Ik ben benieuwd of er hier ook kindjes zijn met pdd-nos. Mijn vriend heeft dit en mijn gevoel zegt dat ons oudste zoontje dit ook heeft (bijna 2). Soms twijfel ik of het zijn leeftijd is of pdd-nos. Ook omdat vriend het heeft let ik er misschien teveel op? Hij slaapt moeilijk, als hij iets wil en het gaat niet zoals zijn planning dan kan hij zo boos (gefrustreerd raken). Het zijn allemaal kleine dingen die mij opvallen. Ik heb bij het cb al navraag gedaan maar testen kan pas als hij wat ouders is. Verder praat hij goed en zijn ontwikkeling is wel volgens de lijntjes. Maar goed dat wil niet altijd wat zeggen. Ben gewoon benieuwd naar ervaringen en dan vooral bij nog hele jonge kindjes.
Het is echt enorm moeilijk om het op die leeftijd vast te stellen!! Vooral pdd-nos. Klassiek autisme is makkelijker op die leeftijd omdat het vaak ernstiger is. Onze jongste heeft de diagnose klassiek autisme gekregen toen ie nog net geen 2 jaar was. Hij praatte niet, luisterde niet naar zn naam, wilde niet getroost worden, maakte hem niet uit of we gingen of kwamen, wilde geen fisiek contact, speelde nergens mee was alleen geobsedeerd door deuren ( urenlang deur open en dicht doen ) en ga zo maar door De oudste heeft pdd-nos. Pas vastgesteld toen ie 4 jaar was. Toen ging ie naar school en liep compleet vast. Het gedrag van hem toen ie 2 jaar was........ hekel aan eten. Kon geen vast voedsel verdragen, zette alle speelgoed op een rijtje, kon uren gewoon zitten en een speeltje van alle kanten bekijken, was doodsbang voor andere kinderen ( onverwachte bewegingen ), wilde ook niet spelen met andere kinderen, laat met lopen, redelijk op tijd met praten, had veel reperterende bewegingen ( rondjes draaien ed ) Wij hadden toen geen vergelijkingsmateriaal dus we dachten ook niet aan autisme. Voor de rest was ie een vrolijk manneke, Erg op ons gericht, knuffelig enz. Maar goed, bij elk kind komt het autisme anders tot uiting. Er is geen 1 kind gelijk. Bij pdd-nos zijn de symptomen als klein kind zijnde vaak nog erg subtiel en worden duidelijker over de jaren heen ( uitzonderingen daargelaten maar meestal zitten die dan op het randje van klassiek autisme of Asperger ). Bij klassiek autisme is vaak ( maar ook niet altijd ) al veel eerder te zien door het extreme gedrag ( net als bij onze jongste )
Onze oudste zoon heeft de diagnose PDD NOS gekregen toen hij 10 jaar was. Ik had al vermoedens dat er "iets"niet klopte in zijn gedrag, toen hij op de psz zat. Hij was erg in zichzelf gekeerd, speelde veel alleen en fladderde met zijn handen als hij ergens opgewonden over was. Dit werd altijd weggewuifd als "passend bij de leeftijd". Toen hij in groep 3 kwam, werd hij er door de ambulant begeleider uitgepikt en toen is het balletje gaan rollen. Achteraf kan ik dus wel zeggen dat mijn gevoel gewoon klopte!
Mijn zoontje (ruim 3,5) heeft PDD-NOS. Ik heb altijd al het idee gehad dat er iets niet in de haak was. Hij was als baby al snel overprikkeld en als gevolg daarvan kon hij erg huilen en was hij niet te troosten. Sterker nog, hoe meer ik hem vasthield, hoe harder hij ging krijsen. Ik legde hem dan op ons bed en ging naast hem liggen, wachten tot hij weer rustig was. Vanaf 8 maanden had hij 'driftbuien'. Volgens mij (achteraf gezien) de vervanging voor het huilen. Toen hij tien maanden en een beetje was liep hij van de een op de andere dag door huis heen. Met puzzelen ging hij van 4 naar 48 stukjes binnen 2 weken. Ook fietsen ging van de een op de andere dag zonder zijwieltjes voordat hij drie werd. Terwijl hij nog niet eens kon trappen toen de 2,5 was. Naarmate hij ouder werd (hoor mij, hij is nog geen 4) werden zijn driftbuien steeds extremer. Op den duur konden ze 1,5 uur duren en had hij er soms 3 of 4 op een dag. Hij was dan niet te bereiken, gigantisch krijsen, huilen en hij werd agressief. Op den duur probeerde hij zijn kast om te gooien en zijn bed weg te schuiven. Gelukkig kon hij dat nog niet, maar dat was voor mij de druppel, tijd om hulp in te schakelen. Hij had wel erg veel behoefte aan een dagelijkse routine, niet gebonden aan mensen maar aan continuiteit. Hoewel hij nu wel duidelijk voorkeur heeft voor mensen die hij kent. Zijn taalontwikkeling is verstoord. Had een achterstand in woordenschat en begrip, volgens de testen. Ik heb me hier op den duur bij neergelegd, maar of het ook zo was? Hij kende best veel woorden, woorden die hij slechts 1 keer gebruikte (of liet horen). Maar functioneel taalgebruik was er niet bij. Praten deed hij weinig. Maar ook wijzen/verwijzen deed hij niet of nauwelijks. Contact met andere kinderen was er amper. Heel af en toe speelde hij 'samen' met een ander kind, maar meestal alleen op een afstandje of afgezonderd in een andere ruimte. Hij heeft een ontzettend lage frustratie drempel. Hij gaat van 0 naar 100 in 0.3 sec om de meest onbenullige dingen (een losse schoenveter, een koekje dat breekt en wat je dan ook echt niet meer kunt eten.) Hij had geen fantasie in spel. Dingen konden alleen dat waar ze voor gemaakt zijn. Een auto kan alleen rijden, niet vliegen. En waag het niet om dat wel te doen, dat was krijsen, gieren, brullen. Soms leek het wel of hij tot spel kwam, maar als je dan goed oplette herhaalde hij letterlijk wat hij op tv gezien had. Complete scenes van Ernst en Bobbie of Bob de Bouwer. Ik heb mezelf vaak afgevraagd of hij ook een ontwikkelingsachterstand had. Maar als ik kijk wat hij nu ineens allemaal laat zien denk ik niet dat daar sprake van is. Wel van een disharmonisch beeld. Ik twijfel echter wel of PDD-NOS echt de juiste diagnose is.
Bedankt voor jullie reacties. In jullie verhalen herken ik mijn zoontje dan weer niet. Hij praat al best goed, kan met andere kindjes spelen en hij vind dit ook echt leuk. Hij vraagt ook echt om bepaalde kindjes. Hij kan alleen spelen, wel snel gefrustreerd als het niet gaat zoals hij in zijn hoofd heeft. Hij kan ook echt heel driftig worden wanneer hij zijn zin niet krijgt en ik kan dan van alles zeggen maar dit dringt dan niet tot hem door. Ik moet hem dan echt vastpakken en recht in zijn gezicht zeggen 'luister even naar mama' en dan gaat het goed. Ook als ik hem een vraag stel dan zie ik hem nadenken en even later komt er dan een antwoord. Alsof hij de vraag even moet verwerken. maar goed wel zullen nog even moeten wachten voor we kunnen gaan testen of hij wel of niet iets heeft. Die testen krijgen wij sowieso doordat mijn vriend dit heeft.
Ik heb zelf PDD nos maar mijn zoon krijgt niet automatisch die onderzoeken.. Ik heb zelf pas laat verteld dat ik pdd nos heb, zij hebben dat nooit gevraagd. Hij heeft al wel een boel onderzoeken gehad omdat hij nog niet praat maar we moeten nu wachten op de evaluatie van de esm groep. Motorisch was en is hij snel, qua fijne motoriek dan. Grove motoriek alleen in goede concentratie (anders overal tegenop lopen). Hij heeft bepaalde obsessies, vooral met ronddraaiende objecten. Eten en drinken is altijd moeilijk geweest.. orale fase kwam laat op gang.. Hij is juist overdreven knuffelig, maar hij wil echt alleen contact met volwassenen niet met andere kinderen. Behalve als er maar 1 kind is, dan gaat het goed. Anders raakt hij door de drukte het overzicht kwijt. Ik herken nogal veel van mijzelf in hem, daarom ben ik er ook wel van overtuigd dat het pdd nos is.. maar wachten nog even af! Het is toch maar een etiketje, momenteel gaat het best goed.
hier ook een zoontje die lijk pdd nos te hebben maar ze willen niet te snel een stempel geven en kijken het aan. hij krijgt de verwijzing voor de mytylschool en daar moet veel meer duidelijk worden als hij het heeft. het autistisch spectrum is heel breed en soms echt lastig om het goede naampje te vinden voor iets.
Had een jongen van 4 jaar op mn groep met pdd-nos. Hij was heel verlegen, maakte eerst geen contact met kinderen. Later had hij wel een vriendje. Hij maakte alleen contact met mij als hij echt niet anders kon of als hij een insect had gevangen. Daar lag zijn interesse en dan kroop hij uit zn schulp. Als ouders hem kwamen ophalen werd hij heel druk en zagen we een kant die wij op de groep nooit zagen. Het gaat nu veel beter met hem, maar blijft verlegen.