hoi meiden, misschien komt het meer voor, misschien zelfs vaak, maar ik merk dat ik er toch mee zit, dus vandaar dat ik het even kwijt wilde hier. Onze oudste roept nu sinds een half jaar ofzo af en toe, dat ze een broertje wil. Zeker toen een vriendinnetje op de zwemles een broertje kreeg, wilde zij dat ook. Meestal stuurde ik haar naar papa - ik wil namelijk wel een 3e, hij niet, dus hij mocht dat oplossen. En hij vertelde dan dat niet kon. Dan was het weer een tijdje over. Maar gisteren ineens was het van 'Als Katelynn weg is (of zei ze nou 'er niet meer is' ) dan wil ik een broertje'. Ik was in elk geval behoorlijk geschokt even. Hoezo Katelynn "weg" ? Wat bedoelde ze daarmee? Nou dat kon ze wel vertellen: Als Katelynn helemaal onder water gaat...zei ze. Dat maakte mijn gevoel dus niet beter. Nu gaat ze met zwemmen erg goed en zijn we dus echt een beetje het overleven aan het oefenen. Voor de deur hier, hebben we gelijk een sloot van een meter of 10 breed. Dus ze weet, dat als ze in het water valt, ze op haar rug moet gaan liggen en moet gaan trappelen- ook al is het water koud. Mama gaat dan Katelynn binnen zetten - zodat Katelynn niet in het water valt (want die kan nog niet zwemmen) en dan een stok pakken om haar uit het water te halen. (in de praktijk zal het misschien niet zo gaan - maar ze weet dat ze dáárom echt op haar rug moet drijven + trappelen) . Maar oke - ik vind het beeld dat ze nu geschetst heeft gewoon wat eng... Ik kan me er echt rot bij voelen. En oke, anderzijds denk ik: Hallo, zoveel kinderen willen juist een broertje of zusje (hetgeen ze missen) . Het zegt niets over de liefde voor het eigen broertje/zusje. Ik heb ook nog gecheckt, wat ze zou doen dan, als Katelynn onder water zou gaan - en dan zou ze er gelijk in springen om haar eruit te halen - dat dan weer wel . Maar toch.... Vandaag had ze al een broertje uitgezocht op het KDV een leeftijdsgenootje van de jongste - O is een maand ouder ofzo. Die wilde ze wel graag als broertje. Maar oke - gewoon het feit dat ze zoiets -in mijn ogen schokkends- zo simpel kan zeggen, vind ik toch wel pijnlijk voor mijn moederhart... en stiekem vraag ik me af, of ik er toch verder niets van moet denken. Meiden die hier iets van herkennen? Verder is ze overigens wel lief voor haar zusje hoor - natuurlijk wel eens ruzie over speelgoed- maar ze troost haar en komt voor haar op. Athina
Ik zou gewoon een dagje spelen dat katelynn een jongetje/broertje is. Leen van een vriendje gewoon eens een jongensshirt, lachen! Aan het einde van de dag kun je eens bespreken wat er nou anders is aan een broertje in vergelijking met een zusje. En dan natuurlijk tot de conclusie komen dat het niet zoveel verschilt Ik begrijp je gevoel. Ik denk dat je het alleen echt niet serieus moet nemen, zeker op deze leeftijd nog niet. Ga het eens aan met humor en de lach komt vanzelf. Misschien is een andersom dag ook wel leuk. haha, moet je man in een rokje!
Goed idee ik dacht ook al aan een jongenspop, maar toen ik dát voorstelde zei ze 'jaaa en dan wil ik ook een meisjespop' *zucht* haha. Maar dit is een goede ja.
Ach kinderen denken in die zin nog heel simpel. NIck zei laatst tegen mij. Mama als jij dood gaat moet oma een nieuwe baby krijgen en die is dan mijn mama. Ze hebben het besef nog niet echt wat het inhoud als iemand er echt helemaal niet meer zou zijn en eigenlijk gelukkig maar dat ze dat besef nog niet hebben.
Ik zou er ook van schrikken hoor maar het lijkt me niet abnormaal. Toevallig liep ik vanmiddag achter een moeder met 2 jongetjes, en een van de jongetjes, een jaar of 5 denk ik, vroeg waarom ze niet nog een broertje of zusje hadden. Moeder antwoordde, omdat we het druk genoeg met 2 kindjes hebben. Waarop het jongetje antwoordde, en als jullie mij of (naam broertje) nou wegdoen, willen jullie dan wel nog een kindje? Moeder helemaal geschrokken natuurlijk; we zouden jullie nooit wegdoen! Maar goed, volgens mij wel een soortgelijk voorbeeld van hoe 'simpel' kinderen soms kunnen denken.
Kinderen zeggen nu gewoon nog alles, terwijl ze de betekenis niet weten. Zo zei mijn zoontje: ik sla papa dood.. Dus ik zei: wat zeg je nou?? Dat is erg!! Dan is papa er nooit meer en kan hij dit en dat niet meer met jou doen en dan ga mama heel de dag huilen. Toen zei hij: owww maar ik blijf wel bij je hoor mama en ik zorg dan wel voor je
Mijn oudste: "als V (baby) dood zou gaan, is dat vervelend, want dan moet ik weer zooooo lang wachten tot er een nieuwe baby uit jouw buik komt" Die zwangerschap duurde hem blijkbaar veel te lang Ik heb er hartelijk om gelachen!
oke.. ik ging er al vanuit - maar toch 'fijn' om te horen dat alle kindjes dat doen - ook al zijn de uitspraken voor ons als volwassenen soms erg heftig.
Onze oudste wil ook een broertje ipv een zusje zegt ze steeds. Ik denk dat het onbekende (een jongetje) spannend lijkt. En zoals ze zelf zegt. "Als je dood bent is je lijfje er nog wel, dus als de baby dood gaat kun je haar nog gewoon dragen. Dat is handig!"
oh brrr daar zou ik zelf dus de rillingen van krijgen hoor, als ze dat zou zeggen... Ook al denken peuter/kleuters er heel wat anders bij.