Het fijne van dit alles is dat we niet iemand de schuld kunnen geven. Net na de bevalling heb ik mezelf heel erg de schuld willen geven, wellicht iets verkeerd gegeten of gedronken, maar dat is het dus helemaal niet. Hopelijk kunnen we stellen die hetzelfde meemaken in de toekomst helpen met ons verhaal...
missq.. jemig meid!! kunnen ze jullie nu anti stoffen gaan geven ofzo.. of is die bacterie nu ook al meteen uit je lijf??
Ze praten nu nog niet over het feit of ik de bacterie nog wel of niet heb. Dat komt pas in een later stadium. Maar manlief en ik vrijen al wel, mag officieel pas als het bloeden gestopt is, maar de geborgenheid is zo fijn. Dus wellicht moeten de artsen in het ziekenhuis eerder actie ondernemen dan ze eigenlijk willen. We "mogen" officieel pas vrijen als het bloeden gestopt is, maar we hebben elkaar zo lang gemist en hij heeft zo in angst geleefd dat ik het miss niet zou overleven....
jah idd.. kan je man de bacterie anders ook krijgen?? want zwanger worden ging bij jullie niet helemaal vanzelf toch??
@missq waarom mag je niet vrijen dan??? dit ivm infecties of iets dergelijks?? kan me voorstellen dat, dat voor jullie toch wel heel fijn juist kan zijn
Ivm de wondjes van de placenta's na de bevalling ja....... weet niet of manlief ze ook kan krijgen, neem aan van niet.
MissQ, geruststellend om te horen dat je er zelf helemaal niets aan hebt kunnen doen. Dat maakt de situatie er niet prettiger op, maar je kunt het op den duur mss beter accepteren. Goed dat het ziekenhuis er zo scherp mee omgaat. Over vrijen: ik snap helemaal dat je elkaar opzoekt, maar het is echt verstandig om te wachten totdat je niet meer vloeit hoor. Niet eens persé vanwege de bacterie, maar je hebt een "open wond" van binnen die gevoelig is voor infecties. Mss nog even extra voorleggen bij de gyn? Dikke knuffel voor jullie allebei, omdat jullie zo mega sterk zijn!!!
MissQ,fijn dat jullie nu iig meer weten.Zoals ik het begrijp is het echt vooral extreme pech? Dat klinkt positief voor de toekomst toch? Wat het zeker niet minder erg maakt,je kindjes verliezen lijkt me het ergste wat je overkomen kan.
Missq, fijn dat je in ieder geval iets weet, en een geruststelling dat het inderdaad niet aan jezelf ligt!! Hopelijk kan je zo je schuldgevoel sneller loslaten... Ik snap dat je elkaar zo opzoekt. Ik denk volg vooral je eigen gevoel als niet goed voelt merk je dat toch ook wel.... Knuf voor jullie!!! Mooie buikjes verder, Sam, heitje en pris.
ik heb maar 1 reactie op mijn foto zou die over het hoofd gezien zijn ik wil nu echt elke weet een foto gaan maken omdat het hier nu wel voelt alsof die begint te groeien en ik heb zo een zin om mijn buikbanden vol trots te gaan dragen
zie ik er dan compleet over heen?? zie alleen van Skaya ik denk dat er weinig gereageerd word omdat er nu vreugde en verdriet heersen wij zijn blij dat onze buikjes beginnen te groeien ook al heeft MissQ net iets verschrikkelijks meegemaakt en wil dit graag delen met ons
heb ik niet gereageerd dan?? :S shame on me.. en jah idd dat denk ik ook.. want heb normaal ook meer reacties.. tis ook heel dubbel allemaal.. eerst reageer ik even op missq en daarna toon ik trots mn groeiende buik
Jullie zijn heel lief voor me, het doet me zoveel goed en geeft me zoveel kracht om toch weer door te gaan. En sorrie dat ik niet (meer) op jullie buikfoto's reageer... Dikke knuff voor jullie allemaal, jullie zijn echte schatten
oow nee joh missq logisch dat je er niet op reageerd!! tis alleen voor ons ook heel dubbel en raar om vrolijk buikfoto's te plaatsen terwijl jij net zoiets verschrikkelijks hebt mee gemaakt!!
gelukkig geeft het je kracht wat wij zeggen en dat we met je mee leven.. vind je sowieso heel sterk dat je hier nog mee kijkt.. toen ik mn mk had vorig jaar heb ik die hele site geweken en ben daarna hier terrecht gekomen.. kom nog steeds niet op dat andere forum
Iedere keer dat iemand van jullie zegt dat ik sterk ben om mijn verhaal hier te doen, geeft op de een of andere manier heel veel kracht. Toen ik in 2008 mijn 2 miskramen achter elkaar had gehad, heb ik ZP ook gemeden hoor, stukje zelfbescherming? Nu doet het me juist goed. Weet ook niet waarom. Wellicht om andere te behoeden om niet te bellen met een gyn/vk met bepaalde klachten. Achteraf ben ik heel blij dat ik in het ziekenhuis terecht ben gekomen, ook al heeft het zo'n slechte afloop. Het had veel slechter af kunnen lopen. Als ik thuis was gebleven... had ik wrs gedacht dat ik een griepje had, die iets heftiger was doordat ik zwanger was. En was de afloop niet te overzien geweest.
jah idd.. nou nogmaals, ik vind je heel sterk!! en respecteer je heel erg!! hoop ook dat het voor jullie gauw weer raak mag zijn en je een plakbeeb hebt!! en een gezonde zwangerschap!!