Hallo Allemaal. Als eerste wil ik zeggen dat ik NIET ben vreemdgegaan! Ik vind het belangrijk dat dit duidelijk is voordat jullie de rest van mijn bericht gaan lezen. Ik heb even een nieuw account aangemaakt omdat ik bang ben om herkend te worden, maar als de mods willen, wil ik me per pb wel bekend maken. Ik ben dus verliefd geworden op een ander. Het loopt al 2 jaar niet goed tussen mijn man en mij. Hij werkt extreem veel, is soms nachten van huis, en als hij dan thuis is kan hij niks verdragen. Zowel van mij als van ons kind niet. Hij heeft alleen maar slechte zin, en is ontzettend moe. Ik heb hem ook gezegd als het zo door gaat wil ik scheiden, maar hij blijft zoveel uren maken +- 70u p/w. We hebben dus geen gezinsleven meer, omdat hij ook in de weekenden werkt en s avonds laat thuis is. Nu ben ik vorig jaar verliefd geworden op een klant op mijn werk. Hij komt hier al jaren, en toen ik hier pas kwam werken liet hij heel duidelijk merken dat hij mij meer dan leuk vond. Mijn baas heeft hem toen gezegd dat ik een relatie had en hij nam afstand. Ik vond hem toen ook wel een lekker ding, maar daar bleef het wel bij. Mijn relatie was toen goed. Toen het steeds minder ging met mijn man merk ik dat ik het steeds leuker begon te vinden als hij kwam. We kwamen steeds vaker aan de praat, en het waren best diepgaande gesprekken die wij hadden. Nu is het zover dat ik geen woord meer krijg uitgebracht als hij er is, en ik sta te shaken op mijn benen. Hij merkt dat er wat aan de hand is met mij, maar hij vraagt er gelukkig niks over. Ik heb hem niks verteld, omdat hij nu ook in een relatie zit en ik wil geen relatiebreker zijn. (zijn relatie staat op losse schroeven heb ik gehoord) Maar ik merk wel dat er een erge spanning hangt tussen ons. Ik wil heel graag mijn huwelijk redden want ik hou wel van mijn man, maar het moet wel van 2 kanten komen. Ik denk er zelfs serieus over na om een andere baan te gaan zoeken. (terwijl ik zon leuke goede baan nooit meer krijg) Maar ik denk niet dat dit iets oplost. Maar ik krijg die ander niet uit mijn kop. Ik sta er mee op, en ga er mee naar bed. Terwijl ik dit niet wil. Ik wil aan mijn man denken als ik wakker word, niet aan een andere man. Dames, ik weet echt NIET wat ik moet doen. Hebben jullie tips, suggesties, iets . Ik weet hoe het voelt als je partner vreemd gaat, dus ik wil mijn man dit absoluut niet aandoen. X Mij
pff...wat moeilijk meid... kan me voorstellen dat je niet weet wat te doen...als je voor het redden van je huwelijk wilt gaan is het eerste wat bij me op komt...praten! Ga met je man praten en biecht op dat je je niet gelukkig voelt op deze manier en dat er iets moet veranderen. Je schrijft dit al eens gedaan te hebben meen is? Misschien is het niet goed genoeg binnengekomen...misschien vertellen dat je verliefd bent? Misschien dat dat hem wakker schud? sterkte meid!
Beperk het contact met die man op wie je verliefd bent tot een minimum, of kap het helemaal af als dit mogelijk is. Breng jezelf niet in de verleiding. En ga serieus werk maken van je huwelijk! Probeer of jullie er samen uit kunnen komen, al dan niet met professionele hulp (relatietherapie). Kom je er niet uit, sluit dan éérst je relatie af voor je in iets anders duikt. Heel veel sterkte!
Als je voor je huwelijk wilt gaan zul je er voor moeten knokken. Maak je man duidelijk dat er nu echt gepraat moet worden en dat er stappen genomen moeten worden ( relatietherapie bv ) omdat jij dit niet trekt en dit voor jullie kind ook geen gezonde thuis basis is. Als hij niets wil veranderen maar op deze toer verder wil blijven gaan zou ik voor mijn eigen geluk kiezen en een scheiding aanvragen. Het moet wel van beide kanten komen. Alleen kan je er nog zo hard voor vechten maar je komt er geen steek verder mee
Het contact beperken zal helaas niet gaan, omdat ik vaker met hem moet afrekenen. Er is niemand in het bedrijf wat dit doet behalve ik. Ik wil ook echt aan mijn huwelijk werken, maar dan moet mijn man het ook willen. Als ik al zeg dat hij wat meer aan zijn gezin moet denken krijg ik te horen "zeur niet zo" of "stel je niet zo aan. Er zijn zelfs al familie leden die hem gewaarschuwd hebben dat hij mij kwijt raakt als hij zo door gaat.
Tsja je hebt 2 keuzes Of je kiest voor je man en gaat er alles aan doen om voor je huwelijk te vechten en het beter te maken en kiest er dan dus ook voor om die verliefdheid te negeren en geen contact meer te zoeken met die ander Of je kiest voor die ander en vertelt je man zo gauw mogelijk de waarheid Maar ik zie al dat je een beetje die ander probeert te verdedigen en je geeft ook continu aan dat je man wel moet willen maaaaaaaar dus ik denk dat jij stiekem al je keuze hebt gemaakt.
Dit ga ik niet doen, want ik wil zijn relatie niet kapot maken. Zo zit ik niet in elkaar, dan zelf maar ongelukkig.
Hou dat contact dan zuiver zakelijk. Je gaat het jezelf héél moeilijk maken als je jezelf toestaat met hem te flirten, of om een vrienschappelijke relatie met hem te hebben. In mijn ogen ben je het aan je relatie verplicht om dat éérst af te wikkelen (hopelijk ten goede, maar desnoods een fatsoenlijke beëindiging), voordat je iets met je gevoelens voor die andere man doet. Het staat ook los van elkaar. Je lost niets op in je relatie door een verliefdheid voor een ander te voeden en te koesteren. Het begint idd wel met een serieuze inzet van beide partners. Ga een serieus en rustig gesprek aan met je man. Vertel wat je dwarszit en wat je zou willen. Hoor van hem aan waarom hij doet wat hij doet. En ga op zoek naar wat jullie samen nog willen. Bereid je erop voor dat je dingen gaat horen die je niet wilt, het zal echt niet makkelijk zijn. Maar goed, belangrijke dingen zijn het waard om er moeite voor te doen.
ik zou het contakt met die man tot een minimum beperken. ik vind dit het klassieke verhaaltje van te weinig aandacht en dus denken dat het gras aan de overkant groener is. hij is in jou ogen nu even alles wat jou man niet is,dat blijkt na een paar jaar zelden echt zo te zijn. maar dan is je huwelijk allang om zeep, met alle gevolgen voor jullie alledrie. die verliefdheid waait wel weer over.
Wat misschien helpt om je verliefdheid te verminderen is om het te gaan relativeren. A. verliefdheid is niet meer dan een chemische reactie in je hersenen. Een trucje van de natuur om twee mensen bij elkaar te krijgen. Laat je hersenen je niet voor de gek houden! En verwar verliefdheid vooral niet met houden van. B. hoeveel weet je eigenlijk van de persoon waar je verliefd op bent? Ben je echt verliefd op HEM, of op het ideaalbeeld dat jij van hem hebt? C. realiseer je dat in alle relaties de verliefdheid uiteindelijk over gaat, en dat je dan gaat moeten dealen met de irritante dingen van je partner (iedereen heeft irritante eigenschappen). Sleur? Die krijg je onvermijdelijk in elke relatie. OOK als je met deze persoon verder zou gaan in het leven. De kunst is om op een positieve manier met sleur om te gaan. D. denk je eens in hoe het zou zijn om met die persoon verder te gaan. Scheiden van je man, ruzie, verhuizen, je kind van de rel, leren omgaan met een nieuwe 'papa' in huis, spanningen tussen jou, je ex-man en je nieuwe partner... En verder...richt je op je huwelijk...vecht ervoor. Ga in therapie, maak ruzie, praat, maar laat het niet zomaar kapot gaan. En als het écht niet meer gaat...ga dan alleen met je kind verder, maar niet met de eerste de beste die je tegenkomt en waar je verliefd op wordt.
En zelf ongelukkig zijn maakt jullie relatie niet kapot? Je weet nooit wat mensen zullen geloven of denken als je hun iets wilt vertellen. Als jij aangeeft dat je verliefd op een ander bent geworden, hier niks mee doet, maar dat je het verschrikkelijk vind omdat je gewoon van je man houdt en met hem verder wilt. Wie weet zal je man dan wel denken: shit waarom is zij verliefd op een ander? Wat heb ik gedaan om dat te veroorzaken of om te voorkomen? En zo niet....dan weet je toch genoeg? Hij moet ook voor jou willen vechten en niet alleen andersom. Hoe cru en raar het ook klinkt maar hij is medeverantwoordelijk voor het feit dat jij nu in deze positie zit.
Dit is wat ik nu ook doe (probeer te doen). Alleen dan komt hij en dan krijg ik weer een complimentje dat ik er goed uit zie of iets dergelijks en dan wordt ik weer vuur rood en begin ik echt te shaken.
@Mikki77: helemaal mee eens! TS: het is niet ingewikkeld. Los eerst de problemen met je man op, op wat voor manier dan ook. Bouw aan jullie relatie, of aan een ander veilig en vertrouwd thuis voor jou en je kind(eren?). En daarna zie je wel weer. Laat die verliefdheid varen, er gaat op dit moment en in deze situatie niets goeds uit voortkomen.
dan kun je ook nog voor een andere weg kiezen. als je écht je huwelijk wilt redden.( al zul je ook serieus moeten gaan praten en therapie wellicht.) dan zoek je een andere baan als je niet buiten die man om kunt binnen je huidige werk.
Dit relativeren heb ik al heel vaak gedaan. Zelfs lijstjes gemaakt van de negatieve dingen van hem. Mijn verstand zegt ook echt handen afblijven, vergeten en door met je huwelijk en redden wat er te redden valt, maar mijn gevoel spreekt me zo erg tegen.
Precies... ik heb met mijn ouders meegemaakt hoe het is als één van beide ervoor kiest om vreemd te gaan, en met die persoon verder te gaan. Dat is erg, veel erger dan wanneer je uit elkaar gaat en er geen ander in het spel is. Ik ben nu 34 en heb er nog steeds een dik trauma van. Daarom zeg ik: in het uiterste geval moet je gewoon uit elkaar gaan, maar zorg dat er op dat moment geen derde partij in het spel is. Daar komt alleen ellende van. Het zal sowieso geen heerlijke, onbezonnen, romantische verliefdheid worden zoals uit je 'jonge jaren', omdat je altijd je (ex)man en je kind hebt om rekening mee te houden.
Heel hard wegrennen voor die verliefdheid wil je je huwelijk redden, ik zelf heb dit ook meegemaakt en heb hier eerlijk en open met mijn vriend over gehad. We moeten beiden vechten en niet 1 alleen anders schiet je ook geen meter op natuurlijk! Hier is het uiteindelijk wat beter maar we vechten nog steeds en het is moeilijk maar het zeker waard in mijn geval. Heel veel sterkte!
Pfff moeilijk zeg! Allereerst alle respect hoe je er (tot nu toe) mee omgaat! Ten tweede denk ik niet dat je er onderuit komt.. Je zult t gesprek met je man aan moeten gaan.. Ik denk niet dat je zo zeer hoeft te vertellen van die klant (wellicht losyt dat vanzelf op als je man weer " terug is" ) maar laat m wel duidelijk weten dat je zo niet verder kan en wil.. Hopelijk valt t kwartje en wordt ie wakker.. Anders zul je echt voor jezelf na moeten gaan hoe je de toekomst ziet.. Iig heel veel succes in deze nare situatie!!
Tsja...wat wil je dan horen? Misschien moet je het gewoon doen...vreemdgaan bedoel ik. Dan krijg je tenminste antwoorden op datgene waar je nu nieuwsgierig naar bent. Daarna kun je 2 dingen doen: het thuis opbiechten met alle ellende van dien, of niks zeggen en vreemd blijven gaan. In beide situaties ga je niet gelukkig worden, dat kan ik je wel vertellen.