Haha mijn man en ik zijn allebei precies zoals jij dus wat onszelf betreft is het zeker een goede keuze. De kans is dan misschien ook wel groot dat onze kinderen net zo goed behoefte aan rust hebben, oudste is ook erg gevoelig voor drukte etc. in ieder geval.
Ik heb vroeger altijd buitenaf gewoon en ik vond het dus echt super stom! Ik kon nooit na het eten nog buiten spelen in de straat. Later moest ik dik een uur fietsen naar dichtstbijzijnde middelbare school. Dichtstbijzijnde kroeg was 3 kwartier fietsen. Dichtstbijzijnde winkel 20 minuten. Slechte ov voorzieningen. Alrijd gehaald en gebracht worden. Daarom wilde ik zelf perse in een dorp wonen met voorzieningen met en stad in de buurt en in een woonwijk. En onze kinderen vinden het heerlijk. Vanmiddag lopen we de wijk in en gaan we zo spelen met andere kindjes. Lekkere drukte.. Maar ja he. Het is persoonlijk. Ik ben er ook niet slechter van geworden en het heeft zich allemaal opgelost. Dus wat dat betreft: Ald het echt je droomhuis os gewoon doen!
Bedankt voor alle reacties! Nog meer ervaringen of dingen om te overwegen zijn welkom. Dat ik zelf wat vaker zal moeten rijden en verder moet fietsen vind ik niet erg, dat ben ik gewend. En wat @Treez beschrijft, klinkt mij ook als muziek in de oren. Het enige is dat er dus hier in de wijk altijd speelmaatjes beschikbaar zijn en daar niet.. Op zich zitten er wel meer kinderen van buitenaf op de basisschool waar ze straks naartoe gaan. Verdeling is denk ik 50/50 uit het dorp en buitenaf.
Het enige wat me wel best lastig lijkt is het gebrek aan buurtkinderen. Wij wonen ook niet dichtbij winkels/ school/ etc. en moeten alles met de auto doen (fietsen gaat ook niet echt hier). Aangezien ik hiervoor op loopafstand van van alles en nog wat woonde, moest ik in het begin even slikken, maar ik vind het nu echt geen enkel probleem! Stiekem vind ik het wel handig om niet door weer en wind buiten te hoeven lopen of fietsen. Ik mis dat lopen zoveel minder dan ik van te voren dacht. Ik denk dat je je hier heel snel aan aan kunt passen. Wij hebben hier alleen wel buurtkinderen op loopafstand. Ik denk dat zonder op zich ook geen ramp is, maar ik vind het zelf wel lekker dat je niet altijd alles hoeft te plannen en regelen. Nu loopt iedereen regelmatig spontaan bij elkaar aan en hoef ik niet zoveel te doen. Tegelijkertijd kunnen ze als er bij jou wel gefietst kan worden vanaf een jaar of 9 a 10 natuurlijk ook zelf dingen plannen en dan op de fiets naar hun vriendjes. Dan heb je een periode van een jaar of 5 (zeg vanaf 4 tot 9) dat jij moet plannen en chauffeuren (of meefietsen). Als je echt jullie droomplek en huis is, zou ik dat er misschien wel voor over hebben.
Ik ben zo opgegroeid. Ik mocht niets, met een overbezorgde moeder mocht ik op m'n 12e nog niet alleen naar vriendinnetjes fietsen etc. En spelen was uitzondering. Maar als je daarin durft los te laten.. wat is 2,5 km nou? Ik zou dat wel doen iig! Zeker ook nu met deze leeftijd is t fantastisch natuurlijk
Ik zou het doen! Kinderen zijn vaak heel erg flexibel en het komt echt wel goed.. Ik ben ook in het buitengebied opgegroeid en werdt overal heen gesleept door m'n ouders of nouja liever gezegd andersom. Ik wil ook dolgraag buitenuit wonen en als de kans zich voordoet en we kunnen het ons veroorloven dan doen we het zeker!
Ja echt doen! Grijp deze mooie kans! En 2,5 km van het dorp is echt geen half uur fietsen? 10 minuten hooguit? En stel dat je een paar jaartjes verder bent en het niet bevalt. Zet je het huis weer te koop.
Voor ouders heel erg leuk en idilisch. Voor kinderen vaak niet.. Ver weg van alle voorzieningen geen andere kinderen. En de hele dag rondhangen op het erf. Natuurlijk krijgen ze vaak een eigen pony of een weiland vol speeltoestellen. Maar in je eentje is dat al snel saai. Veel andere kinderen willen niet zo ver fietsen. En ouders willen of kunnen vriendjes niet altijd brengen en halen. Vergeet ook niet dat pubers zich daar dood vervelen. Ouders die ik kende hadden een 2e auto en waren alleen maar aan het halen en brengen naar sport en speelafspraken. De meeste pubers bleven in het weekend standaard bij vrienden slapen. Die mochten in het donker echt niet alleen terugrijden na het uitgaan of afspraken in de avond. De middelbare school was ver weg en dan in de winter een grote ellende... Voor een puber voelt zoiets als een isolement. Onderschat ook niet dat jullie als ouders veel meer tijd en geld moeten besteden aan onderhoud van huis en tuin. Moeders die ik kende zaten ieder weekend op de kop in de tuin. Een grote tuin heeft heel erg veel onderhoud nodig (Of jullie moeten het geld hebben voor een dure tuinman).
Ik vind het verder belangrijk dat mijn kinderen sociale contacten hebben. Dat ze lekker buitenspelen. De deur uitlopen en er altijd vriendjes zijn. En dat ze straks ook een leuke vriendengroep hebben om samen mee op te trekken. Vriendje van mijn kind komt van de boerderij. Die hangt de hele dag alleen rond. En zit veel voor een scherm. Hij komt hier regelmatig logeren en geniet dan echt van alle buurtkinderen en activiteiten. Zegt mij dus genoeg (in combinatie met mijn eigen ervaring uit het verleden). Bij hun spelen is voor mij echt een hele organisatie (een heel stuk fietsen of met de auto en je zit met meer kinderen en andere afspraken). Mijn kind vind het daar overigens heerlijk in de zomer (de rest van het jaar niet). Maar zou zeker niet willen ruilen. Hij zegt X is altijd alleen..
Ik zou er niet voor kiezen. Als ik zie hoeveel ik nu al heen en weer rijdt én hoeveel mijn oudste geniet van de vrijheid die hij krijgt door lekker op zijn fietsje overal heen te gaan.
Ik respecteer je mening maar dit vind ik persoonlijk wel wat overdreven. Ik ben zelf als enig kind opgegroeid buitenaf en zooo erg was dat nou ook weer niet. Ik heb gewoon sociale contacten en vriendengroep, heb nooit voor een scherm gehangen en kon mezelf erg goed binnen en buiten vermaken qua spelen. En dan zijn mijn kinderen nog met zn tweeën.. Ik ben veel thuis en heb altijd een auto dus halen en brengen vind ik geen probleem. Ik ben stiekem wel benieuwd of er ook mensen met negatieve ervaringen juist in het dorp zijn? Ik vind nu namelijk ook wel eens dat er echt irritant laat en lang gespeeld en geschreeuwd wordt en dat het gevaarlijk is dat kinderen hier gewoon op de weg spelen terwijl sommige idioten met 60 km/h door de woonwijk crossen. En vroeger in het dorp waar ik woonde zag ik de kinderen uit de nieuwbouw die altijd op straat speelden echt als een soort schoffies. Maar dat zal wel aan mijn eigen perceptie gelegen hebben
Wij wonen ook buitenuit maar niet heel afgelegen. Wel 3 km van school en 4 km van de supermarkt. Andere winkel op 5 of 15 km. Toevallig hebben we een buurmeisje van dezelfde leeftijd als onze dochter dus dat komt mooi uit, ze spelen ook veel samen. Hier wonen veel kinderen buiten het dorp dus iedereen is gewend om speelafspraakjes te plannen en ouders willen best halen en brengen. Maar alsof je je kind in de stad alleen zou laten fietsen... denk dat ze hier eerder zelf naar een vriendje /vriendinnetje kunnen fietsen! Onze kinderen spelen veel buiten en doen ook veel dingen binnen dan maakt het echt niet uit waar je huis staat. Pubers kunnen toch wel een stukje fietsen? Wat is nou 2,5 km? Als je vrienden aan de andere kant van de stad wonen moet je waarschijnlijk verder...
Beetje vreemd. Als jij vroeger alleen buitenspeelde was dat prima. Maar kinderen die samen speelden in de nieuwbouw wijk zijn schoffies? En natuurlijk komt er meer lawaai van een groep kinderen die het samen gezellig hebben en spelletjes spelen dan een kind dat alleen is.
Haha nee ik zeg niet dat ze dat zijn en dar ik dat nu zo zie. Dat dacht ik vroeger als kind. In mijn beleving was dat een bepaald type kinderen. Zie hier in de wijk ook veel kinderen die uit school amper binnen wat mogen drinken en dan tot bedtijd de straat op worden gestuurd door hun moeder. Er is dan ook weinig controle. Maar ik vind het nogal overdreven om te doen alsof kinderen buitenaf echt een soort zombies worden ofzo.
Ik zou wel willen! Mijn vriend alleen never ever. Hij is te bezorgd, met name vanwege onze dochters, met alleen en of in het donker fietsen. Overigens ben ik ook geen type voor een dorp of woonwijk. Meer alles of niks; een boerderijtje of een groot herenhuis middenin de stad. Het is bij mij het laatste geworden.
Wij wonen , wat jij noemt, buiten af. We hebben een paar jaar geleden het roer om gegooid en zijn verhuisd naar Duitsland, Wij ondervinden totaal geen problemen hieraan, ik denk als je zelf als ouder zijnde hier geen probleem van maakt er ook geen probleem is. Je weet gewoon dat je wat verder moet reizen, dat je soms meer taxi bent dan dat je thuis bent.. maar goed dat hoort er bij. Dat wisten we van te voren. Nu scheelt het wel dat het hier vrij normaal is. Op de scholen van onze kinderen zitten kinderen uit omringende dorpen, dus het kan best zijn dat 1 van onze kids speelt met iemand uit een dorp 15 km verder op. Dat is hier vrij normaal en wij zien het niet als probleem. De voordelen zie ik wel degelijk! we hebben zoveel meer rust, qua wonen maar ook qua innerlijke rust. We wonen ruim en vrij. de kinderen zijn ook vrijer, onze tuin is wat dat betreft een ware speeltuin en er wordt door zowel onze kinderen als hun vriendjes heel veel gebruik van gemaakt, onze kinderen zijn echt buiten kinderen geworden. Wij ervaren zelf meer rust en dat stralen we uit op de kinderen. ons woongenot is dusdanig er op vooruit gegaan dat wij ons zeer rijke mensen voelen, (en dat zonder miljonair te zijn ) ik kan het zeker aanbevelen, maar het is maar net hoe je er zelf in staat, ik moet zeggen dat ik geen moment getwijfeld heb. Als jullie je als ouders er goed bij voelen dan zijn jullie kinderen de gelukkigste kinderen die je maar kan vinden, ik denk niet dat het dan uit maakt waar jullie je als ouder goed zullen voelen, in de stad, of in een dorp, of op een hutje op de hei. Ben wel benieuwd wat jullie uiteindelijk gaan doen succes in ieder geval!
Ik denk dat het voor die kleintjes hartstikke leuk is dat ze veel ruimte hebben en lekker veel buiten kunnen spelen. Dat de basisschool een stukje fietsen is wordt pas onhandig als ze echt speelafspraakjes krijgen, maar dat ligt ook maar net aan hoeveel tijd jullie hebben om ze daarbij te begeleiden. Ik denk dat het pas 'vervelend' kan worden, wanneer ze ouder zijn. Althans, ik vond het heel vervelend om achteraf te wonen vanaf een jaar of 10. Ik ben dan ook op mijn 17e uit huis gegaan om die reden.
Dat van die rust verwacht ik dat bij ons ook echt een enorm voordeel gaat zijn! We zijn verliefd op het huisje geworden en wat locatie betreft ben ik ook om. Alleen zijn er binnen 1 week tijd 3 serieuze gegadigden naast ons. Dus nu mogen we allemaal een goed bod doen en eind van de week horen we wie er mee vandoor gaat of met wie ze verder in gesprek gaan. Gaan vandaag een bod doen, suuuuper spannend dus! Zulke mooi afgewerkte huizen buitenaf met een niet overdreven groot perceel (dus geen agrarische toestanden met schuren en weilanden) zijn moeilijk te vinden.
Ik vind het heerlijk in het buitengebied. Voordeel bij school is dat iedereen in het buitengebied woont dus qua speelafspraakjes zit je altijd met ophalen. We zijn niet anders gewend. Onze tuin is nog niet op orde, eerst druk aan het verbouwen, maar volgend jaar komt dat speeltoestel er en kunnen de kinderen (en vriendjes) ook lekker buiten ravotten. Als het je droomhuis is, gewoon doen!
Wat leuk zeg! en wat spannend! Heel veel succes en hou ons op de hoogte! erg benieuwd! ook hoe het in de toekomst zal gaan! en die rust? HEEEERLIJK!