Ik maak me wat zorgen om mijn stiefdochter van 9 jaar. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen en ideeen. (ter info ze heeft een moeilijke start gehad de eerste anderhalf jaar, moeder met laag iQ en borderline en ik denk drugsgebruik etc. en slechte hechting en wie weet wat qua erfelijkheid nog meer) Ze kan vaak niet meer dan 1 opdracht uitvoeren. Bijvoorbeeld als ik zeg ga even plassen en je schoenen aan doen dan plast ze en gaat vervolgens dr eigen ding doen. Ze lijkt het dan totaal kwijt te zijn dat ik haar vroeg ook dr schoenen aan te doen. Zo het zelfde met haar bed gaan, Als ik haar vraag klaar te maken voor het slapen gaan dan moet ik heeeeeel vaak herhalen wat ze dan moet gaan doen, pyjama aan, tanden poetsen, gezicht en handen wassen. Ze lijkt het niet zelf te kunnen bedenken. Ze kan geen liedjes zingen, een slaapliedje wat ik al vanaf baby af aan zing voor haar elke dag kan ze niet zelf zingen en bijna niet mee zingen. Of ze maakt er een eigen tekst van. Ze kan me niet vertellen waar het verhaal over ging wat ik haar heb voorgelezen. Ze kan moeilijk om gaan met complimentjes, verzint er dan meteen iets negatiefs bij. Op school gaat het allemaal net minimaal, tafels kan ze de antwoorden vaak zo opnoemen, 2,4,6,8,10... maar het rijmpje van 1x2 =2, 2x2=4 lukt haar niet. Ze loopt dan vast op de volgorde. Begrijpend lezen is minimaal. Op school heeft ze het erg naar haar zin, komt altijd blij uit school. Maar bijvoorbeeld met activiteiten dan wil ze een soort van speciale plek. dan hoor ik van de juf 'ze was niet zo lekker dus mocht ze lekker de hele dag bij mij aan tafel zitten ' ( terwijl er thuis niets aan de hand is en ik haar er niet over hoor) met sportdag van een moeder "ze deed met veel dingen niet mee want ze wilde niet dus heeft ze lekker bij mij gezeten de hele dag" Ze weet niet wat haar woonplaats of adres is, dit oefenen we al jaren maar blijft niet hangen. Ze kan emotioneel totaal anders reageren dan ik verwacht.. Vreselijk huilen, of totaal afgevlakt bij situaties wat niet lijkt te passen. Haar IQ is vorig jaar getest en dat was allemaal gemiddeld. De juf is jong, haar eerste schooljaar. Ik krijg van haar niet al te veel hoogte. Nou ja kortom ik maak me zorgen maar vraag me af of het terecht is Hoe doen jullie kids dit? Komt het bekent voor of wijkt dit wel echt af van het gemiddelde? ik lees het graag!
Sommige dingen komen mij wel bekend voor: een dochter van 7,5 die gewoon een erge dromer is en waar het vermoeden van dyslexie bestaat (ze heeft ook moeite met meerdere opdrachten achter elkaar, vaste volgordes en rijmpjes met de tafels zijn soms ook echt ondoenlijk door verdraaiingen). Maar alles bij elkaar.. Ik zou zelf denk ik wel kijken of er met een kleine ondersteuning verbeteringen mogelijk zijn of mogelijke dingen uitgesloten kunnen worden. Na zo'n heftig begin van haar leventje lijken bepaalde dingen mij helemaal niet 'raar', maar het zou wel mooi zijn om te kijken of verbeteringen mogelijk zijn denk ik. Misschien toch eens een balletje opgooien bij de huisarts, schoolarts/ggd om te kijken wat er mogelijk zou zijn?
Dit inderdaad! Onze zoon van 9 is ook warrig en kan vaak maar 1 opdracht tegelijk uitvoeren. Als ik hem meteen 2 opdrachten geef, doet hij alleen de eerste en is de tweede alweer vergeten. Nav jouw verhaal gaan bij mij niet meteen de alarmbellen rinkelen. Puur om het feit dat ze een behoorlijke rugzak heeft. Wel goed om de vinger aan de pols te houden en nauw contact met de juf/ school te houden.
Ze heeft een serieuze rugzak. Maar ik zou het de volgende keer toch es aankaarten bij de huisarts (of je partner het laten aankaarten) dat je bezorgd bent. Desnoods zonder haar erbij, zodat ze niet overstuur kan raken (ze is 9, ze pikt dus heus wel op wat je vertelt). De huisarts kent haar normaal gezien immers ook. Dan kan hij oordelen of een eventuele doorsturing nodig is. Het lijkt me niet zo zeer een "probleem" - als je van probleem kan spreken - qua school te zijn, maar meer een algemeen iets. Dus als ze wel net mee kan op school en daar niet teveel alarmbellen afgaan, zou ik eventuele hulp niet zo zeer via school gaan zoeken. Als ze niet mee wil doen op school, misschien achteraf even polsen naar het waarom bij haar zelf? En echt gerichte vragen stellen. Had ze echt bijvoorbeeld buikpijn? Waren de opdrachten niet leuk? Heeft ze een probleem met de groep? Scheelde er iets anders? Is het een optie om combinatie-dingen echt stuk voor stuk te vragen? Voor jou en je man lijkt het logisch dat bepaalde zaken aan elkaar gelinkt zijn en dat als je 2 dingen vraagt ze die ook allebei uitvoert ... maar voor haar dus niet. En eventueel te gaan werken met pictogrammen of een groot bord waar je bijvoorbeeld opschrijft wat ze stap voor stap moet doen als ze moet gaan slapen / opstaat / ... (dagelijks terugkerende zaken). Het kan natuurlijk ook zijn dat het gedeeltelijk "eruit groeit" met ouder worden.
En de afgelopen jaren dan op school? Wat vinden ze van haar? Ja ik moet mijn dochter van bijna 7 ook alles tig keer herhalen maar vind bepaalde zaken in je verhaal wel opvallend.
Even gekheid hoor maar jouw zoon is een man he...dat verklaart al een hoop Ts, ik probeer het even te vergelijken met mijn eigen dromer van 6,5. Ik vind sommige dingen ook wel opvallend. Ik lees dat er liedjes zijn die je al van baby af aan voor haar zingt...ze heeft dus wel al jaren een stabiele situatie?? Zij kan zich niks meer herinneren van vroeger? Hebben jullie wat betreft de hechtingsproblemen e.d. ook hulp gehad?
Haha, dat klopt ook wel Toch zijn de anderen hier ook jongens en die zijn bij lange na niet zo dromerig en de oudste twee zijn zeer bedreven multi taskers ( bij alles wat ze doen, zijn ze ook met hun mobieltje bezig)
Dit vroeg ik mij ook af eigenlijk... Heeft ze al jaren een stabiele situatie ? Als dit allemaal tijdens de baby periode is gebeurd kan ze dat natuurlijk niet herinneren. Ik was zelf een kind met een flink rugzakje maar herinner me pas dingen vanaf 5/6 jaar oud namelijk.
Ik heb een soortgelijke situatie meegemaakt in mijn werk voor de klas. Een meisje van toen 10, opgevoed door haar moeder met een laag iq, drugsproblemen enz. Het meisje zelf had een gemiddeld iq, maar keek toch in alles achter te blijven. Na verder onderzoek is bij haar gebleken dat ze een soort achterstand heeft opgelopen omdat moeder haar in de eerste levensjaren zo goed als niet heeft uitgedaagd. Er waren geen speeltjes, er werd niet tegen het meisje gepraat. Daardoor heeft ze een soort gat/achterstand in haar ontwikkeling. Helaas voor haar is dit gat niet meer op te vullen, ze zal altijd moeite blijven houden met leren. Overigens is dit meisje verbaal wel heel sterk, heeft jouw stiefdochter dit ook?
de dingen die je beschrijft zouden ook in het plaatje van een aandachtstekortstoornis als add kunnen passen.
Ook al kun je je niets meer herinneren dat wil niet zeggen dat verwaarlozing oid schade aan kan richten. Was het maar waar.