Hallo dames, Ik heb even een vraagje. Ik heb zelf het idee dat ik na de bevalling in april 2011 een postnatrale depressie heb gehad. Vond het moeilijk om een band op te bouwen met mijn zoontje. Als hij ging huilen liet ik hem liggen, als hij verschoond moest worden stelde ik het uit. Of werd boos als tie ging huilen om `niks`zeg maar. De placenta moest operatief verwijderd worden en ben bijna 3 en half uur afwezig geweest. Na 7/8 maanden ging het wel beter. Maar nu heb ik het idee dat ik weer in een depressie ga zitten. geen zin om naar buiten te gaan, mezelf moeten pushen om iets te gaan doen zoals douchen,aankleden,boodschappen enz.. Ook als de kinderen druk of actief zijn of niet luisteren kan ik daar zo ontzettend boos om worden. Ook dat ik ze dan een te grote mond geef of net iets te hard toespreek zegmaar. Ik vind het zelf heel vervelend maar het gebeurt gewoon. Wat kan hieraan doen? Iemand tips, adviezen of ideeen? Groetjes
Hulp zoeken, dus maak een afspraak bij je huisarts! Ga hier niet te lang mee rondlopen, hoe eerder je hulp zoekt, hoe makkelijker het is om hier weer uit te komen!
Meis, goed dat je deze signalen zelf oppikt! Ik zou zeker even een afspraak maken met je huisarts, hij/zij kan het beste bepalen wat er precies aan de hand is en wat voor hulp je eventueel nodig hebt. Sterkte, hoop dat je er snel uitkomt!
Beste mommy, Check anders eens deze link: EDPS - Landelijk Kenniscentrum Psychiatrie en Zwangerschap Heb ik op aanraden van VK ook gedaan, omdat ik me zo somber en oververmoeid voelde. Ben nu onder behandeling bij psych en ben daar erg mee geholpen. Sterkte. Groetjes, Ampie
Ja dit kunnen kenmerken zijn van een (post/prenatale) depressie. Aan de bel trekken en zorgen dat je hulp krijgt!