ze daarna ook niet meer zien, ze hadden niets gezegd mar ze dacht dat zij aan onze kant zouden staan. mijn schoonzus is totaal verknipt, en ik stuur haar zeker ook geen geboortekaartje
Ik ben erg blij dat ik dit soort dingen niet aan de hand heb Maar kan me helemaal in jullie verplaatsen....dit is echt vervelend ! Maar probeer er lekker boven te staan, en leef lekker je eigen leven Door zo'n typje zou alles verpest worden en dat is het toch niet waard :
Hallp CreaLinda, Hier gelukkig niet bekend met een dergelijke situatie. Mijn familie zit niet gemakkelijk in elkaar, maar ik ben er zelf geen onderdeel van. Komt ook omdat ik me niet wil inlaten met boosheid van anderen. Wat ik bij jou erg merk is de boosheid die erg overheerst. Als gevolg daarvan ga je je partner verbieden een kaartje naar zijn zus te sturen en daarmee vergroot je het conflict. Jij mag niet van je partner verwachten zich tegen de familie te keren, hoe terecht je boosheid ook is. Laat dit binnen zijn familie en gedraag je als welwillende schoonzus (ook als zij het je heeeel moeilijk maakt). Ik heb mij ook zo in mijn eigen familie opgesteld en ik heb nog met iedereen goed contact, terwijl de anderen allemaal steun bij elkaar zoeken om hun boosheid bevestigd te zien en bij hen de relaties daardoor zeer scheef liggen. Veel sterkte in deze tijd, want familie is heel belangrijk. Maar ga niet schoppen tegen iemand die dat als reden ziet om jou alleen maar meer af te stoten. Denk ook aan je partner, het is zijn familie... Nogmaals sterkte en succes met je zwangerschap.
Ben het helemaal met Juud eens. en wil je sterkte wensen Maar over het verhaal van shanka wil ik nog even iets zeggen. shanka neem het je zus alstjeblieft niet teveel kwalijk. Steun haar en misschien komt ze nog eens van die man af. Ik heb heel kort eenrelatie met zo'n man gehad , die manipuleerd je zo dat je amper zelf meer kan denken En je bent zo bang dat je dingen doet en dingen laat die je normaal nooit zou doen of laten. Soms zelfs zonder dat je het zelf beseft. Zelfs sterke vrouwen kunnen dat meemaken ( wellicht komen die er wat eerder vanaf)