Misschien ben ik gewoon een angsthaas, maar ik vroeg me af of anderen dat ook hebben (gehad) wanneer je je kindje voor het eerst echt duidelijk gaat voelen... ik vind het wel een beetje eng af en toe... Begon met nèt 18 weken al flink wat beweging te voelen en sinds 4 dagen is het ook voor mijn vriend aan de buitenkant echt heel goed te voelen... M.a.w. de kleine is van binnen een feestje aan het bouwen... althans zo voelt het voor mij dan Soms lig ik in bed en dan durf ik mijn hand niet goed op mijn buik te leggen, omdat het allemaal zo aan het wriemelen is van binnen... Beetje eng dus nog... Herkent iemand dat of ben ik gewoon een angsthaas en hoor ik er alleen maar gewoon van te genieten ? (Voel me namelijk af en toe wel een beetje schuldig... (tegenover het kindje), omdat ik het idee heb dat ik contact moet proberen te maken en niet zo flauw moet doen... is tenslotte mijn eigen kindje... Ben normaal ook niet flauw met dingen...). Zit af en toe zelfs ineens van schrik rechtop in bed met mijn hart op 150... omdat ik ineens een harde "duw"voel van binnen (alsof er twee pezen of spieren over elkaar heen schieten... zo'n eng gevoel !). Aan de andere kant: het is vreselijk actief, dus ook wel weer blij om te weten dat het druk bezig is... Ben zooooo nieuwsgierig naar de 20 weken echo op 13 Oktober... Hopelijk beweegt ie dan ook zo stevig, dan kan ik tenminste eens zien wat ie allemaal aan het uitspoken is...
Nee heb dat gelukkig nog nooit gehad... Denk dat je gewoon moet wennen hoor! Straks is je buik net een alien....gaat ie helemaal heen en weer dus bereid je maar voor
Oh oh... nou dan moet ik er toch maar snel aan wennen, denk ik... Heb nu allemaal beelden van die film Alien... dank je wel hè
Ik vond het ook eng in het begin Ik kreeg er inderdaad echt zo'n alien-gevoel van. Als ik dat tegen iemand zei werd ik raar aangekeken, maar het voelde toch echt zo! Er leeft iets in je lichaam dat onafhankelijk van jou beweegt, dat is toch gewoon ook heel raar in het begin? Je lichaam was altijd van jou alleen, en nu ineens niet meer. Het staat nu 'in dienst van'. Dat vond ik echt een aparte gewaarwording. Maarrrr...het went snel hoor, of liever gezegd...het went niet, want ik geniet nu van elk schopje en elke draai. Ik kan hem niet vaak genoeg voelen en vind het nu helemaal niet eng meer. Alleen nog heel soms, als hij vrolijk op mijn blaas aan het trappelen is Dan vind ik het gewoon een vreemd idee dat mijn organen kennelijk zo kwetsbaar zijn, dat ze gewoon vertrappeld kunnen worden Wat ik ook nog eng vind is mijn navel...ik vond navels altijd al eng, en nu zie ik hem helemaal naar buiten komen, en hij doet af en toe ook pijn Maar dat heeft niks met dat geschop te maken natuurlijk.
Ik had dat ook, ik vond het ook eng, maar dat heeft niks te maken met gek zijn op je kindje of niet hoor! Ik voelde het met 14 weken voor het eerst, en nu schopt ze alles bij elkaar. Ik ben er nu wel aan gewend hoor Ik maak nu ook pas sinds een week of 4 zelf contact met de kleine. Komt vanzelf, en je hoeft je echt niet schuldig te voelen.
Ik heb het niet zo erg gehad, maar kan het me wel een beetje voorstellen hoor. T is inderdaad een vreemd idee dat er iets in je buik zit wat er lekker op los beweegt. Wat betreft contact maken met de baby... dat deed ik in t begin niet hoor, vond ik een beetje gek, maar met de weken toch wel steeds meer gaan doen. Inmiddels zit ik over de 39 weken en hou ik hele verhalen tegen em (heb niet zoveel te doen, haha ) Ik voel ook dat ie erop reageert als ik tegen em praat of mn buik aai, wat het wel leuker maakt Maargoed, er zijn ook mensen die zich nooit echt comfortabel voelen met het contact maken met een baby in je buik (je ziet tenslotte alleen die buik) Niks mis mee hoor, komt dan wel als je kindje geboren is denk ik
in het begin vond ik het ook eng. zelfs nu vind ik eht nog vreemd af en toe. als ik ga slapen lig ik altijd op mijn zij en dan leg ik mijn hand onder mijn buik zeg maar. als hij zich dan beweegt voel je echt dat het een armpje of ellenboog is die helemaal langs je buikwand schaaft. dat is pas appart! mijn vriend word er soms ook akelig van als hij zich is ff helemaal in zijn hand nestelt
Eng nee dat zeker niet. Vond het heerlijk om de kleine te voelen. Een stukje bevestiging voor mijn dat het goed gaat daar binnen. Vind het nog steeds heerlijk maar nu wel pijnlijk soms. Kind heeft kracht van een heel voetbalelftal. Uk kan nu elk moment komen en ik denk dat ik straks als het er is dat gerommel enz ga missen in mijn buik. Tenslotten loop je al weken samen rond. Kan me voorstellen dat je het eng vind hoor. maar ik zou er gewoon van genieten in jou plaats. zolang het kindje goed beweegt gaat het goed met hem of haar. Zo kun je het ook bekijken. Dat deed ik tenminste tot op de dag van vandaag. Succes
zo herkenbaar dat meissie in mijn buik is ook zo bewegelijk als wat af en toe denk ik 'hallo denk ff aan je moeder" gister had ze een topdag want van s.morgens tot sávonds was mevrouwtje zo druk als wat,allerlei beweging maakte ze maar vind het ook wel heerlijk dan weet ik dat ze er nog is. Wat ik wel grappig vind is als s.morgens half 8 de wekker gaat dan is de baby ook wakker en lijkt wel alsof ze dan uitrekt voel op 2plaatsen een knal maar soms oook wel zo dat ik me rot schrik zo onverwachts en hard,,
Ja, grappig dat je dat ook hebt. Is bij mij nog niet zo hard, maar overduidelijk dat de baby ook wakker aan het worden is als ik net wakker ben... Is alsof ie het dagritme van mij overneemt... Tijdens vergaderingen is ie heel erg onrustig, kan me voorstellen dat ie dat ook saai vind, net als ik Ja, klopt is ook fijn om te voelen dat het leeft en vrolijk rondzwemt (of wat ie dan ook aan het doen mag zijn ). Leuk om alle verhalen van anderen hier te horen... Ik vertelde namelijk laatst iemand dat ik het soms wel een eng gevoel vind en toen kreeg ik meteen de wind van voren... Dat het heel normaal is en dat je blij mag zijn dat je zwanger bent enzo... Ik dacht echt: "Nou nou... mag ik het dan niet een beetje eng vinden... als die veranderingen en nieuwe gevoelens enzo ?"... Leek wel alsof ik die persoon tegen het zere been trapte
Hey, In het begin had ik ook zo iets van amai precies een alien in mijn buik. Soms heel hard maar ook minder aangenaam. Maar de laatste 2 weken kan ik er echt van genieten. s´avonds in de zetel op mijn rug lig ik dan naar mijn buik te kijken en te genieten. Beweging tot en met. Gisteren nog was ik aan het plagen en zelf lichtjes aan het duwen. En als je dan reactie krijgt is het gewoon lachen geblazen. Mijn man is komen kijken en was onder de indruk en heeft lekker meegelachen. En inderdaad als het beweegt is het gezond he! Is alleen te hopen dat de hoeveelheid beweging zich na de geboorte voortzet anders denk ik dat we een super actief babytje gaan hebben. Dus Mentje gewoon genieten! Veke
ik sprong gelijk een gat in de lucht toen ik het voor het eerst voelde! haha ik was helemaal blij! nu ben ik steeds aan het expirimenteren. of ik leg een afstandsbediening op mijn buik, of mijn telefoon en het is zo grappig om te zien hoe het dan beweegt! ik heb het gister gefilmd, maar kan het filmpje nog niet op de pc krijgen helaas.. geniet ervan!